۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
تاریخ عقاید و مذاهب شیعه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ن‌ه' به 'ن‌ه'
جز (جایگزینی متن - 'ه‌ط' به 'ه‌ط') |
جز (جایگزینی متن - 'ن‌ه' به 'ن‌ه') |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
'''تاریخ عقاید و مذاهب شیعه'''، ترجمه «[[المقالات و الفرق]]» [[اشعری، سعد بن عبدالله|سعد بن عبداللّه اشعرى قمى]] (متوفاى 299/300/301ق) است که با تصحیح [[مشکور، محمدجواد|محمدجواد مشکور]] و مقدمه و ترجمه یوسف فضایی منتشر شده است. | '''تاریخ عقاید و مذاهب شیعه'''، ترجمه «[[المقالات و الفرق]]» [[اشعری، سعد بن عبدالله|سعد بن عبداللّه اشعرى قمى]] (متوفاى 299/300/301ق) است که با تصحیح [[مشکور، محمدجواد|محمدجواد مشکور]] و مقدمه و ترجمه یوسف فضایی منتشر شده است. | ||
مترجم اثر، در مقدمه‌اش بر کتاب پس از تأکید بر این موضوع که فرقه شیعه امامیه و مذهب تشیع دوازده‌امامی، همان اسلام اصلی و حقیقی و خط اصیل دیانتی است که پیامبر اسلام(ص) در زمان حیات خود با اتکا به محتوای قرآن مجید بنیان نهاده است، نظریات مختلف در رابطه با زمان تشکیل شیعه را مورد بررسی قرار داده و چنین نتیجه می‌گیرد: شیعه، عنوان سیاسى - مذهبى گروه طرفداران خلافت [[امام على(ع)|حضرت على]] و اولاد او از نسل حضرت فاطمه زهرا بودند، که به احتمال قریب به یقین، چنانکه محمد بن اسحاق، صاحب کتاب المغازي، به نقل [[ابن ندیم، محمد بن اسحاق|ابن ندیم]] گفته است: پس از قتل عثمان، بهخصوص در زمان اختلاف حضرت على با معاویه، به گروهى از مسلمانان، که به یارى و پیروى از على(ع) ثابت ماندند، اطلاق شد. اگرچه در آن | مترجم اثر، در مقدمه‌اش بر کتاب پس از تأکید بر این موضوع که فرقه شیعه امامیه و مذهب تشیع دوازده‌امامی، همان اسلام اصلی و حقیقی و خط اصیل دیانتی است که پیامبر اسلام(ص) در زمان حیات خود با اتکا به محتوای قرآن مجید بنیان نهاده است، نظریات مختلف در رابطه با زمان تشکیل شیعه را مورد بررسی قرار داده و چنین نتیجه می‌گیرد: شیعه، عنوان سیاسى - مذهبى گروه طرفداران خلافت [[امام على(ع)|حضرت على]] و اولاد او از نسل حضرت فاطمه زهرا بودند، که به احتمال قریب به یقین، چنانکه محمد بن اسحاق، صاحب کتاب المغازي، به نقل [[ابن ندیم، محمد بن اسحاق|ابن ندیم]] گفته است: پس از قتل عثمان، بهخصوص در زمان اختلاف حضرت على با معاویه، به گروهى از مسلمانان، که به یارى و پیروى از على(ع) ثابت ماندند، اطلاق شد. اگرچه در آن زمان‌ها، عنوان‌هاى «علویان» و «حزب آل محمد» نیز به طرفداران على گفته مىشد؛ ولى در نیمهى اول قرن دوم، یعنى اواخر دوره خلافت اموى و اوائل حکومت عباسى، اصطلاح «شیعه» به پیروان امامت على و اولاد او، به‌طور رسمى گفته شد و آن عنوان در عالم اسلام، به نام آنها اختصاص یافت<ref>ر.ک: مقدمه مترجم، ص13</ref>. | ||
این کتاب، از قدیمی‌ترین و جامعترین کتاب‌هایى است که درباره فرقه‌ها و عقاید شیعه نوشته شده است. چنانکه دکتر مشکور در مقدمه خود بر این کتاب گفته است: این کتاب، از نظر شیعه امامیه، یکى از کتب معتبر و از مراجع موثق شمرده مىشود؛ زیرا اولاً: مؤلف آن ([[اشعری، سعد بن عبدالله|سعد بن عبداللّه]])، یکى از محترمین و فقهاى موثق شیعه بوده و ثانیاً: این کتاب، قدیمی‌ترین کتابى است که در آن، همه فرقه‌هاى شیعه و مقالات و عقاید آنها تا قرن چهارم، بهوسیله یکى از مراجع شیعه، نوشته شده است. این [[اشعری، سعد بن عبدالله|سعد بن عبدالله]]، محضر [[امام حسن عسکری(ع)|امام یازدهم شیعه]] را درک کرده و از اصحاب او و از اشخاص مورد اعتماد او بوده است.<ref>ر.ک: همان، ص15</ref>. | این کتاب، از قدیمی‌ترین و جامعترین کتاب‌هایى است که درباره فرقه‌ها و عقاید شیعه نوشته شده است. چنانکه دکتر مشکور در مقدمه خود بر این کتاب گفته است: این کتاب، از نظر شیعه امامیه، یکى از کتب معتبر و از مراجع موثق شمرده مىشود؛ زیرا اولاً: مؤلف آن ([[اشعری، سعد بن عبدالله|سعد بن عبداللّه]])، یکى از محترمین و فقهاى موثق شیعه بوده و ثانیاً: این کتاب، قدیمی‌ترین کتابى است که در آن، همه فرقه‌هاى شیعه و مقالات و عقاید آنها تا قرن چهارم، بهوسیله یکى از مراجع شیعه، نوشته شده است. این [[اشعری، سعد بن عبدالله|سعد بن عبدالله]]، محضر [[امام حسن عسکری(ع)|امام یازدهم شیعه]] را درک کرده و از اصحاب او و از اشخاص مورد اعتماد او بوده است.<ref>ر.ک: همان، ص15</ref>. | ||