۵۳٬۳۲۷
ویرایش
جز (A-esmaili@noornet.net صفحهٔ ک رم ان ی ، م ح م دک ری م ب ن اب راه ی م را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به کرمانی، محمدکریم بن ابراهیم منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مولف | |کد مولف | ||
|data-type='authorCode'| | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE3110AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
==ولادت== | |||
حاجى محمد كريم خان، پسر ابراهيم خان ظهير الدوله است. پدر او، پسر مهدى قلى خان، برادر آقا محمد خان و عموى فتحعلى شاه بود. محمد كريم در هجدهم محرم 1225ق در كرمان ديده به جهان گشود. وى در دوران كودكى، نزد آقا سيد زين العابدين مجتهد به فراگرفتن علوم و پيش ميرزا محمد على اصفهانى، به آموختن هنر پرداخت. در شانزده سالگى پس از فوت پدرش به كربلاى معلى رفت و در محضر درس سيد كاظم رشتى، زانوى شاگردى زد. وى از علماى نامدار و مشهور اواخر قرن سيزدهم هجرى و از تلامذه مشهور سيد كاظم رشتى بود و بنا بر آنچه شنيده شده، مدتى در درس شيخ احمد احسائى نيز شركت مىكرده است. | حاجى محمد كريم خان، پسر ابراهيم خان ظهير الدوله است. پدر او، پسر مهدى قلى خان، برادر آقا محمد خان و عموى فتحعلى شاه بود. محمد كريم در هجدهم محرم 1225ق در كرمان ديده به جهان گشود. | ||
==کسب علم و دانش== | |||
وى در دوران كودكى، نزد آقا سيد زين العابدين مجتهد به فراگرفتن علوم و پيش ميرزا محمد على اصفهانى، به آموختن هنر پرداخت. در شانزده سالگى پس از فوت پدرش به كربلاى معلى رفت و در محضر درس سيد كاظم رشتى، زانوى شاگردى زد. وى از علماى نامدار و مشهور اواخر قرن سيزدهم هجرى و از تلامذه مشهور سيد كاظم رشتى بود و بنا بر آنچه شنيده شده، مدتى در درس شيخ احمد احسائى نيز شركت مىكرده است. | |||
وى رئيس و سرسلسله يك فرقه از طايفه شيخيه مىباشد كه به حاج كريم خانى معروفاند. حاج محمد كريم خان از معدود علمايى بود كه در جميع فنون عقليه و نقليه دعوى استادى مىنمود. از جماعت شيخيه بعد از سيد كاظم رشتى گروهى به وى گرويدند و او را ركن چهارم از اركان اصول عقايد خويش گرفتند. سيد محمد على باب در كتاب بيان، در شأنش گفته: ان الكريم كان فى الكرمان كريماً. هر چند وى در زمان ناصرالدين شاه و گويا به فرمان او، رسالهاى در رد باب نگاشت كه به طبع رسيده است. | وى رئيس و سرسلسله يك فرقه از طايفه شيخيه مىباشد كه به حاج كريم خانى معروفاند. حاج محمد كريم خان از معدود علمايى بود كه در جميع فنون عقليه و نقليه دعوى استادى مىنمود. از جماعت شيخيه بعد از سيد كاظم رشتى گروهى به وى گرويدند و او را ركن چهارم از اركان اصول عقايد خويش گرفتند. سيد محمد على باب در كتاب بيان، در شأنش گفته: ان الكريم كان فى الكرمان كريماً. هر چند وى در زمان ناصرالدين شاه و گويا به فرمان او، رسالهاى در رد باب نگاشت كه به طبع رسيده است. | ||
خط ۵۳: | خط ۵۸: | ||
حدود ششصد اثر قلمى از وى نقل كردهاند كه اهم آثار آن به شرح زير است: | حدود ششصد اثر قلمى از وى نقل كردهاند كه اهم آثار آن به شرح زير است: | ||
# فطره سليمه: در توحيد، نبوت، امام و ركن رابع. | |||
# طريق النجاة: در علم طريقت. | |||
# رجوم الشياطين: در اقامه براهين بر توحيد، نبوت و امامت. | |||
# الزام النواصب: در توحيد، نبوت، امامت و ركن. | |||
# لوح محفوظ: در تحقيق لوح ارتسام و مثل. | |||
# لب الالباب: در اسرار خلقت ملك و مواليد. | |||
# نعيم الابرار: در اثبات اين كه رسول خدا(ص) اول كاينات است. | |||
# فصول: در كليات حكم الهيه. | |||
# مهدويه: در كيفيت صدور اثر مؤثر مشتمل بر اسرار و حكم بسيار. | |||
# شمس المنيرة: در تكون شعله و صدور نور. | |||
# فوايد سبعه: در بيان، معانى، ابواب و امامت. | |||
# ابواب الجنان: در حقوق برادران. | |||
# حقايق الطب: در كليات علم طب. | |||
# دقايق العلاج: در دقايق عمليه طب. | |||
# جوامع العلاج: در قواعد علميه طب. | |||
# ياقوت الحمراء: در كيفيت الوان و باطن و ظاهر آنها و رنگ سرخ. | |||
# خلاصة التجارب. | |||
# علم اليقين. | |||
# حجة القاطعه: در تصحيح اخبار. | |||
# فوايد، قواعد، سوانح: در محكمه بين اصوليين و اخباريين. | |||
# ظرايف الدعوات. | |||
# اذكار الاسبوع. | |||
# وقايه المسافر. | |||
# نخبه در تعقيبات. | |||
# علاج الارواح در عزايم و خواتيم و طلسمات والواح. | |||
# شهاب الثاقب در رجم النواصب. | |||
# ازهاق الباطل در رد باب. | |||
# تذكره در علم نحو. | |||
# روضه در احاديث شريفه و بدايع و حكايات و اشعار. | |||
# تفسير سوره مباركه حجرات. | |||
# رسالهاى در علم قرائت. | |||
# رسالهاى در رسم الخط قرآن. | |||
# تبصره در علم صرف. | |||
# رسالهاى در قانون تحرير و آداب كاتب و كتاب. | |||
# رسالات در علم صناعت و فلسفه. | |||
# ارشاد العوام در حكمت. | |||
# سلطانيه در توحيد، نبوت، امامت. | |||
# نصرة الدين. | |||
# هداية القوم: در فروع دين. | |||
# رساله دلاكيه. | |||
== وفات == | == وفات == | ||
وى در 22 شعبان 1288ق، در 63 سالگى، در حالى كه عازم سفر كربلا بود، در بين راه، دار فانى را وداع گفت. جنازه او را در رواق حضرت حسين بن على(ع)، در پايين پاى استادش، سيد كاظم رشتى به خاك سپردند. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
(ريحانة الادب، ج 3، ص 360). | (ريحانة الادب، ج 3، ص 360). | ||
خط ۱۴۵: | خط ۱۱۱: | ||
== وابستهها == | == وابستهها == | ||
{{وابستهها}} | |||
[[رساله دلاکیه]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده | [[رساله دلاکیه]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده | ||
ویرایش