الحیاة الخالدة أو الحیاة الأخری: تفاوت میان نسخه‌ها

ب. دیگر اینکه‎ ما‎ هم‎اکنون از آغاز آفرینش تا این زمان در دوره اول هستیم و به دوره‎ دوم‎ نرسیده‌ایم و آن از ما پنهان است‎ و آخرت‎ بستگی به‎ عمل‎های‎ ما‎ در این دنیا دارد‎ و هرکاری اینجا انجام می‌دهیم نابود شدنی نیست، بلکه در دوره دوم به‎حساب آن‎ها رسیدگی‎ می‌شود‎ و سعادت ما به آن بستگی دارد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/33993/1/6 ر.ک: همان، ص6]؛ [https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/38162/1/502 همان، ص502]</ref>‏.

پاسخ به چیستی مرگ دومین مبحث کتاب را تشکیل داده است. این موضوع با توجه به آیات قرآن بررسی شده است. قرآن کریم پاسخ ویژه‌ای با تعبیر خاصی درباره ماهیت مرگ دارد. قرآن در این مورد کلمه «توفی» را به کار برده و مرگ را «توفی» خوانده است. توفی و استیفاء هر دو از یک ماده و به معنای چیزی را کما و تمام و بدون کم‎وکاست گرفتن است. چنین استنباط می‌شود که مرگ از نظر قرآن تحویل گرفتن است؛ یعنی انسان به هنگام مرگ، به تمام شخصیت و واقعیتش در تحویل مأموران الهی قرار می‌گیرد و آنان انسان را دریافت می‌کنند. با این تعبیر دیگر مرگ نیستی و نابودی و فنا نیست، انتقال از عالمی به عالم دیگر است. آنچه شخصیت واقعی انسان را تشکیل می‌دهد و «من» واقعی او محسوب می‌شود، همان است که در قرآن از آن به «نفس» و احیاناً به روح تعبیر شده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/33993/1/8 ر.ک: همان، ص9-8]؛ [https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/38162/1/505 همان، ص506-505]</ref>‏.

قرآن کریم که ما را از حادثه بزرگ قیامت آگاه کرده است. ظهور این حادثه بزرگ را مقارن با خاموش شدن ستارگان، بی فروغ شدن خورشید، خشک شدن دریاها و... و دگرگونی‎ها و انقلابات عظیم و بی‌مانند بیان کرده است. مطابق آنچه از قرآن کریم استفاده می‌شود تمامی عالم به‎سوی انهدام و خرابی می‌رود و همه‎چیز نابود می‌شود و بار دیگر جهان نوسازی می‌شود و تولدی دیگر می‎یابد و با قوانین و نظامات دیگر که با قوانین و نظامات فعلی جهان تفاوت‎های اساسی دارد، ادامه می‎یابد و برای همیشه باقی می‌ماند<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/33993/1/18 ر.ک: همان، ص18]؛ [https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/38162/1/519 همان، ص519]</ref>‏.

تجسم اعمال از مسائل کلامی مورد اختلاف مذاهب اسلامی است. از قرآن کریم و اخبار و روایات پیشوایان دینی چنین استنباط می‌شود که اعمال و آثار انسان به نحوی ضبط و نگهداری می‌شود و از بین نمی‌رود و انسان در نشئه قیامت تمام اعمال و آثار گذشته خود را «مصور» و «مجسم» می‎بیند و مشاهده می‌کند<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/33993/1/19 ر.ک: همان، ص19]؛ [https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/38162/1/521 همان، ص521]</ref>‏.