أخلاق النبي و آدابه: تفاوت میان نسخه‌ها

أخلاق النبي و آدابه (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۲ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۱۸:۳۰

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ، ‏۲۲ اوت ۲۰۱۹

جز

جایگزینی متن - 'ی‎ر' به 'ی‌ر'

Hbaghizadeh@noornet.net

۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش

@@ خط ۴۰: / خط ۴۰: @@
 اخلاق النبی(ص) و آدابه، به جمع احادیث اخلاق و آداب از اقوال و افعال پیامبر اکرم(ص) پرداخته است. مشهور میان اهل علم این است که این اثر از آن [[ابوالشیخ، عبدالله بن محمد|ابو الشیخ]] است. غالب تراجم نویسان این اثر را در هنگام ذکر مؤلفات [[ابوالشیخ، عبدالله بن محمد|ابو الشیخ]] برای او ذکر کرده‌اند. سمعانی در ترجمه ابوالقاسم برجی نوشته: او جزء اول از اخلاق النبی(ص) را استماع کرد. این اثر از آن [[ابوالشیخ، عبدالله بن محمد|ابوالشیخ]] است که آن را از سبطش ابوالفتح روایت کرده است. همچنین در جای دیگر در ترجمه ابوالطیب صالحانی می‌نویسد: از جمله مسموعات وی، کتاب اخلاق النبی و شمائله از ابی الشیخ عبدالله بن محمد بن جعفر بن حیان به روایتش از جدش ابوذر صالحانی است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39799/1/47 ر.ک: مقدمه کتاب، ج1، ص47-48]</ref>
-[[ابوالشیخ، عبدالله بن محمد|ابو الشیخ]] کتابش را به ابوابی تقسیم کرده که تعداد آن به 284 باب می‎رسد. او تحت هر بابی تعدادی از احادیث را که شاهد مثال برایش است ذکر کرده و در میان سیاق اسانید احادیث رموزی را در کنار برخی الفاظ که کثیر الاستعمال در کتاب‌های حدیثی‌اش بوده‌اند قرار داده است: مانند «ثنا»: که اختصار از حدثنا است یا «انا» که اختصار از اخبرنا می‎باشد. «ح» که حاء مهمله مفرده است و در جایی آن را می‌نویسند که یک حدیث دو اسناد یا بیشتر دارد تا انتقال و تحویل از سندی به سند دیگر را نشان دهد؛ و همچنین لفظ «صح» که این علامت در برخی حواشی کتاب برای اشاره به تصحیح آمده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39799/1/48 ر.ک: همان، ص48]</ref>
+[[ابوالشیخ، عبدالله بن محمد|ابو الشیخ]] کتابش را به ابوابی تقسیم کرده که تعداد آن به 284 باب می‌رسد. او تحت هر بابی تعدادی از احادیث را که شاهد مثال برایش است ذکر کرده و در میان سیاق اسانید احادیث رموزی را در کنار برخی الفاظ که کثیر الاستعمال در کتاب‌های حدیثی‌اش بوده‌اند قرار داده است: مانند «ثنا»: که اختصار از حدثنا است یا «انا» که اختصار از اخبرنا می‎باشد. «ح» که حاء مهمله مفرده است و در جایی آن را می‌نویسند که یک حدیث دو اسناد یا بیشتر دارد تا انتقال و تحویل از سندی به سند دیگر را نشان دهد؛ و همچنین لفظ «صح» که این علامت در برخی حواشی کتاب برای اشاره به تصحیح آمده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39799/1/48 ر.ک: همان، ص48]</ref>
 گاهی در سیاق اسانید کتاب، علو اسناد مشاهده می‎شود؛ مؤلف از کسانی است که به علو اسناد مشهور است. اعلی و برترین سندی که از او در این کتاب واقع شده است، سند رباعی در مانند حدیث شماره (60، 137) است. وی در اغلب احادیث کتاب، سند را به هشت مرتبه تنزیل می‌دهد.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39799/1/49 ر.ک: همان، ص49]</ref>