پرش به محتوا

بيان الأصول (صافي، لطف‌الله): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'مخصوصا' به 'مخصوصاً'
جز (جایگزینی متن - 'ف‎ا' به 'ف‌ا')
جز (جایگزینی متن - 'مخصوصا' به 'مخصوصاً')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۳۶: خط ۳۶:
نویسنده، در مباحث اصول، از مشتق تا مبحث برائت را از محضر [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردى]](ره) بهره برده است، اما به جهت تكميل مباحث اصولى كتاب، مباحث مقدم بر مشتق و متأخر از برائت تا آخر مبحث اجتهاد و تقليد را از كتاب «الحاشية على كفاية الاصول»(تقريرات درس [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردى]] در بروجرد، به قلم [[حجتی بروجردی، بهاءالدین|شيخ بهاء‌الدين حجتى بروجردى]])، به مباحث كتاب افزوده است.
نویسنده، در مباحث اصول، از مشتق تا مبحث برائت را از محضر [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردى]](ره) بهره برده است، اما به جهت تكميل مباحث اصولى كتاب، مباحث مقدم بر مشتق و متأخر از برائت تا آخر مبحث اجتهاد و تقليد را از كتاب «الحاشية على كفاية الاصول»(تقريرات درس [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردى]] در بروجرد، به قلم [[حجتی بروجردی، بهاءالدین|شيخ بهاء‌الدين حجتى بروجردى]])، به مباحث كتاب افزوده است.


يكى از شيوه‌هاى تحقيقى [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردى]](ره) اين بوده است كه مباحث علمى را ريشه‌يابى و تطور هر مسئله را در طى قرن‌ها بررسى مى‌كرده‌اند؛ به‌عنوان مثال دليل انسداد را بر مسلك متأخرين، از [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|محقق خوانسارى]] مخصوصاً شيخ و [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|محقق خراسانى]] و نيز به مسلك بزرگانى كه قبل از [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|محقق خوانسارى]] متعرض اين دليل شده بيان نموده‌اند و در نهایت حجيت خبر واحد را اثبات كرده‌اند، نه حجيت مطلق ظن را.
يكى از شيوه‌هاى تحقيقى [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردى]](ره) اين بوده است كه مباحث علمى را ريشه‌يابى و تطور هر مسئله را در طى قرن‌ها بررسى مى‌كرده‌اند؛ به‌عنوان مثال دليل انسداد را بر مسلك متأخرين، از [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|محقق خوانسارى]] مخصوصاًً شيخ و [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|محقق خراسانى]] و نيز به مسلك بزرگانى كه قبل از [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|محقق خوانسارى]] متعرض اين دليل شده بيان نموده‌اند و در نهایت حجيت خبر واحد را اثبات كرده‌اند، نه حجيت مطلق ظن را.


ايشان با تسلطى كه بر اصول داشتند و حتى صاحب ابتكاراتى نيز در آن بوده‌اند، در مقام استنباط، بسيار اندك به اصول عمليه تمسك می‌كردند و علت اين استغنا از تمسك به اصول عمليه، تخصص كامل ايشان در فهم روايات و دقتى بود كه در آنها به كار مى‌بردند و حسن سليقه‌اى بود كه در رفع تعارض بين اخبار متعارض داشتند. در عين حال به علم اصول و نياز فقيه به آن بسيار تأكيد داشتند و دليل آن حاشيه مفصل و دقيق و عميقى است كه بر كفايه استادشان مرقوم فرموده‌اند.
ايشان با تسلطى كه بر اصول داشتند و حتى صاحب ابتكاراتى نيز در آن بوده‌اند، در مقام استنباط، بسيار اندك به اصول عمليه تمسك می‌كردند و علت اين استغنا از تمسك به اصول عمليه، تخصص كامل ايشان در فهم روايات و دقتى بود كه در آنها به كار مى‌بردند و حسن سليقه‌اى بود كه در رفع تعارض بين اخبار متعارض داشتند. در عين حال به علم اصول و نياز فقيه به آن بسيار تأكيد داشتند و دليل آن حاشيه مفصل و دقيق و عميقى است كه بر كفايه استادشان مرقوم فرموده‌اند.


احاطه بر اسناد روايات و رجال و طبقات، احاطه بر اقوال عامه، احاطه بر اقوال خاصه، مخصوصاً قدما، دقت در مضامين روايات و حتى تعداد آنها كه گاهى بابى را كه مثلاً در وسائل بيست حديث دارد، به چند حديث ارجاع مى‌دادند، سبک ايشان را ممتاز قرار داده بود.
احاطه بر اسناد روايات و رجال و طبقات، احاطه بر اقوال عامه، احاطه بر اقوال خاصه، مخصوصاًً قدما، دقت در مضامين روايات و حتى تعداد آنها كه گاهى بابى را كه مثلاً در وسائل بيست حديث دارد، به چند حديث ارجاع مى‌دادند، سبک ايشان را ممتاز قرار داده بود.


با اين مقدمه، مباحث مجلدات كتاب به اختصار ارائه مى‌شود:
با اين مقدمه، مباحث مجلدات كتاب به اختصار ارائه مى‌شود:
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش