پرش به محتوا

مهریار، محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲ سپتامبر ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'مخصوصا' به 'مخصوصاً'
جز (جایگزینی متن - ' های ' به '‌های ')
جز (جایگزینی متن - 'مخصوصا' به 'مخصوصاً')
خط ۳۱: خط ۳۱:
</div>
</div>


'''محمد مهريار''' در سال 1297ش در بيت علم و تقوا، خاندان علماى نجفى مسجدشاهى كه از خانواده‌هاى اصيل اصفهانى بوده‌اند زاده شد. تحصيلات ابتدايى را در مدارس قديم با يادگيرى ادبيات فارسى، عربى، فقه، اصول و معانى بيان بر طبق روش معمول روز آغاز نمود. سپس به كشور عراق مسافرت كرد و تحصيلات خويش را، مخصوصا در دو شهر بغداد و نجف ادامه داد و پس از مدتى در آن ديار به اصفهان بازگشت و باز به تحصيل و تدريس فقه، اصول، ادب فارسى و عربى پرداخت.
'''محمد مهريار''' در سال 1297ش در بيت علم و تقوا، خاندان علماى نجفى مسجدشاهى كه از خانواده‌هاى اصيل اصفهانى بوده‌اند زاده شد. تحصيلات ابتدايى را در مدارس قديم با يادگيرى ادبيات فارسى، عربى، فقه، اصول و معانى بيان بر طبق روش معمول روز آغاز نمود. سپس به كشور عراق مسافرت كرد و تحصيلات خويش را، مخصوصاً در دو شهر بغداد و نجف ادامه داد و پس از مدتى در آن ديار به اصفهان بازگشت و باز به تحصيل و تدريس فقه، اصول، ادب فارسى و عربى پرداخت.


در عين حال، از تحصيل زبان‌هاى خارجى (انگليسى و فرانسه) و معارف جديد نيز غافل نماند، به طورى كه در سال 1316ش به اخذ ديپلم كامل متوسطه علمى قديم توفيق يافت. سپس به دانش سراى عالى وارد شد و به تحصيلات عاليه در ادبيات و فلسفه اشتغال يافت. در سال1319ش پس از اخذ درجه ليسانس، در مدارس اصفهان تدريس ادبيات فارسى، زبان خارجى و تاريخ را بر عهده گرفت.
در عين حال، از تحصيل زبان‌هاى خارجى (انگليسى و فرانسه) و معارف جديد نيز غافل نماند، به طورى كه در سال 1316ش به اخذ ديپلم كامل متوسطه علمى قديم توفيق يافت. سپس به دانش سراى عالى وارد شد و به تحصيلات عاليه در ادبيات و فلسفه اشتغال يافت. در سال1319ش پس از اخذ درجه ليسانس، در مدارس اصفهان تدريس ادبيات فارسى، زبان خارجى و تاريخ را بر عهده گرفت.
خط ۳۷: خط ۳۷:
در سال 1330ش در ادامه مسير خويش در راه دانش‌آموزى، به آمريكا عزيمت نمود و در دانشگاه فلوريدا و شيكاگو در رشته تعليم و تربيت و ادبيات، به تحصيل و اكمال معلومات خود پرداخت.
در سال 1330ش در ادامه مسير خويش در راه دانش‌آموزى، به آمريكا عزيمت نمود و در دانشگاه فلوريدا و شيكاگو در رشته تعليم و تربيت و ادبيات، به تحصيل و اكمال معلومات خود پرداخت.


در بازگشت از آمريكا، به تدريس در مدارس اصفهان مشغول شد و در مواضع مختلف روان‌شناسى و تربيتى و مخصوصاً تحقيق در رشد و نمو كودك، سخنرانى‌هاى متعدد در تهران و اصفهان ايراد كرد، كه سخت مورد توجه و استقبال محققان قرار گرفت و اكثر آن‌ها به تفاريق چاپ شد. در سال 1336ش به دانشگاه اصفهان منتقل شد و به عنوان رئيس كتابخانه دانشكده پزشکى اصفهان، كتابخانه آن دانشكده را تأسيس نمود و بر طبق اصول علمى كتاب‌شناسى آن را آماده ساخت. زمانى كه دانشكده ادبيات تاسيس شد، به دعوت دكتر فاروقى، معاونت اين دانشكاه را پذيرفت و در تاريخ 1339ش به دانشكده ادبيات اصفهان منتقل گشت و به تدريس تاريخ ادبيات فارسى و تاريخ تطور زبان فارسى اشتغال يافت.
در بازگشت از آمريكا، به تدريس در مدارس اصفهان مشغول شد و در مواضع مختلف روان‌شناسى و تربيتى و مخصوصاًً تحقيق در رشد و نمو كودك، سخنرانى‌هاى متعدد در تهران و اصفهان ايراد كرد، كه سخت مورد توجه و استقبال محققان قرار گرفت و اكثر آن‌ها به تفاريق چاپ شد. در سال 1336ش به دانشگاه اصفهان منتقل شد و به عنوان رئيس كتابخانه دانشكده پزشکى اصفهان، كتابخانه آن دانشكده را تأسيس نمود و بر طبق اصول علمى كتاب‌شناسى آن را آماده ساخت. زمانى كه دانشكده ادبيات تاسيس شد، به دعوت دكتر فاروقى، معاونت اين دانشكاه را پذيرفت و در تاريخ 1339ش به دانشكده ادبيات اصفهان منتقل گشت و به تدريس تاريخ ادبيات فارسى و تاريخ تطور زبان فارسى اشتغال يافت.


وى مرز باستان‌شناسى و معمارى را در حيطه مطالعات تاريخى برداشت. او از برجسته‌ترين پژوهشگران تاريخ معمارى ايران است و در حوزه‌هاى باستان‌شناسى و مرمت و معمارى فعاليت كرد. در دوران بازنشستگى و پس از زلزله بم، بيشتر نيروى خود را صرف مطالعه و بهينه‌سازى ساماندهى و مرمت آثار آسيب‌ديده بم كرد. مهريار در پژوهش‌هاى باستان‌شناسى صاحب‌نظر بود، به گونه‌اى كه سرپرستى كاوش بسيارى از محوطه‌هاى تايخى را به عهده داشت. از فعالیت‌های او مى‌توان از معرفى فنى ديوار گرگان و بستر آن، مسئوليت آزادسازى و سازماندهى و مطالعات تپه هگمتانه، كاوش‌ها و پژوهش‌هاى مستقل در تخت سليمان، مطالعه پل‌هاى تاريخى خوزستان، ايلام و لرستان و پژوهش پل دختر لرستان ياد كرد.
وى مرز باستان‌شناسى و معمارى را در حيطه مطالعات تاريخى برداشت. او از برجسته‌ترين پژوهشگران تاريخ معمارى ايران است و در حوزه‌هاى باستان‌شناسى و مرمت و معمارى فعاليت كرد. در دوران بازنشستگى و پس از زلزله بم، بيشتر نيروى خود را صرف مطالعه و بهينه‌سازى ساماندهى و مرمت آثار آسيب‌ديده بم كرد. مهريار در پژوهش‌هاى باستان‌شناسى صاحب‌نظر بود، به گونه‌اى كه سرپرستى كاوش بسيارى از محوطه‌هاى تايخى را به عهده داشت. از فعالیت‌های او مى‌توان از معرفى فنى ديوار گرگان و بستر آن، مسئوليت آزادسازى و سازماندهى و مطالعات تپه هگمتانه، كاوش‌ها و پژوهش‌هاى مستقل در تخت سليمان، مطالعه پل‌هاى تاريخى خوزستان، ايلام و لرستان و پژوهش پل دختر لرستان ياد كرد.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش