أسرار البلاغة في علم البيان: تفاوت میان نسخه‌ها

'''اسرار البلاغة''' كتابى است كه در موضوع علم بيان نگاشته شده است.بيان علمى است كه بواسطۀ آن شناخته مى‌شود كه يك معنا را چگونه به طرق مختلف مى‌توان ادا كرد تا به حسب وضوح و خفا با يكديگر فرق داشته باشند.يعنى گاهى جمله را طورى مى‌آورند كه معنى مقصود آشكار و واضح باشد و گاهى مراد را به صورت مجاز و استعاره و كنايه مى‌آورند.به عبارت ديگر فنّ بيان اين است كه بفهمند معانى دقيق و لطيف را چگونه در عبارات واضح بگنجانند كه فهم آن براى مخاطب ممتنع نباشد. نويسندۀ كتاب«عبد القاهر جرجانى» متوفاى 471 هجرى از اديبان و نحويان ايرانى و از پايه‌گذاران دو علم از علوم بلاغى يعنى معانى و بيان است.او براى سروسامان بخشيدن به اين علوم،قرآن كريم را كانون توجه و تحقيق خود قرار داد و كتاب دلائل الاعجاز را در علم معانى و اسرار البلاغة را در علم بيان تدوين كرد. كتاب اسرار البلاغه را بايد به سبب دربرداشتن يك دورۀ كامل علم بيان با درون‌مايه‌اى غنى يكى از كتب زيرساز اين دانش دانست.

قبل از جرجانى كسانى چون جاحظ و ابن دريد و غيره در علم بيان آثارى از خود بجاى گذاشته‌اند،اما بسيارى از اهل فن عبد القاهر جرجانى را موسس و واضع علم بلاغت مى‌دانند چرا كه آثار نويسندگان قبل از وى مشتمل بر ابحاثى پراكنده بود كه از گوشه و كنار گرد آمده بود اما جرجانى اصول علم بلاغت را تدوين كرده،

فروع اين علم را به آن اصول بازگرداند و براى آن قواعد و اصولى مقرر نمود كه از هرگونه نقص و تعقيدى خالى است و از تجريد و تعقيدهاى منطقى كه در آثار افرادى چون سكاكى نمايان است،به دور مانده است.

در كتاب جرجانى توجه ويژه‌اى به محسنات بديعيه شده است،در حاليكه اين محسنات از ديدگاه عالمان علوم بلاغت متأخر امرى خارج از مطابقت كلام با مقتضاى حال به شمار مى‌رفت و ايشان محسنات را صرفا آرايه‌اى لفظى براى كلامى كه وجوه مطابقت را به دست آورده بود مى‌دانستند.

ويژگى ديگر اين كتاب اينست كه علاوه بر طرح مسائل مربوط،نشان از اجتهاد نويسندۀ آن دارد،چه در موارد بسيارى همزمان با توضيح يك اصطلاح بيانى چندان از آن لايه برمى‌گيرد كه دريافت خواننده از آن با آنچه پيشتر در ذهن داشته كاملا متفاوت مى‌گردد و انديشه پيوسته در معرض مفاهيم ظريف و نازكى قرار مى‌گيرد كه به هرروى دريافت كامل آن را بر پژوهشگر دشوار مى‌سازد و ره‌آورد اين دشوارى به دست آوردن مفهومى است ظريف كه وجه امتياز اين كتاب نسبت به ساير كتابهاى مشابه است.استعاره،مجاز،تشبيه، تمثيل و ديگر اصطلاحات بيانى در كتاب اسرار البلاغه از مفهومى به مراتب پربارتر برخوردار است.

كتاب مشتمل بر مقدمه مؤلف،فصلى دربارۀ اقسام و انواع تجنيس،استعاره،اقسام تشبيه،فرق تشبيه با تمثيل،شبه عقلى،تفاوت تشبيه متعدد و تشبيه مركب،فرق استعاره با تمثيل،سرقت شعرى و اقسام آن،فرق تشبيه و استعارة،تعريف حقيقت و مجاز، مجاز عقلى و مجاز لغوى و تفاوت بين اين دو و تقسيمات هريك،حذف و زيادت و غيره مى‌باشد.

اين كتاب با تحقيق و پژوهش دكتر عبد الحميد هنداوى،استاد دانشكده دار العلوم دانشگاه قاهره در قطع وزيرى با جلد گالينگور در 326 صفحه از سوى دار الكتب العلميه،بيروت براى اولين‌بار در سال 1422 ه‍-2001 م منتشر شده است.

محقق در ابتداى اين نسخه مقدمه سيد محمد رشيد رضا دربارۀ اين كتاب را قبل از مقدمه‌اى كه خود بر اين اثر نگاشته است آورده است.محقق متن كتاب را طبق نسخه‌هاى رايج به‌ويژه نسخه رشيد رضا كه در سال 1981 م از سوى دار المعرفة به چاپ رسيده است و نيز نسخه محمود شاكر،ضبط نموده و تمام شواهد كتاب و آيات قرآنى و احاديث و اشعار موجود را از مصادر اصلى تخريج نموده و نسبت به شرح واژگان غريب آن اهتمام ورزيده است.

==منابع:==

1-مقدمه رشيد رضا و محقق كتاب دكتر هنداوى