تاریخ فلسفه در جهان اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

# علم کلام موضوع فصل سوم است. مؤلفان در این فصل با بررسی تعریف‎های علم کلام و عوامل شکل‎گیری آن معتزله و متکلمان را از یکدیگر جدا می‌دانند؛ زیرا این نام (متکلمین) ویژه کسانی است که کلام را وسیله دفاع از حدیث می‎شمارند و کتاب‌های خود را نیز بر این شیوه تألیف کرده‌اند؛ حال آنکه معتزله دشمنان اهل حدیث هستند. این بدان دلیل است که معتزله فقط برهان عقلی را ارزشمند دانسته و می‌گویند هر برهان سمعی (نقلی) که عقل آن را استوار نداند، مردود است؛ درحالی‎که متکلمین و در رأس آنان اشعریان تأکید می‌کنند که برهان عقلی را از آن جهت ارزش است که شرع به پیروی از عقل امر کرده است و عقل ذاتاً ارزشی ندارد، بلکه ارزش آن در چیزهایی است که توسط شرع می‎آموزد و آنجا که نتوان به برهان عقلی دست یافت، باید به برهان سمعی روی آورد.

# فصل ششم و پایانی باب دوم، به موضوع تصوف اختصاص دارد. در این فصل درباره چیستی تصوف، تصوف در اسلام، مذهب تصوف اسلامی و طریق حق بحث شده و در پایان [[ابن عربی، محمد بن علی|محی‌الدین عربی]] عارف بزرگ و اندیشه‌هایش معرفی و بررسی می‎شود<ref>ر.ک: همان، ص77-76</ref>‎.  

باب پایانی، «فلسفه تاریخ و اجتماع»، شامل یک فصل است. در این فصل پس از اینکه محیط اجتماعی ابن خلدون و زندگی پرفرازونشیب او تشریح می‎شود، مؤلفان به‎تفصیل به معرفی و بررسی مقدمه او پرداخته و دیدگاه‌های وی را درباره فلسفه اجتماع، عمران بشری، فلسفه تاریخ و مفهوم عصبیت تشریح کرده و این دیدگاه‌ها را از سویی با دیدگاه‌های فیلسوفان و حکمای یونانی و اسلامی و از سوی دیگر با آرای جامعه‎شناسان و اندیشمندانی چون ماکیاولی، دورکیم، ژان ژاک روسو، جان لاک و دیگران مقایسه می‌کنند<ref>ر.ک: همان، ص79</ref>‎.