پرش به محتوا

الفارابي (غالب): تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۲ اوت ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ه‎ا' به 'ه‌ا'
جز (جایگزینی متن - 'ی‎ن' به 'ی‌ن')
جز (جایگزینی متن - 'ه‎ا' به 'ه‌ا')
خط ۳۷: خط ۳۷:
در ابتدا به زندگی معلم ثانی اشاره شده است.
در ابتدا به زندگی معلم ثانی اشاره شده است.


نویسنده می‌گوید: آثار [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] در منطق بسیار مشهور است؛ به‎گونه‎ای که ابن‎سینا، منطق و قیاس را از ایشان گرفته است. روش فارابی چنان‎که معروف است همان روش [[ارسطو]] است با این تفاوت که ایشان برای برخی از مسائل منطق قواعدی وضع و مغالطات منطق را کشف کرد و برخی از مباحث موجز را بسط داد<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/29327/1/19 ر.ک: متن کتاب، ص19]</ref>.
نویسنده می‌گوید: آثار [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] در منطق بسیار مشهور است؛ به‎گونه‌ای که ابن‎سینا، منطق و قیاس را از ایشان گرفته است. روش فارابی چنان‎که معروف است همان روش [[ارسطو]] است با این تفاوت که ایشان برای برخی از مسائل منطق قواعدی وضع و مغالطات منطق را کشف کرد و برخی از مباحث موجز را بسط داد<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/29327/1/19 ر.ک: متن کتاب، ص19]</ref>.


افکار منطقی [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] همان شرح کتاب ارغنون (شش مقاله از تألیفات ارسطو در موضوع منطق) ارسطو است؛ لکن وی اهمیت این دانش را در امور عقلی و کشفی برای پی بردن به اعماق جواهر حقه در تمام موجودات درک کرد؛ لذا به تطبیق، تشریح و ترتیب مسائل مزبور در همه دیدگاه‎های فلسفی‌اش که در آنها مخالفان خود را نقد کرد – همان مخالفانی که وی را متهم به زندقه و باطنی‌گری می‌کردند - پرداخت<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/29327/1/48 ر.ک: همان، ص49-48]</ref>.
افکار منطقی [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] همان شرح کتاب ارغنون (شش مقاله از تألیفات ارسطو در موضوع منطق) ارسطو است؛ لکن وی اهمیت این دانش را در امور عقلی و کشفی برای پی بردن به اعماق جواهر حقه در تمام موجودات درک کرد؛ لذا به تطبیق، تشریح و ترتیب مسائل مزبور در همه دیدگاه‎های فلسفی‌اش که در آنها مخالفان خود را نقد کرد – همان مخالفانی که وی را متهم به زندقه و باطنی‌گری می‌کردند - پرداخت<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/29327/1/48 ر.ک: همان، ص49-48]</ref>.
خط ۵۴: خط ۵۴:
# عقلی که در کتاب مابعدالطبیعه آمده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/29327/1/83 ر.ک: همان، ص83]</ref>.
# عقلی که در کتاب مابعدالطبیعه آمده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/29327/1/83 ر.ک: همان، ص83]</ref>.


به اعتقاد نویسنده، [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] سعی نموده که ثابت‎ کند افلاطون‎ و [[ارسطو]] با هم‎ اختلاف‎ جوهری نداشته‎اند؛ زیرا آن‎ دو، پدید آورنده فلسفه‎اند و فلسفه‎ هم چیزی نیست جز علم‎ به‎ موجودات‎ از آن‎ جهت‎ که‎ موجودند. حکمای نامدار پس‎ از ایشان‎، مقام‎ آموزگار فلسفه‎ به‎ آنان‎ داده‎اند. بنابراین، این احتمال وجود دارد که بگوییم‎ در تفسیر کسانی که‎ قائل‎ به‎ اختلاف‎ آن‎ دو شده‎اند<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/29327/1/127 ر.ک: همان، ص128-127]</ref>.
به اعتقاد نویسنده، [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] سعی نموده که ثابت‎ کند افلاطون‎ و [[ارسطو]] با هم‎ اختلاف‎ جوهری نداشته‌اند؛ زیرا آن‎ دو، پدید آورنده فلسفه‌اند و فلسفه‎ هم چیزی نیست جز علم‎ به‎ موجودات‎ از آن‎ جهت‎ که‎ موجودند. حکمای نامدار پس‎ از ایشان‎، مقام‎ آموزگار فلسفه‎ به‎ آنان‎ داده‌اند. بنابراین، این احتمال وجود دارد که بگوییم‎ در تفسیر کسانی که‎ قائل‎ به‎ اختلاف‎ آن‎ دو شده‌اند<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/29327/1/127 ر.ک: همان، ص128-127]</ref>.


گفته شده که [[ارسطو]] قائل به قدم عالم و افلاطون نظر به حدوث عالم داشته است. [[فارابی، محمد بن محمد|فارابى]] درصدد برآمد تا تعارضى را که بین رأى افلاطون درباره حدوث عالم و نظر ارسطو و حکماى پس از او درباره قدم عالم به نظر می‎آمد، از میان بردارد. او قدم عالم به معناى نفى علت فاعلى براى آن را که به [[ارسطو]] نسبت داده شده بود، ناموجه و برداشتى ناصحیح از سخن [[ارسطو]] دانست؛ چون زمان، مقدار حرکت فلک و ناشى از آن است و آنچه از شیئى پدید می‎آید، شامل آن نمی‌شود، پس زمان متأخر از فلک است و پدید آمدن فلک داراى ابتداى زمانى نیست، اما چنین امرى با ابداع، یعنى آفرینش دفعى و بدون زمان فلک، منافاتى ندارد و به نفى خلق و یا نفى امکان ذاتى آن امر قدیم نمی‎انجامد. پس این توهم که ایجاد، ضرورتاً زمانى است باطل است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/29327/1/157 همان، ص157-158]؛ [http://rch.ac.ir/article/Details?id=9511&&searchText= کرمانشاهانی، احسان، ج12، ص703]</ref>.
گفته شده که [[ارسطو]] قائل به قدم عالم و افلاطون نظر به حدوث عالم داشته است. [[فارابی، محمد بن محمد|فارابى]] درصدد برآمد تا تعارضى را که بین رأى افلاطون درباره حدوث عالم و نظر ارسطو و حکماى پس از او درباره قدم عالم به نظر می‎آمد، از میان بردارد. او قدم عالم به معناى نفى علت فاعلى براى آن را که به [[ارسطو]] نسبت داده شده بود، ناموجه و برداشتى ناصحیح از سخن [[ارسطو]] دانست؛ چون زمان، مقدار حرکت فلک و ناشى از آن است و آنچه از شیئى پدید می‎آید، شامل آن نمی‌شود، پس زمان متأخر از فلک است و پدید آمدن فلک داراى ابتداى زمانى نیست، اما چنین امرى با ابداع، یعنى آفرینش دفعى و بدون زمان فلک، منافاتى ندارد و به نفى خلق و یا نفى امکان ذاتى آن امر قدیم نمی‎انجامد. پس این توهم که ایجاد، ضرورتاً زمانى است باطل است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/29327/1/157 همان، ص157-158]؛ [http://rch.ac.ir/article/Details?id=9511&&searchText= کرمانشاهانی، احسان، ج12، ص703]</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش