مواهب الرحمن في تفسير القرآن (مستنبط غروی): تفاوت میان نسخه‌ها

# مقتضای شناخت ما به‎وسیله نور عقل - که هدیه‌ای الهی است - ‎و ایمان ما به خداوند و ملائکه و انبیا و اوصیای الهی آن است که جایز و صحیح نیست که کلامی بگوییم یا معتقد باشیم که مخالفت با ایشان باشد. اما سخنی که مخالفت با ایشان نباشد، اگرچه احدی از علما نگفته باشد به هر وسیله‌ای اعم از مکاشفه یا مشاهده عینی یا به کمک عقل و وجدان ایرادی و اشکالی ندارد<ref>ر.ک: مقدمه مؤلف، صفحه الف</ref>.  

# ظهور، نقش بستن مدلول کلمه یا کلام با نظر اول در ذهن با قطع نظر از جمیع قرائن مخالفش است. تفسیر در لغت به معنای برطرف نمودن پوشش و در اصطلاح مشخص نمودن مراد و منظور به‎وسیله قرائن مقامیه یا خارجیه است<ref>ر.ک: همان، صفحه الف و ب</ref>.

# از طریق اهل سنت از نبی اکرم(ص) روایت شده که قرآن ظاهر و باطنی دارد و هر بطن آن بطنی دارد تا هفت بطن و تاکنون شرح و بیانی از هیچ‎یک از مفسرین شیعه و سنی برای این حدیث نیافته‌ام، ولکن خداوند با فضل عظیم خود به این شرح و بیان در ماه رمضان بر من منت نهاد...<ref>ر.ک: همان، صفحه ز</ref>.

# معانی‌ای که الفاظ و کلمات برای آنها وضع شده است، به‎ویژه الفاظ ذکرشده در اخبار و روایات، حقایق مطلق هستند و در مقام وضع جز خود حقیقت و ذات ملاحظه نمی‌شود، بدون اینکه حالتی از حالات و خصوصیتی از خصوصیات لحاظ شود<ref>ر.ک: همان، صفحه ی</ref>.