پرش به محتوا

أزلية النفس و بقائها: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۶ سپتامبر ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ه‎ط' به 'ه‌ط'
جز (جایگزینی متن - 'ه‎ج' به 'ه‌ج')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'ه‎ط' به 'ه‌ط')
خط ۴۲: خط ۴۲:
[[ابن کمونه، سعد بن منصور|ابن کمونه]]، در رساله «أزلية النفس و بقائها»، به شرح و بسط برهان اختراعى خود بر ازلیت و ابدیت نفس مى‎پردازد. این اثر مشتمل بر دو مقاله است که هریک سرآغازى جداگانه دارد. مقاله اول، در اثبات ابدیت نفس، داراى 10 فصل؛ مقاله دوم، در اثبات ازلیت و قدم نفس و اینکه نفس نَه مزاج است و نه متولد از مزاج، داراى 11 فصل<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/17965/1/63 ر.ک: مقدمه مصحح، صفحه شصت‎وسه]</ref>.
[[ابن کمونه، سعد بن منصور|ابن کمونه]]، در رساله «أزلية النفس و بقائها»، به شرح و بسط برهان اختراعى خود بر ازلیت و ابدیت نفس مى‎پردازد. این اثر مشتمل بر دو مقاله است که هریک سرآغازى جداگانه دارد. مقاله اول، در اثبات ابدیت نفس، داراى 10 فصل؛ مقاله دوم، در اثبات ازلیت و قدم نفس و اینکه نفس نَه مزاج است و نه متولد از مزاج، داراى 11 فصل<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/17965/1/63 ر.ک: مقدمه مصحح، صفحه شصت‎وسه]</ref>.


[[ابن کمونه، سعد بن منصور|ابن کمونه]] در این مقاله، ابتدا به شرح اسم نفس می‌پردازد و سپس به اثبات وجود نفس انسان. وی پس از این امر به توضیح تقسیم موجود به واجب و ممکن می‌پردازد و سپس این نکته را روشن می‌سازد که واجب ‎الوجود هیچ‎گاه معدوم نمی‌شود. دیگر مطالبی را که در این مقاله بیان می‌دارد، عبارت است از: قدیم بودن نفس انسان، وجوب وجود علت قدیم برای هر ممکن قدیم، عدم امکان تفکیک عدم معلول از عدم علت، لزوم منتهی شدن هر ممکنی در سلسله احتیاج به واجب لذاته، اثبات ابدیت نفس از مطالب پیشین به انضمام مقدماتی دیگر و همچنین بیان دلایل قائلان به ابدیت نفس. [[ابن کمونه، سعد بن منصور|ابن کمونه]]، در فصل نهم مقاله اول، به بیان و ارائه برهان خود بر ابدیت نفس مى‎پردازد. به رأى او مقدمات مذکور در فصل‎هاى قبل را مى‎توان به چندین شکل ترتیب داد؛ به‎طورى‎که هریک به مقصود و مطلوب منجر شود. اما ترتیب این مقدمات، مستلزم آشنایى با قواعد و قوانین منطقى است. او خود سه شکل و ترتیب را ذکر مى‎کند:
[[ابن کمونه، سعد بن منصور|ابن کمونه]] در این مقاله، ابتدا به شرح اسم نفس می‌پردازد و سپس به اثبات وجود نفس انسان. وی پس از این امر به توضیح تقسیم موجود به واجب و ممکن می‌پردازد و سپس این نکته را روشن می‌سازد که واجب ‎الوجود هیچ‎گاه معدوم نمی‌شود. دیگر مطالبی را که در این مقاله بیان می‌دارد، عبارت است از: قدیم بودن نفس انسان، وجوب وجود علت قدیم برای هر ممکن قدیم، عدم امکان تفکیک عدم معلول از عدم علت، لزوم منتهی شدن هر ممکنی در سلسله احتیاج به واجب لذاته، اثبات ابدیت نفس از مطالب پیشین به انضمام مقدماتی دیگر و همچنین بیان دلایل قائلان به ابدیت نفس. [[ابن کمونه، سعد بن منصور|ابن کمونه]]، در فصل نهم مقاله اول، به بیان و ارائه برهان خود بر ابدیت نفس مى‎پردازد. به رأى او مقدمات مذکور در فصل‎هاى قبل را مى‎توان به چندین شکل ترتیب داد؛ به‌طورى‎که هریک به مقصود و مطلوب منجر شود. اما ترتیب این مقدمات، مستلزم آشنایى با قواعد و قوانین منطقى است. او خود سه شکل و ترتیب را ذکر مى‎کند:
# اگر نفس انسان بعد از وجود، معدوم شود، واجب الوجود معدوم مى‎شود؛ ولى واجب الوجود معدوم نمى‎شود؛ پس نفس انسان بعد از وجود، معدوم نمى‎شود.
# اگر نفس انسان بعد از وجود، معدوم شود، واجب الوجود معدوم مى‎شود؛ ولى واجب الوجود معدوم نمى‎شود؛ پس نفس انسان بعد از وجود، معدوم نمى‎شود.
#:توضیح آنکه نفس انسان، یا واجب است یا ممکن. بنا بر هردو تقدیر، از عدم آن، عدم واجب الوجود لازم مى‎آید که محال است. بطلان شق اول، ظاهر است. اما اگر نفس، ممکن باشد، داراى علتى است و اگر نفس قدیم باشد آن علت هم قدیم خواهد بود. اما نفس، قدیم است، پس علتش هم قدیم است. بنابراین، اگر نفس، معدوم شود، از عدم آن، عدم علتش لازم مى‎آید.
#:توضیح آنکه نفس انسان، یا واجب است یا ممکن. بنا بر هردو تقدیر، از عدم آن، عدم واجب الوجود لازم مى‎آید که محال است. بطلان شق اول، ظاهر است. اما اگر نفس، ممکن باشد، داراى علتى است و اگر نفس قدیم باشد آن علت هم قدیم خواهد بود. اما نفس، قدیم است، پس علتش هم قدیم است. بنابراین، اگر نفس، معدوم شود، از عدم آن، عدم علتش لازم مى‎آید.
خط ۶۲: خط ۶۲:
انسیه برخواه درباره شیوه تصحیح و اقداماتی که در تصحیح این اثر انجام داده چنین می‌نویسد: از رساله أزلية النفس و بقائها یک نسخه در گنجینه نسخ خطى کتابخانه مجلس شوراى اسلامى به شماره 3814 نگهدارى مى‎شود. رساله مذکور با خط نسخ خوانا، مگر در مواردى اندک، به سال 1062ق، کتابت شده است. این نسخه در 170 صفحه 17 سطر، به قطع رقعى با جلد تیماج قرمز روشن با آستر کاغذى است. به گزارش [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقابزرگ تهرانى]]، از این رساله (مشتمل بر هردو مقاله) نسخه‌اى به خط خود ابن کمونه در خزانه غرویه نجف اشرف موجود است.
انسیه برخواه درباره شیوه تصحیح و اقداماتی که در تصحیح این اثر انجام داده چنین می‌نویسد: از رساله أزلية النفس و بقائها یک نسخه در گنجینه نسخ خطى کتابخانه مجلس شوراى اسلامى به شماره 3814 نگهدارى مى‎شود. رساله مذکور با خط نسخ خوانا، مگر در مواردى اندک، به سال 1062ق، کتابت شده است. این نسخه در 170 صفحه 17 سطر، به قطع رقعى با جلد تیماج قرمز روشن با آستر کاغذى است. به گزارش [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقابزرگ تهرانى]]، از این رساله (مشتمل بر هردو مقاله) نسخه‌اى به خط خود ابن کمونه در خزانه غرویه نجف اشرف موجود است.
ازآنجاکه نسخه خطى رساله «أزلية النفس و بقائها» منحصربه‎فرد است، ازاین‎رو روش تصحیح قیاسى در تصحیح آن به‎کار گرفته شد؛ یعنى کلمات درست و مضبوط با توجه به محتواى اثر جایگزین اغلاط و موارد نامضبوط گردید. در حین تصحیح اگر افزودن کلمه یا کلماتى براى حفظ معنى یا تکمیل جمله ضرورى دانسته شد، در متن کتاب، داخل [] نهاده شد و چنانچه کلمه یا عباراتى با توجه به محتواى متن، غلط یا نامناسب تشخیص داده شد، به‌جاى آن کلمه صحیح یا اصح قرار داده شد. تمامى این موارد در متن مصحح شماره‌گذارى شده و آنگاه کلمه یا عبارات غلط در زیرنویس، هریک به‎ترتیب شماره، ثبت و گزارش شده است.
ازآنجاکه نسخه خطى رساله «أزلية النفس و بقائها» منحصربه‎فرد است، ازاین‎رو روش تصحیح قیاسى در تصحیح آن به‎کار گرفته شد؛ یعنى کلمات درست و مضبوط با توجه به محتواى اثر جایگزین اغلاط و موارد نامضبوط گردید. در حین تصحیح اگر افزودن کلمه یا کلماتى براى حفظ معنى یا تکمیل جمله ضرورى دانسته شد، در متن کتاب، داخل [] نهاده شد و چنانچه کلمه یا عباراتى با توجه به محتواى متن، غلط یا نامناسب تشخیص داده شد، به‌جاى آن کلمه صحیح یا اصح قرار داده شد. تمامى این موارد در متن مصحح شماره‌گذارى شده و آنگاه کلمه یا عبارات غلط در زیرنویس، هریک به‎ترتیب شماره، ثبت و گزارش شده است.
مؤلف گاه نقل قول‎هایى را جهت بحث و تحقیق در اثر خود آورده است. این نقل‎ها غالباً  داراى اختلاف با مأخذ به‌دست‎آمده از آنهاست؛ ازین‎رو، متن اقوال در مأخذ با نقل رساله مقابله شده و تمامى اختلافات یا اغلاط مشخص و ثبت شد. روش کار در این موارد چنین بود که نقل قول‎ها عینا به‌گونه‌اى که در نسخه خطى آمده در متن مصحح نوشته شده، مگر در مواضعى که نقل از حیث قواعد صرف و نحو و نگارش غلط و درنتیجه مخل معناى عبارت بوده است. در این صورت، اغلاط در متن تصحیح و در زیرنویس مقابل (م)، به همان ترتیب که در مورد اغلاط خود متن گفته شد، ثبت شده است... در تصحیح رساله دوم با عنوان «رسالة في أبدية النفس و قدمها و بساطتها»، پس از استنساخ نسخه‌ها و مقابله آنها، از شیوه تصحیح بینابین استفاده شد. ازآنجاکه هر پنج نسخه این اثر داراى اغلاط و افتادگى بود، استفاده از شیوه تصحیح بر مبناى نسخه اساس ممکن نبود؛ ازاین‎رو، از شیوه تصحیح التقاطى استفاده شد؛ به‎طورى‎که اغلاط، نواقص و افتادگی‎ها با تطبیق و مقایسه نسخ و نیز با توجه و تأمل در مصطلحات و عبارات و همچنین حدود بافت بیان و معنى مقالات رساله اول، اصلاح شد.  
مؤلف گاه نقل قول‎هایى را جهت بحث و تحقیق در اثر خود آورده است. این نقل‎ها غالباً  داراى اختلاف با مأخذ به‌دست‎آمده از آنهاست؛ ازین‎رو، متن اقوال در مأخذ با نقل رساله مقابله شده و تمامى اختلافات یا اغلاط مشخص و ثبت شد. روش کار در این موارد چنین بود که نقل قول‎ها عینا به‌گونه‌اى که در نسخه خطى آمده در متن مصحح نوشته شده، مگر در مواضعى که نقل از حیث قواعد صرف و نحو و نگارش غلط و درنتیجه مخل معناى عبارت بوده است. در این صورت، اغلاط در متن تصحیح و در زیرنویس مقابل (م)، به همان ترتیب که در مورد اغلاط خود متن گفته شد، ثبت شده است... در تصحیح رساله دوم با عنوان «رسالة في أبدية النفس و قدمها و بساطتها»، پس از استنساخ نسخه‌ها و مقابله آنها، از شیوه تصحیح بینابین استفاده شد. ازآنجاکه هر پنج نسخه این اثر داراى اغلاط و افتادگى بود، استفاده از شیوه تصحیح بر مبناى نسخه اساس ممکن نبود؛ ازاین‎رو، از شیوه تصحیح التقاطى استفاده شد؛ به‌طورى‎که اغلاط، نواقص و افتادگی‎ها با تطبیق و مقایسه نسخ و نیز با توجه و تأمل در مصطلحات و عبارات و همچنین حدود بافت بیان و معنى مقالات رساله اول، اصلاح شد.  


همچنین جهت تسهیل در استفاده از متن و قرائت و فهم مطالب، موارد ذیل اعمال شده:
همچنین جهت تسهیل در استفاده از متن و قرائت و فهم مطالب، موارد ذیل اعمال شده:
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش