۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'یا' به 'یا') |
جز (جایگزینی متن - 'لا' به 'لا') |
||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
محقق اثر در مقدمه از دستیابی به نسخه منحصربهفردی از کتاب سخن گفته است. سپس مشکلات تصحیح آن را مطرح کرده است: «هر چه تفحص گردید کمترین نشانهای از نسخه دیگر این رساله چه در کتابخانههای معروف داخله و چه در کتابخانهها و موزههای کشورهای خارج به دست نیامد. اینک مدت سه سال بهقدر همت خویش کوشید تا کلمات لایقرء کتاب را که کاتب از روی عدم فضل بهطور غیر مقرو رسم کرده و بخصوص در ضبط آیات قرآنی و احادیث نبوی و بهطورکلی عبارات عربی بهواسطه عدم آشنایی به آن زبان | محقق اثر در مقدمه از دستیابی به نسخه منحصربهفردی از کتاب سخن گفته است. سپس مشکلات تصحیح آن را مطرح کرده است: «هر چه تفحص گردید کمترین نشانهای از نسخه دیگر این رساله چه در کتابخانههای معروف داخله و چه در کتابخانهها و موزههای کشورهای خارج به دست نیامد. اینک مدت سه سال بهقدر همت خویش کوشید تا کلمات لایقرء کتاب را که کاتب از روی عدم فضل بهطور غیر مقرو رسم کرده و بخصوص در ضبط آیات قرآنی و احادیث نبوی و بهطورکلی عبارات عربی بهواسطه عدم آشنایی به آن زبان سهلانگاری زیادی به خرج داده بود ضمن کمک گرفتن از سایر آثار مؤلف تا سرحد امکان تصحیح و تکمیل نموده و رساله را شایسته تقدیم به پیشگاه خداوندان ذوق و ادب بداند»<ref>ر.ک: دیباچه، صفحه ب و ج</ref>. | ||
رساله لوایح از متون معروف عرفانی است که به اقتدای سوانح شیخ احمد غزالی نوشته شده است. ارادت [[عینالقضات همدانی، عبدالله بن محمد|عینالقضات همدانی]] به مؤلف سوانح و ارتباط آن دو با یکدیگر، وجود نسخهای از لوایح در مجموعهای که تمهیدات [[عینالقضات همدانی، عبدالله بن محمد|عینالقضات]] نیز در کنار آن آمده و بعضی عوامل دیگر، موجب شده است که این اثر به نام [[عینالقضات همدانی، عبدالله بن محمد|عینالقضات]] شهرت یابد و یکبار نیز در ایران به نام او به چاپ برسد. این انتساب ناروا به بسیاری از کتابها و پژوهشهای ادبی تسری یافته است. از سوی دیگر، در بعضی نوشتهها (اعم از فهرستها، تاریخهای ادبیات و پژوهشهای ادبی- عرفانی) جز از [[عینالقضات همدانی، عبدالله بن محمد|عینالقضات]]، اشخاص دیگری مؤلف لوایح معرفی شدهاند<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/45594/203 ر.ک: شادرویمنش، محمد، ص203]</ref>. | رساله لوایح از متون معروف عرفانی است که به اقتدای سوانح شیخ احمد غزالی نوشته شده است. ارادت [[عینالقضات همدانی، عبدالله بن محمد|عینالقضات همدانی]] به مؤلف سوانح و ارتباط آن دو با یکدیگر، وجود نسخهای از لوایح در مجموعهای که تمهیدات [[عینالقضات همدانی، عبدالله بن محمد|عینالقضات]] نیز در کنار آن آمده و بعضی عوامل دیگر، موجب شده است که این اثر به نام [[عینالقضات همدانی، عبدالله بن محمد|عینالقضات]] شهرت یابد و یکبار نیز در ایران به نام او به چاپ برسد. این انتساب ناروا به بسیاری از کتابها و پژوهشهای ادبی تسری یافته است. از سوی دیگر، در بعضی نوشتهها (اعم از فهرستها، تاریخهای ادبیات و پژوهشهای ادبی- عرفانی) جز از [[عینالقضات همدانی، عبدالله بن محمد|عینالقضات]]، اشخاص دیگری مؤلف لوایح معرفی شدهاند<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/45594/203 ر.ک: شادرویمنش، محمد، ص203]</ref>. |
ویرایش