۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'قه' به 'قه') |
جز (جایگزینی متن - 'ین' به 'ین') |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب با مقدمه [[حسيني، محمدرضا|سید محمدرضا حسینی]] آغاز و مطالب در بیستوسه بخش، سامان یافته است. | کتاب با مقدمه [[حسيني، محمدرضا|سید محمدرضا حسینی]] آغاز و مطالب در بیستوسه بخش، سامان یافته است. | ||
این اثر در ابتدا بهصورت گفتاری ارائه شده بود و از آنجا که تنظیم این شرح و تفسیر ارزشمند بهصورت نوشتاری، ضروری | این اثر در ابتدا بهصورت گفتاری ارائه شده بود و از آنجا که تنظیم این شرح و تفسیر ارزشمند بهصورت نوشتاری، ضروری مینمود، ازاینرو با نظر گوینده، پس از ویرایش و تصحیح عبارات و نزدیک ساختن آن به زبان نوشتار، استخراج و تنظیم فنی منابع، کنترل آیات و روایات و حروفچینی و صفحهبندی تازه، به شکل کنونی، تنظیم شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/18840/1/26 ر.ک: مقدمه سید محمدرضا حسینی، ص26]</ref>. | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
در بخش چهارم، فرازی از این دعا تفسیر شده است که به «جبروت»، «عزت»، «عظمت» و «سلطنت» خداوند، اشاره دارند. نویسنده، معتقد است استعمال معنای سلطنت برای خداوند، به معنای این است که همه چیز مال او بوده و او حقیقتا مسلط بر اشیاست. به نظر او، تملک آفریدگار بر آفریده خود، مانند تملک انسان بر نیروهای نفسی و افعال خود است؛ حالآنکه همه آنها تبعات وجودی او و غیر مستقل از او هستند<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/18840/1/68 ر.ک: همان، ص68]</ref>. | در بخش چهارم، فرازی از این دعا تفسیر شده است که به «جبروت»، «عزت»، «عظمت» و «سلطنت» خداوند، اشاره دارند. نویسنده، معتقد است استعمال معنای سلطنت برای خداوند، به معنای این است که همه چیز مال او بوده و او حقیقتا مسلط بر اشیاست. به نظر او، تملک آفریدگار بر آفریده خود، مانند تملک انسان بر نیروهای نفسی و افعال خود است؛ حالآنکه همه آنها تبعات وجودی او و غیر مستقل از او هستند<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/18840/1/68 ر.ک: همان، ص68]</ref>. | ||
وی بر این عقیده است که معنای ملک و سلطنت در خداوند، به قیومیت برمیگردد و هیچچیز | وی بر این عقیده است که معنای ملک و سلطنت در خداوند، به قیومیت برمیگردد و هیچچیز بینیاز نیست، مگر توسط خداوند<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/18840/1/68 ر.ک: همان]</ref>. | ||
در بخش پنجم، پیرامون «بقا و فنا»، «اسماء خدا»، «علم خدا» و «نور وجه الله» بحث شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/18840/1/71 ر.ک: همان، ص71]</ref>. | در بخش پنجم، پیرامون «بقا و فنا»، «اسماء خدا»، «علم خدا» و «نور وجه الله» بحث شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/18840/1/71 ر.ک: همان، ص71]</ref>. | ||
نویسنده در تفسیر فراز «و بنور وجهك الذي أضاء له كل شيء»، به این نکته اشاره دارد که منظور از نور در اینجا، وجود امکانی است که به فیض مقدس، رحمت رحمانیه، فعل خداوند، تجلی ذاتی و... اطلاق میشود؛ لذا همه اشیایی که بر عرصه وجود پا نهاده یا پا | نویسنده در تفسیر فراز «و بنور وجهك الذي أضاء له كل شيء»، به این نکته اشاره دارد که منظور از نور در اینجا، وجود امکانی است که به فیض مقدس، رحمت رحمانیه، فعل خداوند، تجلی ذاتی و... اطلاق میشود؛ لذا همه اشیایی که بر عرصه وجود پا نهاده یا پا مینهند، از نور خداوند و تجلی حق، برخوردارند<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/18840/1/81 ر.ک: همان، ص81]</ref>. | ||
بخش ششم، در تفسیر «نور الهی»، «قدوس» و «أول الأولین و آخر الآخرين» میباشد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/18840/1/83 ر.ک: همان، ص83]</ref>. | بخش ششم، در تفسیر «نور الهی»، «قدوس» و «أول الأولین و آخر الآخرين» میباشد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/18840/1/83 ر.ک: همان، ص83]</ref>. |
ویرایش