۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'یم' به 'یم') |
جز (جایگزینی متن - 'نه' به 'نه') |
||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
# باید امر واقعی در حین تحدی نبوت باشد و اینکه آن را آیهای برای صدق دعوی خود بداند و مدعی باشد که دیگران قادر به آوردن آن نیستند<ref>ر.ک: همان</ref>. | # باید امر واقعی در حین تحدی نبوت باشد و اینکه آن را آیهای برای صدق دعوی خود بداند و مدعی باشد که دیگران قادر به آوردن آن نیستند<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
از جمله نقدهایی که [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] بر نظرات فوق وارد کرده، مربوط به مورد دوم است که سخن از خارقالعاده بودن، بود که به نظر وی چنین چیزی اصلا حقیقتی ندارد و بسیاری از طرفداران این نظریه نیز دیگر به آن ملتزم نیستند؛ چراکه آنها تفاوتی بین امری که خارقالعاده است با غیر آن ارائه نکردهاند. بر این اساس آنها میگویند که معجزه لازم نیست خرق عادت تمام بشر باشد، بلکه آنچه اموری عادی برای ساحران و کاهنان است و معارضی ندارد، میتواند خارقالعاده برای غیر آن باشد. همچنین اموری که برای | از جمله نقدهایی که [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] بر نظرات فوق وارد کرده، مربوط به مورد دوم است که سخن از خارقالعاده بودن، بود که به نظر وی چنین چیزی اصلا حقیقتی ندارد و بسیاری از طرفداران این نظریه نیز دیگر به آن ملتزم نیستند؛ چراکه آنها تفاوتی بین امری که خارقالعاده است با غیر آن ارائه نکردهاند. بر این اساس آنها میگویند که معجزه لازم نیست خرق عادت تمام بشر باشد، بلکه آنچه اموری عادی برای ساحران و کاهنان است و معارضی ندارد، میتواند خارقالعاده برای غیر آن باشد. همچنین اموری که برای انسانهای شجاع و صاحبان حرفه معمولی است، میتواند برای دیگران خرق عادت باشد. این افراد، اموری را که خداوند به برخی از افراد داده است، جزو امور خارقالعاده قرار نمیدهند و اموری مانند کهانت و سحر را به شرط نداشتن هماورد در زمره امور خارقالعاده قرار میدهند<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
اما اینکه میگوید: باید دعوی نبوت نیز داشته باشد، امری نادرست است. آنها با این قول میخواهند تفاوت معجزه را با کرامت مشخص کنند؛ اما این شرطی باطل است؛ آنچه صحیح است این است که آیات پیامبران، آیات (معجزه) است، حتی اگر سخنی از تحدی به میان نیاورده باشند و آنها دلایلی بر صدق نبوت و صدق مخبر است..<ref>ر.ک: همان</ref>. | اما اینکه میگوید: باید دعوی نبوت نیز داشته باشد، امری نادرست است. آنها با این قول میخواهند تفاوت معجزه را با کرامت مشخص کنند؛ اما این شرطی باطل است؛ آنچه صحیح است این است که آیات پیامبران، آیات (معجزه) است، حتی اگر سخنی از تحدی به میان نیاورده باشند و آنها دلایلی بر صدق نبوت و صدق مخبر است..<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
فصل هفتم، درباره برگزیدن دیدگاه فلاسفه بر متکلمان است. [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] میگوید: از دید این افراد فرقی بین پیامبر صادق و پیشگوی دروغگو وجود ندارد؛ به این معنا که چه از جهت خود شخص و چه از جهت آنچه به آن دعوت میکند و چه آیاتی که ارائه میکند، تفاوتی بین پیامبر و پیشگو وجود ندارد؛ چراکه آنها شرط پیامبری را اقرار شخص از درون به خالق میدانند و این مسئلهای است که در همه خلایق موجود است. در این میان، فلاسفه دیدگاه بهتری دارند؛ چراکه میگویند: نبی باید بدون تعلم عالم باشد و بتواند بهصورت غیر طبیعی تأثیر بگذارد. فلاسفه بین ساحر و پیامبر تفاوت قائل بوده و معتقدند که پیامبر در صدد ایجاد عدل و قسط است؛ حال آنکه ساحر اینگونه نیست<ref>ر.ک: همان</ref>. | فصل هفتم، درباره برگزیدن دیدگاه فلاسفه بر متکلمان است. [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] میگوید: از دید این افراد فرقی بین پیامبر صادق و پیشگوی دروغگو وجود ندارد؛ به این معنا که چه از جهت خود شخص و چه از جهت آنچه به آن دعوت میکند و چه آیاتی که ارائه میکند، تفاوتی بین پیامبر و پیشگو وجود ندارد؛ چراکه آنها شرط پیامبری را اقرار شخص از درون به خالق میدانند و این مسئلهای است که در همه خلایق موجود است. در این میان، فلاسفه دیدگاه بهتری دارند؛ چراکه میگویند: نبی باید بدون تعلم عالم باشد و بتواند بهصورت غیر طبیعی تأثیر بگذارد. فلاسفه بین ساحر و پیامبر تفاوت قائل بوده و معتقدند که پیامبر در صدد ایجاد عدل و قسط است؛ حال آنکه ساحر اینگونه نیست<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
سایر مباحث و موضوعات کتاب عبارتند از: تناقضگویی در معنای خرق عادت؛ خدا این افعال را برحسب غایت خاصی انجام میدهد؛ خرق عادت در برخی احوال جایز است؛ زندیق خواندن علمای کلام؛ مساوی بودن تعریف [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] از آیات با تعریف علمای دیگر از خوارق عادت و تفاوت انبیا با دیگر | سایر مباحث و موضوعات کتاب عبارتند از: تناقضگویی در معنای خرق عادت؛ خدا این افعال را برحسب غایت خاصی انجام میدهد؛ خرق عادت در برخی احوال جایز است؛ زندیق خواندن علمای کلام؛ مساوی بودن تعریف [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] از آیات با تعریف علمای دیگر از خوارق عادت و تفاوت انبیا با دیگر انسانها<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== |
ویرایش