۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
فصول: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ها' به 'ها'
جز (جایگزینی متن - 'به' به 'به') |
جز (جایگزینی متن - 'ها' به 'ها') |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب با | کتاب با دیباچه‌ای از مصحح، آغاز شده است. | ||
این اثر، | این اثر، رساله‌ای است در اثبات پنج اصل اعتقادی که در چهار فصل تنظیم شده است: فصل اول: توحید؛ فصل دوم: عدل؛ فصل سوم: نبوت و امامت و فصل چهارم: معاد. [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه]] ابتدا همان فصل نخستین را که در توحید است نگاشته، سپس به درخواست دوستی، دیگر فصلها را بر آن افزوده است. هر فصل نیز به عناوین جزئی‌تری مانند: اصل، تقسیم، هدایه، تبصره، فایده و لطیفه، تقسیم می‌شود<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/51601/36 ر.ک: محمودی، ملیحه، ص36]</ref>. | ||
متن فارسی کتاب در یک صفحه و ترجمه عربی آن، در صفحه بعد آمده است. | متن فارسی کتاب در یک صفحه و ترجمه عربی آن، در صفحه بعد آمده است. | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
[[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه]] در این کتاب از فیلسوفان و اشعریان جبری خرده گرفته و اندیشه معتزلیان و امامیان را استوار بداشت. این کتاب همانند کتاب «قواعد العقائد» [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه]] است که یک دوره کلام شیعی در آن آورده، اما کوچکتر از آن میباشد. خواجه در این کتاب درست به روش کلامیان رفته و رشته آشنایی خویش را با فیلسوفان گسسته است<ref>[http://www.tahoor.com/fa/Article/View/116624 دائرةالمعارف طهور]</ref>. | [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه]] در این کتاب از فیلسوفان و اشعریان جبری خرده گرفته و اندیشه معتزلیان و امامیان را استوار بداشت. این کتاب همانند کتاب «قواعد العقائد» [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه]] است که یک دوره کلام شیعی در آن آورده، اما کوچکتر از آن میباشد. خواجه در این کتاب درست به روش کلامیان رفته و رشته آشنایی خویش را با فیلسوفان گسسته است<ref>[http://www.tahoor.com/fa/Article/View/116624 دائرةالمعارف طهور]</ref>. | ||
[[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|طوسی]]، گذشته از بسیاری از مسائل در زمینه آفریده شدن عقول از خداوند و مسئله صدور کثیر از واحد، بر فیلسوفان تاخته است... یکی از شاهکارهای او در آن، یاری از آیین دوازده امامیان میباشد و گرچه پیش از او [[ابراهیم بن نوبخت|ابواسحاق ابراهیم نوبختی]] دانشمند نیمه نخستین سده چهارم در «[[الياقوت في علم الكلام|الياقوت]]» و [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]] و [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سید مرتضی]] و [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] و [[کراجکی، محمد بن علی|کراجکی]] و [[ابن زهره، حمزه بن علی|ابن زهره]] و دیگران کتاب‌ها نوشته و این آیین را مدلل | [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|طوسی]]، گذشته از بسیاری از مسائل در زمینه آفریده شدن عقول از خداوند و مسئله صدور کثیر از واحد، بر فیلسوفان تاخته است... یکی از شاهکارهای او در آن، یاری از آیین دوازده امامیان میباشد و گرچه پیش از او [[ابراهیم بن نوبخت|ابواسحاق ابراهیم نوبختی]] دانشمند نیمه نخستین سده چهارم در «[[الياقوت في علم الكلام|الياقوت]]» و [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]] و [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سید مرتضی]] و [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] و [[کراجکی، محمد بن علی|کراجکی]] و [[ابن زهره، حمزه بن علی|ابن زهره]] و دیگران کتاب‌ها نوشته و این آیین را مدلل ساخته‌اند، ولی گویا نوشتههای آنان بهروشنی و گزیدگی نگارشهای [[طوسی، محمد بن حسن|طوسی]] نباشد<ref>ر.ک: دیباچه، ص4-5</ref>. | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== | ||
بر فصول تازی، چندین گزارش و شرح | بر فصول تازی، چندین گزارش و شرح نوشته‌اند و پیداست که دانشمندان شیعی، در سده 8 و 9 و 10، بسیار بدان پرداخته‌اند که برخی از آنها، عبارتند از: | ||
# شرح فصول [[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخرالمحققین]] پسر علامه حلی. | # شرح فصول [[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخرالمحققین]] پسر علامه حلی. | ||
# الأنوار الجلالية للفصول النصيرية، از شیخ مقداد بن عبدالله سیوری حلی که در رمضان 808ق، برای سید نقیب امیر ملک جلالالدین ابی‌المعالی علی بن شرفالدین مرتضی علوی حسینی آوی و فرزندش ابوالفضائل سید نقیب شرفالدین مرتضی پرداخت و از نگارشهای نخستین سیوری میباشد. | # الأنوار الجلالية للفصول النصيرية، از شیخ مقداد بن عبدالله سیوری حلی که در رمضان 808ق، برای سید نقیب امیر ملک جلالالدین ابی‌المعالی علی بن شرفالدین مرتضی علوی حسینی آوی و فرزندش ابوالفضائل سید نقیب شرفالدین مرتضی پرداخت و از نگارشهای نخستین سیوری میباشد. | ||