۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'یس' به 'یس') |
جز (جایگزینی متن - 'یم' به 'یم') |
||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
مترجم در مقدمهاش بر کتاب با ذکر شرح حال [[ابن طفیل، محمد بن عبدالملک|ابن طفیل]] با استفاده از دیگر منابع، به بررسی احوال او پرداخته است.<ref>ر.ک: مقدمه مترجم، ص3-1</ref>. سپس رساله مورد بحث را تنها اثر | مترجم در مقدمهاش بر کتاب با ذکر شرح حال [[ابن طفیل، محمد بن عبدالملک|ابن طفیل]] با استفاده از دیگر منابع، به بررسی احوال او پرداخته است.<ref>ر.ک: مقدمه مترجم، ص3-1</ref>. سپس رساله مورد بحث را تنها اثر باقیمانده از [[ابن طفیل، محمد بن عبدالملک|ابن طفیل]] دانسته است: «بااینکه [[ابن طفیل، محمد بن عبدالملک|ابن طفیل]] در اجزای حکمت از طبیعی و الهی دارای تألیفات بود و عبدالواحد مراکشی آنها را دیده و یکی از کتبش را بهعنوان «رسالة في النفس» به خط او ملاحظه نموده است، ولی از آن همه تألیف جز رساله مختصری به نام «[[حي بن یقظان|حي بن يقظان]]» به دست ما نرسیده است.<ref>ر.ک: همان، ص6</ref>. | ||
وی در بخشی از مقدمه به سه نسخه مورد استفاده در ترجمه کتاب اشاره کرده است. سپس رعایت امانت را در ترجمه تحتاللفظی عبارات دانسته است: «در ترجمه تا جایی که ممکن میشد اصل را رعایت کرده و ترتیب عبارت و مقصود مؤلف را در نظر گرفتهایم و تحتاللفظ ترجمه کردهایم، مگر در موردی که جمله با سیاق فارسی موافق نبوده که در آن مورد، معنی را ملحوظ داشته و در قالب فارسی بیان نموده و در بعضی مواضع که عبارت واضح نبود جملهای افزوده و آن را میانه () قرار دادهایم»<ref>ر.ک: همان، ص15</ref>. | وی در بخشی از مقدمه به سه نسخه مورد استفاده در ترجمه کتاب اشاره کرده است. سپس رعایت امانت را در ترجمه تحتاللفظی عبارات دانسته است: «در ترجمه تا جایی که ممکن میشد اصل را رعایت کرده و ترتیب عبارت و مقصود مؤلف را در نظر گرفتهایم و تحتاللفظ ترجمه کردهایم، مگر در موردی که جمله با سیاق فارسی موافق نبوده که در آن مورد، معنی را ملحوظ داشته و در قالب فارسی بیان نموده و در بعضی مواضع که عبارت واضح نبود جملهای افزوده و آن را میانه () قرار دادهایم»<ref>ر.ک: همان، ص15</ref>. |
ویرایش