۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'میک' به 'میک') |
جز (جایگزینی متن - 'نس' به 'نس') |
||
خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
نویسنده «ذخيرة الخوانين» از مشارکت او در امور خیر، همراهی با مردم و احسان او نسبت به علما و دانشمندان یاد کرده و از آثار متعدد وی در بسیاری از مناطق ذکری به میان آورده است.<ref>ر.ک: همان</ref>. | نویسنده «ذخيرة الخوانين» از مشارکت او در امور خیر، همراهی با مردم و احسان او نسبت به علما و دانشمندان یاد کرده و از آثار متعدد وی در بسیاری از مناطق ذکری به میان آورده است.<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
آثار فرهنگی محمدمعصوم، قابل توجه است. وی هم شاعر بوده و هم خوشنویس، اما عاشق | آثار فرهنگی محمدمعصوم، قابل توجه است. وی هم شاعر بوده و هم خوشنویس، اما عاشق ساختمانسازی، کتیبهنویسی و کندهکاری بوده و به هر جایی که میرفت، همراه خود، خوشنویس و سنگتراش میبرد؛ لذا او در طاق بابر یک کتیبه اضافه کرد و در آن با نوشتن نام همایون و اکبر شاه به ذکر همه ممالک مفتوحه و متصرفات پادشاهی که تا آن زمان نصیب و شامل سلاطین گورکانی شده بود، پرداخت<ref>ر.ک: همان، ص92</ref>. | ||
میر معصوم، مساجد، سراها و چاههای بسیاری را احداث نمود. از میان بناهای منسوب به وی در سکهر مناره مخصوص و بقعه مزار وی و گنبد دریایی معروف است. وی نه فقط سرداری شجاع و دلیر، بلکه طبیبی ماهر نیز محسوب میشد. یکی از مشاغل وی خوشنویسی بود. او شاعری خوشقریحه بود و «نامی» تخلص میکرد. میر معصوم در شعر و ادبیات فارسی در دوران خود سرآمد و ممتاز بود. چنانکه خمسه مشهور به نامی از آثار ارزشمند وی در این عرصه بوده و در حقیقت پنج مثنوی او در جواب خمسه نظامی گنجوی است. این مثنویها عبارتند از: معدن الأفکار، حسن و ناز، اکبرنامه، رأی صورت و خمسه متحیره. کسانی که اشعار او را بررسی کردهاند، معتقدند که در تمام دیوان وی حتی یک قصیده در مدح کسی دیده نشده است.<ref>ر.ک: همان</ref>. | میر معصوم، مساجد، سراها و چاههای بسیاری را احداث نمود. از میان بناهای منسوب به وی در سکهر مناره مخصوص و بقعه مزار وی و گنبد دریایی معروف است. وی نه فقط سرداری شجاع و دلیر، بلکه طبیبی ماهر نیز محسوب میشد. یکی از مشاغل وی خوشنویسی بود. او شاعری خوشقریحه بود و «نامی» تخلص میکرد. میر معصوم در شعر و ادبیات فارسی در دوران خود سرآمد و ممتاز بود. چنانکه خمسه مشهور به نامی از آثار ارزشمند وی در این عرصه بوده و در حقیقت پنج مثنوی او در جواب خمسه نظامی گنجوی است. این مثنویها عبارتند از: معدن الأفکار، حسن و ناز، اکبرنامه، رأی صورت و خمسه متحیره. کسانی که اشعار او را بررسی کردهاند، معتقدند که در تمام دیوان وی حتی یک قصیده در مدح کسی دیده نشده است.<ref>ر.ک: همان</ref>. |
ویرایش