پرش به محتوا

كتاب الملة و نصوص أخری: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۳ اوت ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ی‎ش' به 'ی‌ش'
جز (جایگزینی متن - 'می‎د' به 'می‌د')
جز (جایگزینی متن - 'ی‎ش' به 'ی‌ش')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۲۸: خط ۲۸:
كتاب الملة، شامل دو بخش است: بخش نخست (ده بند اول)، ملت (دین‎ و آیین) و رابطه آن با فلسفه، رئیس‎ ملت و جانشینانش و پیشه فقه و پیوندش با فلسفه‎ را معرفی می‌کند<ref>ر.ک: علی‎محمدی، علی، ص62</ref>.
كتاب الملة، شامل دو بخش است: بخش نخست (ده بند اول)، ملت (دین‎ و آیین) و رابطه آن با فلسفه، رئیس‎ ملت و جانشینانش و پیشه فقه و پیوندش با فلسفه‎ را معرفی می‌کند<ref>ر.ک: علی‎محمدی، علی، ص62</ref>.


در اینجا به دو بند از این بخش اشاره می‎شود:
در اینجا به دو بند از این بخش اشاره می‌شود:


یکم: ملت (دین و آیین)، عبارت است از آراء و افعال وضع‎شده، مقید به شرایطی که رئیس‎ اول‎ برای جمع وضع می‌کند. هدف او این است که به مدد بهره‎گیری مردمان از دین، به غرضی که در مورد آن‎ها دارد، نائل شود و یا به کمک آنان‎، به‎ غرض مشخص برسد و جمع، ممکن است عشیره باشد و ممکن است مدینه (شهر) یا ناحیه باشد و ممکن است امت بزرگ و یا امت‎های بسیار باشد<ref>ر.ک: مهاجرنیا، محسن، ص294؛ متن کتاب، ص43</ref>.
یکم: ملت (دین و آیین)، عبارت است از آراء و افعال وضع‎شده، مقید به شرایطی که رئیس‎ اول‎ برای جمع وضع می‌کند. هدف او این است که به مدد بهره‎گیری مردمان از دین، به غرضی که در مورد آن‎ها دارد، نائل شود و یا به کمک آنان‎، به‎ غرض مشخص برسد و جمع، ممکن است عشیره باشد و ممکن است مدینه (شهر) یا ناحیه باشد و ممکن است امت بزرگ و یا امت‎های بسیار باشد<ref>ر.ک: مهاجرنیا، محسن، ص294؛ متن کتاب، ص43</ref>.


سومین بند از این بخش شامل برشمردن افعال ملت است و آن بر هشت قسم است:
سومین بند از این بخش شامل برشمردن افعال ملت است و آن بر هشت قسم است:
# اولین بخش افعال و گفتارهایی هستند که با آن‎ها، خداوند تعظیم و تمجید می‎شود.
# اولین بخش افعال و گفتارهایی هستند که با آن‎ها، خداوند تعظیم و تمجید می‌شود.
# افعالی و گفتارهایی که به مدد‎ آن‎ها‎، موجودات‎ روحانی و ملائکه تعظیم می‎شوند.
# افعالی و گفتارهایی که به مدد‎ آن‎ها‎، موجودات‎ روحانی و ملائکه تعظیم می‌شوند.
# افعال‎ و گفتارهایی‎ که به مدد آن‎ها، انبیا و فرمانروایان فاضل و رهبران نیکو و پیشوایان هدایت، کسانی که در گذشته بوده‌اند، تعظیم و تکریم می‎شوند.
# افعال‎ و گفتارهایی‎ که به مدد آن‎ها، انبیا و فرمانروایان فاضل و رهبران نیکو و پیشوایان هدایت، کسانی که در گذشته بوده‌اند، تعظیم و تکریم می‌شوند.
# سپس‎ آنچه‎ به مدد آن، فرمانروایان فرومایه و تبهکار و پیشوایان گمراهی‎ که‎ در گذشته بوده‌اند، تحقیر و تقبیح می‎شوند.
# سپس‎ آنچه‎ به مدد آن، فرمانروایان فرومایه و تبهکار و پیشوایان گمراهی‎ که‎ در گذشته بوده‌اند، تحقیر و تقبیح می‌شوند.
# آنچه با آن، فرمانروایان فاضل و رؤسای نیکو و پیشوایان هدایت در‎ زمان‎ حاضر‎، تعظیم می‎شوند.
# آنچه با آن، فرمانروایان فاضل و رؤسای نیکو و پیشوایان هدایت در‎ زمان‎ حاضر‎، تعظیم می‌شوند.
# آنچه با آن، فرمانروایان فرومایه و رؤسای‎ تبهکار و پیشوایان گمراهی در زمان حاضر، تحقیر می‎شوند.
# آنچه با آن، فرمانروایان فرومایه و رؤسای‎ تبهکار و پیشوایان گمراهی در زمان حاضر، تحقیر می‌شوند.
# بعد از بیان فوق، در بخش افعال لازم است‎، افعالی‎ وضع‎ و تعیین شود که همه رفتارها و معاملات اهل مدینه به‎واسطه آن‎ انجام‎ گیرد، خواه در مواردی که فرد فی‌نفسه خودش باید بدان عمل کند و یا در تعامل‎ و معاشرت‎ با‎ دیگران می‌خواهد رفتار نماید.
# بعد از بیان فوق، در بخش افعال لازم است‎، افعالی‎ وضع‎ و تعیین شود که همه رفتارها و معاملات اهل مدینه به‎واسطه آن‎ انجام‎ گیرد، خواه در مواردی که فرد فی‌نفسه خودش باید بدان عمل کند و یا در تعامل‎ و معاشرت‎ با‎ دیگران می‌خواهد رفتار نماید.
# در همه موارد بخش افعال دین، عدالت‎ باید‎ تعریف‎ شود<ref>ر.ک: همان، ص297، همان، ص46</ref>.
# در همه موارد بخش افعال دین، عدالت‎ باید‎ تعریف‎ شود<ref>ر.ک: همان، ص297، همان، ص46</ref>.
خط ۴۴: خط ۴۴:
بخش‎ دوم ‎(بندهای 11-27)، علم مدنی را به‎طور عام و مدنی را به‎مثابه بخشی از فلسفه به‎طور خاص معرفی می‌نماید. این بخش از کتاب، فصل پنجم کتاب [[إحصاء العلوم|إحصاء العلوم‎ فارابی]]، یعنی «درباره علم مدنی، علم‎ فقه و علم کلام» را به ذهن خواننده متبادر می‌سازد<ref>ر.ک: علی‎محمدی، علی، ص62</ref>.
بخش‎ دوم ‎(بندهای 11-27)، علم مدنی را به‎طور عام و مدنی را به‎مثابه بخشی از فلسفه به‎طور خاص معرفی می‌نماید. این بخش از کتاب، فصل پنجم کتاب [[إحصاء العلوم|إحصاء العلوم‎ فارابی]]، یعنی «درباره علم مدنی، علم‎ فقه و علم کلام» را به ذهن خواننده متبادر می‌سازد<ref>ر.ک: علی‎محمدی، علی، ص62</ref>.


مقایسه دو متن نشان می‌دهد که آن‎ها تا حد بسیاری، به‎ویژه بندهای 11-18 كتاب الملة و صفحات 102-108 کتاب إحصاء‎ العلوم - ‎که به اهتمام عثمان امین منتشر شده است - ‎انطباق دارد و این انطباق ضمن‎ اینکه پیوند محکم دو کتاب را نشان می‌دهد، موجب طرح پرسش درباره تفاوت‎های دو متن‎ می‎شود.
مقایسه دو متن نشان می‌دهد که آن‎ها تا حد بسیاری، به‎ویژه بندهای 11-18 كتاب الملة و صفحات 102-108 کتاب إحصاء‎ العلوم - ‎که به اهتمام عثمان امین منتشر شده است - ‎انطباق دارد و این انطباق ضمن‎ اینکه پیوند محکم دو کتاب را نشان می‌دهد، موجب طرح پرسش درباره تفاوت‎های دو متن‎ می‌شود.


مهم‎ترین این تفاوت‎ها، این است که فصل پنجم کتاب إحصاء العلوم، بعد از بخشی که در آن با كتاب الملة انطباق دارد، ادامه می‎یابد و «وجوه و آرایی که شایسته است‎ ملت‎ها‎ بر آن غلبه کنند»، شرح داده و آرای متکلمان و روش‎هایشان را در نصرت ملت‎ها به‎صورت تک‎تک برمی‎شمرد؛ اما كتاب الملة، علم کلام را ذکر نمی‌کند و آرا‎ و روش‎های‎ متکلمان‎ را شرح نمی‌دهد.
مهم‎ترین این تفاوت‎ها، این است که فصل پنجم کتاب إحصاء العلوم، بعد از بخشی که در آن با كتاب الملة انطباق دارد، ادامه می‎یابد و «وجوه و آرایی که شایسته است‎ ملت‎ها‎ بر آن غلبه کنند»، شرح داده و آرای متکلمان و روش‎هایشان را در نصرت ملت‎ها به‎صورت تک‎تک برمی‌شمرد؛ اما كتاب الملة، علم کلام را ذکر نمی‌کند و آرا‎ و روش‎های‎ متکلمان‎ را شرح نمی‌دهد.


فصل پنجم،‎ [[إحصاء‎ العلوم‎]] درباره اجزای مهم علم مدنی بحث‎ نمی‌کند. مهم‎ترین این اجزا بحث درباره پیوند بخش‎ها و مراتب مدینه از سویی و مراتب اشیایی که‎ در‎ جهان‎ هست‎ و مراتب قوای نفسانی و مراتب اعضای بدن انسان‎ از‎ سوی دیگر است. این بحثی است که در كتاب الملة - ‎بعد از پایان بخشی که كتاب الملة و فصل پنجم‎ [[إحصاء‎ العلوم]] ‎(بندهای 19-27) انطباق دارند - ‎می‎بینیم<ref>ر.ک: همان، ص62</ref>.
فصل پنجم،‎ [[إحصاء‎ العلوم‎]] درباره اجزای مهم علم مدنی بحث‎ نمی‌کند. مهم‎ترین این اجزا بحث درباره پیوند بخش‎ها و مراتب مدینه از سویی و مراتب اشیایی که‎ در‎ جهان‎ هست‎ و مراتب قوای نفسانی و مراتب اعضای بدن انسان‎ از‎ سوی دیگر است. این بحثی است که در كتاب الملة - ‎بعد از پایان بخشی که كتاب الملة و فصل پنجم‎ [[إحصاء‎ العلوم]] ‎(بندهای 19-27) انطباق دارند - ‎می‎بینیم<ref>ر.ک: همان، ص62</ref>.


سپس اینکه فصل پنجم‎ [[إحصاء العلوم]] از بحث درباره علم مدنی به ذکر فقه و کلام وارد می‎شود -‎ و این‎ دو،‎ پیشه‎هایی‎ هستند که اولی بررسی آنچه را که واضع الملة یا الشريعة‎ بدان‎ تصریح‎ نکرده، کشف نکرده و دومی آرا و افعالی را که بدان تصریح کرده، حمایت می‌کند - ‎بدون اینکه‎ مشخص‎ کند‎ که‎ ملت چیست و واضع آن کیست و چرا ملت به پیشه‎های فقه و کلام‎ نیازمند‎ است. این همان موضوع بخش اول،‎ كتاب الملة (بندهای10-1) است<ref>ر.ک: همان، ص62</ref>.
سپس اینکه فصل پنجم‎ [[إحصاء العلوم]] از بحث درباره علم مدنی به ذکر فقه و کلام وارد می‌شود -‎ و این‎ دو،‎ پیشه‎هایی‎ هستند که اولی بررسی آنچه را که واضع الملة یا الشريعة‎ بدان‎ تصریح‎ نکرده، کشف نکرده و دومی آرا و افعالی را که بدان تصریح کرده، حمایت می‌کند - ‎بدون اینکه‎ مشخص‎ کند‎ که‎ ملت چیست و واضع آن کیست و چرا ملت به پیشه‎های فقه و کلام‎ نیازمند‎ است. این همان موضوع بخش اول،‎ كتاب الملة (بندهای10-1) است<ref>ر.ک: همان، ص62</ref>.


ملت و موقعیت آن و پیوند‎ بخش‎ها‎ و مراتب‎ مدینه با نمونه‎هایی از بخش‎ها و مراتب عالم و قوای نفسانی و مراتب آن و اعضای بدن انسان‎ و مراتب‎ آن، دو کتاب [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] در حوزه علم مدنی، یعنی مبادئ آراء أهل المدينة‎ الفاضلة‎ و السياسة‎ المدنية را به ذهن خواننده متبادر می‌سازد<ref>همان</ref>.
ملت و موقعیت آن و پیوند‎ بخش‎ها‎ و مراتب‎ مدینه با نمونه‎هایی از بخش‎ها و مراتب عالم و قوای نفسانی و مراتب آن و اعضای بدن انسان‎ و مراتب‎ آن، دو کتاب [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] در حوزه علم مدنی، یعنی مبادئ آراء أهل المدينة‎ الفاضلة‎ و السياسة‎ المدنية را به ذهن خواننده متبادر می‌سازد<ref>همان</ref>.
خط ۶۰: خط ۶۰:
یکی دیگر از بخش‎های این اثر، رساله «دعاء عظيم» است. [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] در این رساله نمونه‌ای‎ از تعظیم و اعزاز را در ناحیه افعال زبانی در قالب دعاهایی‎ کوتاه در مجموعه‌ای‎ گردآوری‎ نـموده و نـیایشی فـیلسوفانه را رقم زده‎ است‎. البته برخی‎ از‎ این‎ دعاها درخواست چیزی‎ از‎ حق مـتعال نـیست و تنها تسبیح و تحمید الهی است یا عرض حال بنده‌ای گرفتار<ref>ر.ک: کمپانی زارع، مهدی، ص69</ref>.
یکی دیگر از بخش‎های این اثر، رساله «دعاء عظيم» است. [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] در این رساله نمونه‌ای‎ از تعظیم و اعزاز را در ناحیه افعال زبانی در قالب دعاهایی‎ کوتاه در مجموعه‌ای‎ گردآوری‎ نـموده و نـیایشی فـیلسوفانه را رقم زده‎ است‎. البته برخی‎ از‎ این‎ دعاها درخواست چیزی‎ از‎ حق مـتعال نـیست و تنها تسبیح و تحمید الهی است یا عرض حال بنده‌ای گرفتار<ref>ر.ک: کمپانی زارع، مهدی، ص69</ref>.


مقصود از افعال در كتاب الملة، چنان‎که [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]]‎ معتقد است، فقط افعال‎ بدنی‎ نیست، بلکه‎ افعال زبان نیز هست، مثل ادعیه‎ و یادداشت‎ها؛ بنابراین عجیب نیست که [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] دعاء را تألیف کرده باشد‎ تا در آن مقصودش را از «گفته‎هایی که خداوند با آن‎ها‎، تعظیم‎ می‎شود» در كتاب الملة تبیین سازد<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص32؛ علی‎محمدی، علی، ص65</ref>.
مقصود از افعال در كتاب الملة، چنان‎که [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]]‎ معتقد است، فقط افعال‎ بدنی‎ نیست، بلکه‎ افعال زبان نیز هست، مثل ادعیه‎ و یادداشت‎ها؛ بنابراین عجیب نیست که [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] دعاء را تألیف کرده باشد‎ تا در آن مقصودش را از «گفته‎هایی که خداوند با آن‎ها‎، تعظیم‎ می‌شود» در كتاب الملة تبیین سازد<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص32؛ علی‎محمدی، علی، ص65</ref>.


من الأسئلة اللامعة و الأجوبة الجامعة، آخرین بخش این اثر است. [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] در این رساله به‎ اخـبار پیـامبران گـذشته از آدم‎ تا‎ خاتم می‌پردازد و مـرجع نـقل عـموم آن نیز کتب اخبار و قصص است. در انتساب‎ آن‎ به [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] تردید جدی وجود‎ دارد‎؛ به‎ویژه‎ اینکه‎ در‎ فهرست‎های قدیمی آثار وی نامی از‎ این‎ رسـاله مـوجود نیست و محتوا و قلم آن با نوشته‎های دیگر [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] همخوانی نـدارد‎<ref>ر.ک: کمپانی زارع، مهدی، ص69</ref>.
من الأسئلة اللامعة و الأجوبة الجامعة، آخرین بخش این اثر است. [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] در این رساله به‎ اخـبار پیـامبران گـذشته از آدم‎ تا‎ خاتم می‌پردازد و مـرجع نـقل عـموم آن نیز کتب اخبار و قصص است. در انتساب‎ آن‎ به [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] تردید جدی وجود‎ دارد‎؛ به‎ویژه‎ اینکه‎ در‎ فهرست‎های قدیمی آثار وی نامی از‎ این‎ رسـاله مـوجود نیست و محتوا و قلم آن با نوشته‎های دیگر [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] همخوانی نـدارد‎<ref>ر.ک: کمپانی زارع، مهدی، ص69</ref>.


شاید بتوان این اثر را به [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] انتساب کرد؛ زیرا او در كتاب‎ الملة، هنگام برشمردن انواع «آرایی که در الملة الفاضله» وجود دارد، می‌گوید: «نوع‎ دوم‎ آرایی‎ است که به مدد آن‎ها، انبیا و ملوک فاضل و رؤسای نیکو و امامان هدایت و حقیقت، یعنی کسانی‎ که به‎صورت متوالی در زمان گذشته بوده‌اند، توصیف می‎شوند و داستان مشترک‎ همه آن‎ها و سرنوشت و اعمال خیر‎ اختصاصی‎ هرکدام... بیان می‎شود». ظاهراً این‎گونه آرا باید از اخبار انبیا، ملوک گذشته و کتاب‌های تاریخ‎ و داستان‎ها اخذ شده باشد<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص34؛ علی‎محمدی، علی، ص65</ref>.
شاید بتوان این اثر را به [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] انتساب کرد؛ زیرا او در كتاب‎ الملة، هنگام برشمردن انواع «آرایی که در الملة الفاضله» وجود دارد، می‌گوید: «نوع‎ دوم‎ آرایی‎ است که به مدد آن‎ها، انبیا و ملوک فاضل و رؤسای نیکو و امامان هدایت و حقیقت، یعنی کسانی‎ که به‎صورت متوالی در زمان گذشته بوده‌اند، توصیف می‌شوند و داستان مشترک‎ همه آن‎ها و سرنوشت و اعمال خیر‎ اختصاصی‎ هرکدام... بیان می‌شود». ظاهراً این‎گونه آرا باید از اخبار انبیا، ملوک گذشته و کتاب‌های تاریخ‎ و داستان‎ها اخذ شده باشد<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص34؛ علی‎محمدی، علی، ص65</ref>.


==وضعیت کتاب==
==وضعیت کتاب==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش