پرش به محتوا

آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۴: خط ۵۴:
مدرسه نخست او همان خانواده‌اش بود و كتابخانه (يا مكتب‌خانه) محله‌اش. در محله «پامنار» حروف الفبا و قرائت قرآن كريم را آموخت و از قرائت بسيارى از كتب فارسى و ديوان‌هاى اشعار بهره برد و مجموعه‌اى از معارف دينى و ارقام هندى را فراگرفت. در سال 1303ق در سن 10 سالگى پدرش مجلس جشنى با حضور علما برپا كرد كه در آن شيخ آقابزرگ لباس روحانيت پوشيد و از او خواستند به فراگيرى كتاب «جامع المقدمات» بپردازد. او در مدت 12 سال تحصيل مداوم در مدارس علوم دينى و قرآن، دروس ادبيات عرب، خط، قرائت، تجويد، اصول فقه و حساب را نزد صاحب‌نظران اين رشته‌ها تحصيل كرد؛ صاحب‌نظرانی همچون: مولى زين‌العابدين محلاتى، شيخ محمدرضا قارى، شيخ محمدحسين خراسانى، شيخ محمدباقر معزالدوله، ميرزا محمود قمى، ميرزا محمدتقى گرگانى، حاج شيخ على نورى ايلكانى، سيد عبدالكريم لاهيجى، حاج شيخ على نورى و ميرزا ابراهيم زنجانى.
مدرسه نخست او همان خانواده‌اش بود و كتابخانه (يا مكتب‌خانه) محله‌اش. در محله «پامنار» حروف الفبا و قرائت قرآن كريم را آموخت و از قرائت بسيارى از كتب فارسى و ديوان‌هاى اشعار بهره برد و مجموعه‌اى از معارف دينى و ارقام هندى را فراگرفت. در سال 1303ق در سن 10 سالگى پدرش مجلس جشنى با حضور علما برپا كرد كه در آن شيخ آقابزرگ لباس روحانيت پوشيد و از او خواستند به فراگيرى كتاب «جامع المقدمات» بپردازد. او در مدت 12 سال تحصيل مداوم در مدارس علوم دينى و قرآن، دروس ادبيات عرب، خط، قرائت، تجويد، اصول فقه و حساب را نزد صاحب‌نظران اين رشته‌ها تحصيل كرد؛ صاحب‌نظرانی همچون: مولى زين‌العابدين محلاتى، شيخ محمدرضا قارى، شيخ محمدحسين خراسانى، شيخ محمدباقر معزالدوله، ميرزا محمود قمى، ميرزا محمدتقى گرگانى، حاج شيخ على نورى ايلكانى، سيد عبدالكريم لاهيجى، حاج شيخ على نورى و ميرزا ابراهيم زنجانى.


سپس به عراق مهاجرت كرد و به كسب علم نزد استادان حوزه علميه نجف پرداخت؛ استادانى كه از علمای بزرگ بودند، همچون: سيد محمدكاظم يزدى، شيخ محمدكاظم خراسانى    ، ميرزا حسين نورى، شيخ محمدطه نجف، سيد مرتضى كشميرى، حاج ميرزا حسين ميرزا خليل، سيد احمد حائرى تهرانى، ميرزا محمدعلى چهاردهى، ميرزا محمدتقى شيرازى و شيخ‌الشريعه اصفهانى.
سپس به عراق مهاجرت كرد و به كسب علم نزد اساتید آن دیار پرداخت؛ استادانى كه از علمای بزرگ بودند، همچون: سيد محمدكاظم يزدى، شيخ محمدكاظم خراسانى، ميرزا حسين نورى، شيخ محمدطه نجف، سيد مرتضى كشميرى، حاج ميرزا حسين ميرزا خليل، سيد احمد حائرى تهرانى، ميرزا محمدعلى چهاردهى، ميرزا محمدتقى شيرازى و شيخ‌الشريعه اصفهانى.


== سفرها ==
== سفرها ==


وی در سال 1313ق/1274ش، با برادرش كربلايى محمدابراهيم، براى زيارت عتبات مقدسه رهسپار عراق شد و در سال 1314ق، به تهران بازگشت. پس از اتمام مرحله «سطح» در تهران در سال 1315 عازم عراق گرديد و در نجف اشرف رحل اقامت افكند در سال 9ال 9.ق كه استادش آخوند خراسانى از دنيا رفت به سامرّا هجرت كرد تا در مجلس درس و بحث شيخ محمد تقى شيرازى حضور يابد. ايشان براى تأليف كتاب عظيمش الذريعة تا سال 1335ه‍.ق (1295 شمسى) -يعنى يك سال قبل از جنگ جهانى اول- در همانجا ماند.
وی در سال 1313ق/1274ش، با برادرش كربلايى محمدابراهيم، براى زيارت عتبات مقدسه رهسپار عراق شد و در سال 1314ق، به تهران بازگشت. پس از اتمام مرحله «سطح» در تهران در سال 1315 عازم عراق گرديد و در نجف اشرف رحل اقامت افكند. پس از رحلت استادش آخوند خراسانى، به سامرّا هجرت كرد تا در مجلس درس و بحث شيخ محمدتقى شيرازى حضور يابد. ايشان براى تأليف كتاب عظيمش «الذريعة» تا سال 1335ق/1295ش، در همان جا ماند. در اين سال به كاظمين سفر كرد و مدت دو سال را در آنجا سپرى نمود. سپس بار ديگر به سامرّا بازگشت (در سال 1337ق) و تا سال 1354ق در آنجا ماند.


در اين سال به كاظمين سفر كرد و مدت دو سال را در آنجا سپرى كرد. سپس بار ديگر به سامرّا بازگشت (در سال 1337 ه‍. ق) و تا سال 1354ه‍.ق در آنجا ماند.
در اين سال عازم نجف اشرف گرديد و در سال 1360 به ايران بازگشت. در سال 1365ق، به زيارت قبر امام هشتم حضرت على بن موسى الرضا(ع) نائل آمد. در سال 1364ق (1323ش) عازم بيت الله الحرام شد و بار ديگر در سال 1377ق خانه خدا را زيارت كرد.


در اين سال عازم نجف اشرف گرديد و در سال 1360 به ايران بازگشت. در سال 1365ه‍.ق به زيارت قبر امام هشتم حضرت على بن موسى الرضا «عليه السلام» نائل آمد. چهارمين و آخرين سفرش در سال 1382ه‍.ق (1341 شمسى) پيش آمد در سال 1364ه‍.ق (1323 شمسى) عازم بيت الله الحرام شد و بار ديگر در سال 1377ه‍.ق خانۀ خدا را زيارت كرد. در سر تا سر جهان اسلام از بيش از شصت كتابخانه بازديد كرد و بسيارى از فهرستهاى ديگر كتابخانه‌ها را نيز خواند.
وی در سرتاسر جهان اسلام، از بيش از شصت كتابخانه بازديد كرد و بسيارى از فهرست‌هاى ديگر كتابخانه‌ها را نيز خواند.


== مشايخ وى در اجازۀ روايت ==
== مشايخ وى در اجازه روايت ==


علماى بزرگى كه قبلا تحت عنوان تحصيلات شيخ آقا بزرگ در عراق نام برديم از جمله كسانى هستند كه وى براى روايت از ايشان كسب اجازه كرد. اسامى علماى ذيل  را نيز بايد به اين فهرست افزود:
1. اساتید وی در عراق که قبلا از آنها یاد شد؛
2. محمدعلى ازهری مکی مالكى (رئيس مدرّسان در مسجدالحرام)؛
3. عبدالوهاب بن عبدالله شافعى (امام جماعت مسجدالحرام)؛
4. ابراهيم بن احمد حمدى (از علماء مدينه منوره)؛
5. عبدالقادر خطيب طرابلسى (مدرس در حرم شريف)؛
6. عبدالرحمن عليش حنفى (مدرس دانشگاه الازهر).


محمد على اّٰزهَرى مكّى مالكى (رئيس مدرّسان در مسجد الحرام)، عبد الوهاب بن عبد الله شافعى (امام جماعت مسجد الحرام)، ابراهيم بن احمد حمدى (از علماء مدينۀ منوره)، عبد القادر خطيب طرابلسى (مدرس در حرم شريف)، عبد الرحمن عليش حنفى (مدرس دانشگاه الازهر)
== کسانی که از وی اجازه روایت دریافت کردند ==


از علماء دين و مجتهدان بزرگى كه شيخ بدانها اجازۀ روايت داد مى‌توان علماء ذيل را نام برد:
1. سيد آقا حسين بروجردى؛
2. سيد عبدالحسين شرف‌الدين؛
3. سيد عبدالهادى شيرازى؛
4. سيد محمدرضا آل ياسين؛
5. شيخ محمدحسن مظفّر؛
6. سيد هبةالدين شهرستانى؛
7. سيد شهاب‌الدين مَرعَشى؛
8. سيد محمدصادق بحرالعلوم؛
9. شيخ ميرزا محمدعلى اردوبادى؛
10. دكتر حسينعلى محفوظ.


سيد آقا حسين بروجردى، سيد عبد الحسين شرف الدين، سيد عبد الهادى شيرازى، سيد محمد رضا آل ياسين، شيخ محمد حسن مظفّر، سيد هبة الدين شهرستانى، سيد شهاب الدين مَرعَشى، سيد محمد صادق بحر العلوم، شيخ ميرزا محمد على اردوبادى، دكتر حسين على محفوظ
== آثار ==
 
== آثار مؤلف ==


=== الف) چاپ شده: ===
=== الف) چاپ شده: ===
۱۱۱

ویرایش