۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
دیوان انوری (ویرایش جدید): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ن‌ج' به 'ن‌ج'
جز (جایگزینی متن - 'ن‌س' به 'ن‌س') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'ن‌ج' به 'ن‌ج') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
گرچه همطرازی وی با فردوسی و سعدی موردقبول سخنشناسان نیست و [[انوري، محمد بن محمد|انوری]] را با آن دو بزرگ نمی‌توان همپایه و در یک ردیف دانست، اما گفته این شاعر حاکی از آن است که فضلا و شعرا برای وی در شاعری مقامی بس بلند قائل بوده و او را از اساتید مسلم شعر فارسی دانسته و | گرچه همطرازی وی با فردوسی و سعدی موردقبول سخنشناسان نیست و [[انوري، محمد بن محمد|انوری]] را با آن دو بزرگ نمی‌توان همپایه و در یک ردیف دانست، اما گفته این شاعر حاکی از آن است که فضلا و شعرا برای وی در شاعری مقامی بس بلند قائل بوده و او را از اساتید مسلم شعر فارسی دانسته و ازاین‌جهت او را با فردوسی و [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]] در یک ردیف دانسته‌اند<ref>ر.ک: مقدمه، ص 13 و 99</ref>. | ||
در دیوان انوری نام عده کثیری از سلاطین و وزرا و صدور و امراء و مستوفیان و علما و شعرا و اشخاص دیگری که همزمان با شاعر بوده‌اند آمده که بعضی را مدح و برخی را ذم کرده است. پرفسور حافظ محمود صاحب شیرانی از فضلا کشور پاکستان ظاهراً اولین کسی است که سلسله مقالاتی راجع به ممدوحین [[انوري، محمد بن محمد|انوری]] نگاشته است... محقق اثر در بخشی از مقدمه این فهرست 66 نفره از ممدوحان [[انوري، محمد بن محمد|انوری]] را ذکر کرده که با ستر اعلی جلال‌الدین و الدنیا آغاز و به فریدالدین کاتب ختم می‌شود. شرححال ممدوحین بخش اعظم مقدمه را به خود اختصاص داده است<ref>ر.ک: همان، ص34-33</ref>. | در دیوان انوری نام عده کثیری از سلاطین و وزرا و صدور و امراء و مستوفیان و علما و شعرا و اشخاص دیگری که همزمان با شاعر بوده‌اند آمده که بعضی را مدح و برخی را ذم کرده است. پرفسور حافظ محمود صاحب شیرانی از فضلا کشور پاکستان ظاهراً اولین کسی است که سلسله مقالاتی راجع به ممدوحین [[انوري، محمد بن محمد|انوری]] نگاشته است... محقق اثر در بخشی از مقدمه این فهرست 66 نفره از ممدوحان [[انوري، محمد بن محمد|انوری]] را ذکر کرده که با ستر اعلی جلال‌الدین و الدنیا آغاز و به فریدالدین کاتب ختم می‌شود. شرححال ممدوحین بخش اعظم مقدمه را به خود اختصاص داده است<ref>ر.ک: همان، ص34-33</ref>. | ||