۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جمهرة النسب: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ی‌گ' به 'ی‌گ'
جز (جایگزینی متن - 'می‌د' به 'می‌د') |
جز (جایگزینی متن - 'ی‌گ' به 'ی‌گ') |
||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
'''جمهرة النسب'''، اثر [[ابن کلبی، هشام بن محمد|ابومنذر هشام بن محمد بن سائب کلبی]] (متوفی 204ق)، شیعیمذهب، از قدیمی‌ترین کتابهای مفصل در دسترس پیرامون علم انساب میباشد که به زبان عربی نوشته شده و با تحقیق ناجی حسن عرضه شده است. | '''جمهرة النسب'''، اثر [[ابن کلبی، هشام بن محمد|ابومنذر هشام بن محمد بن سائب کلبی]] (متوفی 204ق)، شیعیمذهب، از قدیمی‌ترین کتابهای مفصل در دسترس پیرامون علم انساب میباشد که به زبان عربی نوشته شده و با تحقیق ناجی حسن عرضه شده است. | ||
[[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن خلکان]] در مورد کتاب و نویسنده آن، به ستایش پرداخته است: «كان من أعلم الناس بعلم الأنساب و له كتاب الجمهرة في النسب و هو من محاسن الكتب في هذا الفن و كان من الحفاظ المشهور». ابن قتیبه نیز او را اعلم مردم در علم انساب می‌داند. ابن ندیم نیز می‌نویسد که اسحاق موصلی | [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن خلکان]] در مورد کتاب و نویسنده آن، به ستایش پرداخته است: «كان من أعلم الناس بعلم الأنساب و له كتاب الجمهرة في النسب و هو من محاسن الكتب في هذا الفن و كان من الحفاظ المشهور». ابن قتیبه نیز او را اعلم مردم در علم انساب می‌داند. ابن ندیم نیز می‌نویسد که اسحاق موصلی می‌گفت: سه نفر را دیدم که هنگام دیدن سه نفر خوار و زبون می‌شوند: هیثم بن عدی هنگام دیدن [[ابن کلبی، هشام بن محمد|هشام کلبی]] و علویه هنگام دیدن مخارق و ابونواس هنگام دیدن ابوالعتاهیه. [[یاقوت حموی، یاقوت بن عبدالله|یاقوت حموی]] که در نقل خبر غریب از [[ابن کلبی، هشام بن محمد|ابن کلبی]] از طعن نسبت به او خودداری می‌کند، وی را دارای حجتی قوی دانسته و به دفاع از او می‌پردازد<ref>ر.ک: صفری فروشانی و عالمی، «نقش شیعیان در نسبنگاری عمومی، 1390</ref>. | ||
آنچه به اهمیت کتاب اشاره دارد، آن است که همگان معترفند که نویسنده آن در انساب و تاریخ جزیرة العرب پیش از اسلام، اهل فن و از بزرگان بوده و دیگران خوشهچین اویند؛ آثار او که بالغ بر ۱۵۰ کتاب است و بیشتر درباره تاریخ است، به این امر گواهی می‌دهد<ref>ر.ک: همان</ref>. | آنچه به اهمیت کتاب اشاره دارد، آن است که همگان معترفند که نویسنده آن در انساب و تاریخ جزیرة العرب پیش از اسلام، اهل فن و از بزرگان بوده و دیگران خوشهچین اویند؛ آثار او که بالغ بر ۱۵۰ کتاب است و بیشتر درباره تاریخ است، به این امر گواهی می‌دهد<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||