۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
دیوان کامل ناصرالدین شاه قاجار: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ه‌ط' به 'ه‌ط'
جز (جایگزینی متن - 'ه‌ش' به 'ه‌ش') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'ه‌ط' به 'ه‌ط') |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
در مقدمه، به احیا و شکوفایی شعر و ادب در دوران قاجار، اشاره شده است.<ref>ر.ک: مقدمه، ص12-63</ref>. | در مقدمه، به احیا و شکوفایی شعر و ادب در دوران قاجار، اشاره شده است.<ref>ر.ک: مقدمه، ص12-63</ref>. | ||
[[ناصر الدين قاجار، شاه ايران|ناصرالدین شاه]] از جمله پادشاهانی بود که قریحه شاعری داشت و سروده‌های بسیاری با تخلص «ناصر» از خود به یادگار گذاشت. | [[ناصر الدين قاجار، شاه ايران|ناصرالدین شاه]] از جمله پادشاهانی بود که قریحه شاعری داشت و سروده‌های بسیاری با تخلص «ناصر» از خود به یادگار گذاشت. به‌طور کلی، زبان و ادبیات فارسی در دوره سلطنت او و فتحعلی شاه قاجار رونق و توسعه زیادی پیدا کرد؛ زیرا هر دو پادشاه شاعر و صاحب قریحه بودند و به این موضوع بسیار اهمیت می‌دادند<ref>ر.ک: کاظمی، طاهره</ref>. | ||
[[ناصر الدين قاجار، شاه ايران|ناصرالدین شاه]] همچون شاه عباس، عشق و علاقه فراوانی به خاندان عصمت و طهارت(ع) داشت و همین امر باعث شد که بخشی از دیوان خود را به سروده‌های آیینی و مذهبی اختصاص دهد<ref>ر.ک: همان</ref>. | [[ناصر الدين قاجار، شاه ايران|ناصرالدین شاه]] همچون شاه عباس، عشق و علاقه فراوانی به خاندان عصمت و طهارت(ع) داشت و همین امر باعث شد که بخشی از دیوان خود را به سروده‌های آیینی و مذهبی اختصاص دهد<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
===سبک سروده‌های ناصرالدین شاه=== | ===سبک سروده‌های ناصرالدین شاه=== | ||
با توجه به آنچه در کتاب «کاروان شعر عاشورا» به قلم محمدعلی مجاهدی آمده، سبک سروده‌های ناصرالدین شاه عموماً عراقی بوده و از ضوابط این سبک پیروی کرده است. او «در سرودن شعر دارای طبعی لطیف و قریحه‌ای سرشار از ظرایف و معانی بوده است. در میان سروده‌ها و اشعار [[ناصر الدين قاجار، شاه ايران|ناصرالدین شاه]]، مراثی و اشعار مذهبی او جایگاه ویژه و خاصی دارد و حتی می‌توان گفت که شاعری و معروفیت اشعار وی بیشتر مربوط به همینگونه اشعار است. | با توجه به آنچه در کتاب «کاروان شعر عاشورا» به قلم محمدعلی مجاهدی آمده، سبک سروده‌های ناصرالدین شاه عموماً عراقی بوده و از ضوابط این سبک پیروی کرده است. او «در سرودن شعر دارای طبعی لطیف و قریحه‌ای سرشار از ظرایف و معانی بوده است. در میان سروده‌ها و اشعار [[ناصر الدين قاجار، شاه ايران|ناصرالدین شاه]]، مراثی و اشعار مذهبی او جایگاه ویژه و خاصی دارد و حتی می‌توان گفت که شاعری و معروفیت اشعار وی بیشتر مربوط به همینگونه اشعار است. بهطوریکه [[ناصر الدين قاجار، شاه ايران|ناصرالدین شاه]] بهعنوان یکی از مرثیهسرایان اهل بیت(ع) شناخته می‌شود. او در غزلیات عاشقانه خود، بیشتر از سعدی و حافظ تبعیت کرده و به استقبال این دو شاعر بزرگ رفته است»<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
در بخشهایی از دیوان ناصرالدین شاه، نشانه‌هایی از تحریفات واقعه کربلا مشهود است. از جمله اشاره‌هایی که به دامادِ شاه دین، حضرت قاسم(ع) می‌کند: | در بخشهایی از دیوان ناصرالدین شاه، نشانه‌هایی از تحریفات واقعه کربلا مشهود است. از جمله اشاره‌هایی که به دامادِ شاه دین، حضرت قاسم(ع) می‌کند: | ||