۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'>
[[پرونده:NUR10844J1.jpg|بندانگش» ایجاد کرد.) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد اتوماسیون | |کد اتوماسیون | ||
|data-type='automationCode'| | |data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE10844AUTOMATIONCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
گفتار خود عطار، بر اين گواهى مىدهد كه او الهىنامه را در پيرى نوشته است، زيرا در آخر كتاب مىگويد: | گفتار خود عطار، بر اين گواهى مىدهد كه او الهىنامه را در پيرى نوشته است، زيرا در آخر كتاب مىگويد: | ||
{{شعر}} | |||
{{ب|''خدايا گرچه بس افكندهام من ''|2=''ولى هم پيرم و هم بندهام من ''}} | |||
{{ب|''اگرچه جمله در تقصير گشتم ''|2='' مرا مفروش كاخر پير گشتم ''}} | |||
{{پایان شعر}} | |||
== ساختار == | == ساختار == | ||
| خط ۹۱: | خط ۸۹: | ||
بنابراين، موضوع اصلى كتاب را همان عشق و درد بايد دانست كه شرط سلوك و كليد وصالى جز آن نيست و به گفته پروفسور لويى ماسينيون فرانسوى، از خاورشناسان نامى و عاشقان تصوف، همه آثار عطار بر پايههاى«زيبايى»، «عشق» و«درد» استوارند و از اين سه ركن، درد، مهمتر و دستمايه نوآورىهاى اوست. | بنابراين، موضوع اصلى كتاب را همان عشق و درد بايد دانست كه شرط سلوك و كليد وصالى جز آن نيست و به گفته پروفسور لويى ماسينيون فرانسوى، از خاورشناسان نامى و عاشقان تصوف، همه آثار عطار بر پايههاى«زيبايى»، «عشق» و«درد» استوارند و از اين سه ركن، درد، مهمتر و دستمايه نوآورىهاى اوست. | ||
{ | {{شعر}} | ||
| | {{ب|''سه ره دارد جهان عشق اكنون''|2='' يكى آتش، يكى اشك و يكى خون''}} | ||
{{پایان شعر}} | |||
== جغرافياى كتاب == | == جغرافياى كتاب == | ||
| خط ۱۰۳: | خط ۱۰۳: | ||
عطار، در خاتمه«الهىنامه» مىگويد: | عطار، در خاتمه«الهىنامه» مىگويد: | ||
{ | {{شعر}} | ||
| | {{ب|''ز چندين باغ، كز من يادگار است ''|2=''جهان چون باغ جنت پرنگار است ''}} | ||
{{پایان شعر}} | |||
اگرچه اين بيت، به وجود منظومههايى مانند«اسرارنامه» پيش از سروده شدن«الهىنامه» اشارت دارد، به دليل دو بار ياد كردن او از«الهىنامه»(خسرونامه) خود در مقدمه«اسرارنامه»، مىتوان گفت نخستين منظومه عطار، «الهىنامه» اوست. گواهان تاريخى نيز اين دعوى را تأييد مىكنند. البته نام اصلى اين منظومه كه از سده هشتم به بعد به«الهىنامه» معروف و نسخههايى از آن منتشر شد، «خسرونامه» بوده است و ديگران نامش را بدل كردهاند، اما انتساب منظومه«گل و هرمز» كه به سرگذشت عشق هرمز يا خسرو با گلرخ مىپردازد، درست نيست و كسانى به دليل ياد شدن خسرو در آن و«خسرونامه» معروف، آن را نيز از عطار دانستهاند. | اگرچه اين بيت، به وجود منظومههايى مانند«اسرارنامه» پيش از سروده شدن«الهىنامه» اشارت دارد، به دليل دو بار ياد كردن او از«الهىنامه»(خسرونامه) خود در مقدمه«اسرارنامه»، مىتوان گفت نخستين منظومه عطار، «الهىنامه» اوست. گواهان تاريخى نيز اين دعوى را تأييد مىكنند. البته نام اصلى اين منظومه كه از سده هشتم به بعد به«الهىنامه» معروف و نسخههايى از آن منتشر شد، «خسرونامه» بوده است و ديگران نامش را بدل كردهاند، اما انتساب منظومه«گل و هرمز» كه به سرگذشت عشق هرمز يا خسرو با گلرخ مىپردازد، درست نيست و كسانى به دليل ياد شدن خسرو در آن و«خسرونامه» معروف، آن را نيز از عطار دانستهاند. | ||
| خط ۱۲۶: | خط ۱۲۵: | ||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | [[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | ||
[[رده:نویسندگان و آثار انفرادی]] | [[رده:نویسندگان و آثار انفرادی]] | ||