پرش به محتوا

تاریخ دخانیه یا تاریخ وقایع تحریم تنباکو: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۵ اوت ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ل‎ا' به 'ل‌ا'
جز (جایگزینی متن - 'ی‎ق' به '‌ی‌ق')
جز (جایگزینی متن - 'ل‎ا' به 'ل‌ا')
خط ۵۴: خط ۵۴:
«شکل نگارش و استفاده از مواد تاریخی در این اثر، در حد خود بسیار جالب و قابل توجه است. بحث، از چگونگی تأثیر فرنگیان بر ایرانیان آغاز شده، خصلت پلید استعمار مورد توجه قرار گرفته و پس از آن از سفر شاه به فرنگ، گرفتن امتیاز، متن امتیازنامه و... و به‎ترتیب تا انتهای وقایع تنباکو به پیش رفته است. وی متن تلگرافات را با دقت ثبت کرده و این به‎تنهایی نشانگر آگاهی کامل وی از اهمیت این تلگرافات به‎عنوان اسناد جنبش می‎باشد. وی همچنین از بسیاری از نامه‌هایی که از شهرهای مختلف نوشته می‌شده - ظاهرا نامه‌های شخصی یا عرض حال به علما - ‎بهره برده و با ثبت این نامه‌ها تا اندازه‌ای وقایع شهرستان‎ها را نیز ثبت کرده است؛ هرچند نسبت به وقایع برخی شهرها اطلاعات اندکی ارائه شده است»<ref>همان</ref>.
«شکل نگارش و استفاده از مواد تاریخی در این اثر، در حد خود بسیار جالب و قابل توجه است. بحث، از چگونگی تأثیر فرنگیان بر ایرانیان آغاز شده، خصلت پلید استعمار مورد توجه قرار گرفته و پس از آن از سفر شاه به فرنگ، گرفتن امتیاز، متن امتیازنامه و... و به‎ترتیب تا انتهای وقایع تنباکو به پیش رفته است. وی متن تلگرافات را با دقت ثبت کرده و این به‎تنهایی نشانگر آگاهی کامل وی از اهمیت این تلگرافات به‎عنوان اسناد جنبش می‎باشد. وی همچنین از بسیاری از نامه‌هایی که از شهرهای مختلف نوشته می‌شده - ظاهرا نامه‌های شخصی یا عرض حال به علما - ‎بهره برده و با ثبت این نامه‌ها تا اندازه‌ای وقایع شهرستان‎ها را نیز ثبت کرده است؛ هرچند نسبت به وقایع برخی شهرها اطلاعات اندکی ارائه شده است»<ref>همان</ref>.


«از مواردی از کتاب وی، چنین برمی‎آید که مؤلف در تهران بوده و طبعا به دلیل آشنایی پیشین با علما، به‎ویژه شیخ فضل‎الله نوری که با وی رفت‎وآمد داشته، علاوه بر آنچه خود مشاهده می‌کرده، متن تلگرافات را از طریق آنان به دست می‎آورده است... وی با عبارت «به وسائطی چند به دست آمد»، به‎طور مبهم درباره نوع دستیابی‌اش به منابع اشاره کرده... طبیعی است که وی تنها با حضور در بیت میرزای شیرازی می‌توانسته... [به این امور] دسترسی داشته باشد»<ref>همان، ص15-16</ref>.
«از مواردی از کتاب وی، چنین برمی‎آید که مؤلف در تهران بوده و طبعا به دلیل آشنایی پیشین با علما، به‎ویژه شیخ فضل‌الله نوری که با وی رفت‎وآمد داشته، علاوه بر آنچه خود مشاهده می‌کرده، متن تلگرافات را از طریق آنان به دست می‎آورده است... وی با عبارت «به وسائطی چند به دست آمد»، به‎طور مبهم درباره نوع دستیابی‌اش به منابع اشاره کرده... طبیعی است که وی تنها با حضور در بیت میرزای شیرازی می‌توانسته... [به این امور] دسترسی داشته باشد»<ref>همان، ص15-16</ref>.


«کربلایی با اشاره به «همه این رنج بردن‎ها» که در جمع‎آوری «صورت این مکاتبات و سؤال و جواب‌ها» متحمل شده، هدفش را خدمت به «رؤسای ملت» ذکر کرده، به امید آنکه در آینده رؤسای ملت «از خصوصیاتی که این قصه مشتمل است»، «مطالب مهمه را با تجربه آموخته باشند». او با اشاره به محدودیتی که برای افراد امثال وی وجود دارد، می‌گوید: کسانی که در «این‎گونه وقایع بزرگی که دولت و اولیای دولت طرفند»، واقعه‎نگاری می‌کنند، هر مقدار که «حریص» باشند، نمی‌توانند به همه نکات «پی برده و شرح دهند». در این صورت شرح پاره‌ای مطالب را به عهده دقت نظر و غوررسی ملاحظه‎کنندگان موکول و محول کرده است»<ref>ر.ک: همان، ص16</ref>.
«کربلایی با اشاره به «همه این رنج بردن‎ها» که در جمع‎آوری «صورت این مکاتبات و سؤال و جواب‌ها» متحمل شده، هدفش را خدمت به «رؤسای ملت» ذکر کرده، به امید آنکه در آینده رؤسای ملت «از خصوصیاتی که این قصه مشتمل است»، «مطالب مهمه را با تجربه آموخته باشند». او با اشاره به محدودیتی که برای افراد امثال وی وجود دارد، می‌گوید: کسانی که در «این‎گونه وقایع بزرگی که دولت و اولیای دولت طرفند»، واقعه‎نگاری می‌کنند، هر مقدار که «حریص» باشند، نمی‌توانند به همه نکات «پی برده و شرح دهند». در این صورت شرح پاره‌ای مطالب را به عهده دقت نظر و غوررسی ملاحظه‎کنندگان موکول و محول کرده است»<ref>ر.ک: همان، ص16</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش