پرش به محتوا

روزبهان ثانی، شرف‌الدین ابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۸ اوت ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ف‎ا' به 'ف‌ا'
(صفحه‌ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'> بندانگشتی|روزبهان ثانی، شرف‎الدین ابراهیم {| cla...» ایجاد کرد)
 
جز (جایگزینی متن - 'ف‎ا' به 'ف‌ا')
خط ۱: خط ۱:
<div class='wikiInfo'>
<div class='wikiInfo'>
[[پرونده:NUR04866.jpg|بندانگشتی|روزبهان ثانی، شرف‎الدین ابراهیم]]
[[پرونده:NUR04866.jpg|بندانگشتی|روزبهان ثانی، شرف‌الدین ابراهیم]]
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
|-
|-
! نام!! data-type='authorName'|روزبهان ثانی، شرف‎الدین ابراهیم
! نام!! data-type='authorName'|روزبهان ثانی، شرف‌الدین ابراهیم
|-
|-
|نام‌های دیگر  
|نام‌های دیگر  
خط ۳۴: خط ۳۴:
</div>
</div>


'''شیخ شرف‎الدین ابراهیم'''، از عالمان شیراز و نوادگان (نبیره‎های) شیخ روزبهان بقلی بود که به خواهش جمعی از بزرگان شیراز، کتاب «تحفة أهل العرفان» را در احوال شیخ روزبهان بقلی، از اجدادش، حدود نودوچهار سال پس از وفات وی، نگاشت. او در شعر به «شرف» تخلص می‎کرد.
'''شیخ شرف‌الدین ابراهیم'''، از عالمان شیراز و نوادگان (نبیره‎های) شیخ روزبهان بقلی بود که به خواهش جمعی از بزرگان شیراز، کتاب «تحفة أهل العرفان» را در احوال شیخ روزبهان بقلی، از اجدادش، حدود نودوچهار سال پس از وفات وی، نگاشت. او در شعر به «شرف» تخلص می‎کرد.


==نسب وی تا شیخ روزبهان بقلی، در کلام دیگران ==
==نسب وی تا شیخ روزبهان بقلی، در کلام دیگران ==
شرف‎الدین ابراهیم، فرزند شیخ صدرالدین روزبهان ثانی، فرزند شیخ فخرالدین احمد، فرزند، شیخ روزبهان اول بوده است<ref>ر.ک: نوربخش، جواد، ص4</ref>.
شرف‌الدین ابراهیم، فرزند شیخ صدرالدین روزبهان ثانی، فرزند شیخ فخرالدین احمد، فرزند، شیخ روزبهان اول بوده است<ref>ر.ک: نوربخش، جواد، ص4</ref>.


مؤلف شد الإزار گوید: او واعظ و عالمی فصیح‎زبان بود. در مواضع پدران خویش تذکیر داشت و اخبار می‎گفت و او را رساله‎های ملیح و تراکیب فصیح است. هم اوست که سیرت شیخ روزبهان (بقلی) را نگاشته و آن را به عبارات رایق و اشارات لایق زینت داده و در آن شواهدی از آیات و نظایری از حکایات آورده و به نام «تحفة أهل العرفان في ذكر الشيخ روزبهان» نامیده و هر بابی از آن را به قصیده‎ای معروف به اسم شیخ ختم کرده<ref>ر.ک: همان، ص4-5</ref>.
مؤلف شد الإزار گوید: او واعظ و عالمی فصیح‎زبان بود. در مواضع پدران خویش تذکیر داشت و اخبار می‎گفت و او را رساله‎های ملیح و تراکیب فصیح است. هم اوست که سیرت شیخ روزبهان (بقلی) را نگاشته و آن را به عبارات رایق و اشارات لایق زینت داده و در آن شواهدی از آیات و نظایری از حکایات آورده و به نام «تحفة أهل العرفان في ذكر الشيخ روزبهان» نامیده و هر بابی از آن را به قصیده‎ای معروف به اسم شیخ ختم کرده<ref>ر.ک: همان، ص4-5</ref>.
خط ۴۴: خط ۴۴:
# الموهبة الربانية و المكرمة السبحانية؛
# الموهبة الربانية و المكرمة السبحانية؛
# تحفة أهل العرفان<ref>ر.ک: همان</ref>.
# تحفة أهل العرفان<ref>ر.ک: همان</ref>.
شیخ شرف‎الدین ابراهیم، ذوق شعری داشت و در شعر به «شرف» تخلص می‎کرد<ref>ر.ک: همان، ص5</ref>.
شیخ شرف‌الدین ابراهیم، ذوق شعری داشت و در شعر به «شرف» تخلص می‎کرد<ref>ر.ک: همان، ص5</ref>.


==پانویس==
==پانویس==
خط ۵۰: خط ۵۰:


==منابع مقاله==
==منابع مقاله==
نوربخش، جواد، مقدمه «تحفة أهل العرفان»، اثر شرف‎الدین ابراهیم بن صدرالدین روزبهان ثانی، تهران، انتشارات یلدا قلم، چاپ دوم، 1382ش.
نوربخش، جواد، مقدمه «تحفة أهل العرفان»، اثر شرف‌الدین ابراهیم بن صدرالدین روزبهان ثانی، تهران، انتشارات یلدا قلم، چاپ دوم، 1382ش.


[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:قربانی-باقی زاده]]
[[رده:قربانی-باقی زاده]]
[[رده:25 مرداد الی 24 شهریور (98)]]
[[رده:25 مرداد الی 24 شهریور (98)]]
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش