۵۳٬۳۲۷
ویرایش
بروکلمان، کارل: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'>
[[پرونده:NUR01885.jpg|بندانگشتی» ایجاد کرد.) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مولف | |کد مولف | ||
|data-type='authorCode'| | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE1885AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
==ولادت== | |||
«كارل بروكلمان» خاورشناس مشهور آلمانى، در 17 سپتامبر 1868م در روستوك، از شهرهاى آلمان، به دنيا آمد. در 1886م وارد دانشگاه روستوك شد. نخست به فراگيرى زبان و متن‌شناسى يونانى و لاتين نزد ليو و زبان عربى و حبشى نزد فيلپى پرداخت و در شهر برسلاو علوم شرقى را نزد پريتوريوس و زبان‌هاى شرقى را نزد فرنكل و زبان‌هاى هند و ژرمن را نزد هلبرانت آموخت و در 1888م در استراسبورگ به محضر درس نولدكه رفت و در درس هوبشمان براى فراگيرى زبان‌هاى سنسكريت و ارمنى و درس دوميشن، براى آموختن زبان مصرى قديم حاضر شد. | «كارل بروكلمان» خاورشناس مشهور آلمانى، در 17 سپتامبر 1868م در روستوك، از شهرهاى آلمان، به دنيا آمد. | ||
==تحصیلات== | |||
وی در 1886م وارد دانشگاه روستوك شد. نخست به فراگيرى زبان و متن‌شناسى يونانى و لاتين نزد ليو و زبان عربى و حبشى نزد فيلپى پرداخت و در شهر برسلاو علوم شرقى را نزد پريتوريوس و زبان‌هاى شرقى را نزد فرنكل و زبان‌هاى هند و ژرمن را نزد هلبرانت آموخت و در 1888م در استراسبورگ به محضر درس نولدكه رفت و در درس هوبشمان براى فراگيرى زبان‌هاى سنسكريت و ارمنى و درس دوميشن، براى آموختن زبان مصرى قديم حاضر شد. | |||
او در 1890م با تقديم رساله نخستين دكترى خود، به تشويق و اشراف نولدكه، تحت عنوان (ارتباط ميان الكامل فى التّاريخ ابن اثير و تاريخ الرّسل والملوك محمّد بن جرير طبرى) از دانشگاه استراسبورگ، درجه دكترى گرفت و در يكى از مدرسه‌هاى پرتستانى آغاز به تدريس كرد و در همان وقت با نولدكه، ديوان لبيد را تصحيح كرد كه با ترجمه آلمانى در 1891م در وين منتشر شد. سپس به برسلاو رفت و در آنجا در 1893م، رساله دكترى دوم خود را كه مجوّز شايستگى او براى تدريس در دانشگاه بود، درباره تلقيح مفهوم اهل الاثار فى مختصرالسّير والاخبار، اثر عبدالرحمان ابوالفرج ابن جوزى، تقديم داشت. او در همين اوقات، به گردآورى موادى براى تأليف فرهنگ سريانى پرداخت. نخست لغات ترجمه سريانى كتاب مقدس را گردآورد و سپس به متون ديگر پرداخت. در فوريه 1895، اين فرهنگ به صورت كامل با نام «واژه‌نامه سريانى» منتشر شد. پس از آن، به دعوت ادوارد زاخائو در نشر تحقيقى و انتقادىِ طبقات ابن سعد شركت جست. | او در 1890م با تقديم رساله نخستين دكترى خود، به تشويق و اشراف نولدكه، تحت عنوان (ارتباط ميان الكامل فى التّاريخ ابن اثير و تاريخ الرّسل والملوك محمّد بن جرير طبرى) از دانشگاه استراسبورگ، درجه دكترى گرفت و در يكى از مدرسه‌هاى پرتستانى آغاز به تدريس كرد و در همان وقت با نولدكه، ديوان لبيد را تصحيح كرد كه با ترجمه آلمانى در 1891م در وين منتشر شد. سپس به برسلاو رفت و در آنجا در 1893م، رساله دكترى دوم خود را كه مجوّز شايستگى او براى تدريس در دانشگاه بود، درباره تلقيح مفهوم اهل الاثار فى مختصرالسّير والاخبار، اثر عبدالرحمان ابوالفرج ابن جوزى، تقديم داشت. او در همين اوقات، به گردآورى موادى براى تأليف فرهنگ سريانى پرداخت. نخست لغات ترجمه سريانى كتاب مقدس را گردآورد و سپس به متون ديگر پرداخت. در فوريه 1895، اين فرهنگ به صورت كامل با نام «واژه‌نامه سريانى» منتشر شد. پس از آن، به دعوت ادوارد زاخائو در نشر تحقيقى و انتقادىِ طبقات ابن سعد شركت جست. | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۵: | ||
او در زمان بازنشستگى، در 1945م كتابدارى انجمن خاورشناسان آلمان را عهده‌دار گرديد و در تابستان 1947م به عنوان استاد ممتاز، درس‌ها و سخنرانى‌هايى مطابق ميل خود ارائه داد؛ از جمله به تدريس تركى جديد و تاريخ عثمانى و نيز زبان‌هاى سريانى، آشورى، بابلى، حبشى و قبطى پرداخت و گاه‌گاه درس زبان فارسى جديد و فارسى ميانه و زبان ارمنى را هم به كارهاى خود مى‌افزود. وى در تابستان 1953، براى بار دوم، بازنشسته شد ولى باز هم درس و بحث را رها نكرد. | او در زمان بازنشستگى، در 1945م كتابدارى انجمن خاورشناسان آلمان را عهده‌دار گرديد و در تابستان 1947م به عنوان استاد ممتاز، درس‌ها و سخنرانى‌هايى مطابق ميل خود ارائه داد؛ از جمله به تدريس تركى جديد و تاريخ عثمانى و نيز زبان‌هاى سريانى، آشورى، بابلى، حبشى و قبطى پرداخت و گاه‌گاه درس زبان فارسى جديد و فارسى ميانه و زبان ارمنى را هم به كارهاى خود مى‌افزود. وى در تابستان 1953، براى بار دوم، بازنشسته شد ولى باز هم درس و بحث را رها نكرد. | ||
==آثار== | |||
== | در دسامبر 1954م سرماخوردگى شديدى تندرستى او را مختل ساخت، اما او با كمك همسر و يكى از شاگردانش كتاب «نظم زبان عبرى» را تأليف كرد. | ||
==وفات== | |||
وی سرانجام در 6 مه 1956م درگذشت. | |||
== منابع == | |||
# عبدالرحمان بدوى، موسوعه المستشرقين، بيروت 1984، ص57- 66؛ | |||
# نجيب عقيقى، المستشرقون، قاهره 1980-1981، ص 424- 430؛ | |||
# صلاح الدين مُنَجِّد، المنتقى من دراسات المستشرقين، قاهره 1955، ص25-41. | |||