خیالی، احمد بن موسی: تفاوت میان نسخه‌ها

خضر بن جلال‎الدین

پدر خیالی، قاضی بوده است. او اولین استاد احمد، بوده و مبانی علوم را به او آموخته است. احمد بن موسی، پس از آموزش مبانی به خدمت مولی خضر بن جلال‎الدین درآمد و به یادگیری معقول و منقول پرداخت. او پس از آن در برخی مدارس به تدریس پرداخت و سپس به مدرسه فلیپ منتقل شد. پس از وفات «تاج‎الدین» مشهور به ابن خطیب، مدرّس مدرسه «ازنیق»، محمود پاشای وزیر، خیالی را به سلطان محمد خان پیشنهاد نمود. سلطان گفت: آیا او همان نیست که بر «شرح العقائد» حاشیه نوشته و نام تو را در آن ذکر نموده؟ وزیر گفت: آری. سلطان گفت: او لایق چنین منصبی است؛ مدرسه مذکور را به او بسپار و روزی 130 درهم اجرت برای او معین کن. احمد در آن زمان در سفر حج بود و وقتی محمود پاشا به وی رسید و تکلیف این مسئولیت را برایش مطرح کرد، آن را نپذیرفت و در جواب اصرار وزیر بر این امر، به او گفت: اگر تو وزارتت و سلطان، سلطنتش را به من ببخشد، این سفر را وانمی‌گذارم... او پس از بازگشت از حج، آن مسئولیت را پذیرفت، ولی اجل بیش از چند سال بر انجام این کار مهلتش نداد<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18368/1/46 ر.ک: همان، ص46-47]</ref>.

نویسندگان، به‎جز پدر خیالی و خضر بن جلال‎الدین و شیخ زین‎الدین خافی (استاد ذکرش)، از کس دیگری به‎عنوان استاد او نام نبرده‌اند<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18368/1/49 ر.ک: همان، ص49]</ref>.

# کمال‎الدین اسماعیل، مشهور به قره کمال<ref>ر.ک: همان، ص50-51</ref>.

خضر بک، خضر بن جلال‎الدین، شرح العلامة الخيالي علی النونية، تحقیق عبدالنصیر ناتور ملیباری هندی، مكتبة وهبة، قاهره، 1429ق/2008م.