رفع الشبهات عن الأنبياء(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

# تضرع و استغفار پیامبران نشان از تواضع آن‎ها دارد. آنان خود را در پیشگاه خداوند گناهکار می‎دانند (هرچند گناهی از آن‎ها سر نزده است)، به‎خاطر فزونی تواضع.

# استغفار و تضرع آن‎ها به‎خاطر ارتکاب گناهانی از نوع گناهان مردم عادی نیست، بلکه به سبب ترک اولی است.

از جمله شبهاتی که نسبت به پیامبر اعظم(ص) بیان شده این است که با توجه به آیات شریفه '''وَ لَوْ كنْتُ أَعْلَمُ اَلْغَيبَ لاَسْتَكثَرْتُ مِنَ اَلْخَيرِ وَ مٰا مَسَّنِي السُّوءُ... ''' (اعراف: 188) (و اگر غیب می‎دانستم، یقیناً برای خود از هر خیری فراوان و بسیار فراهم می‌کردم و هیچ گزند و آسیبی به من نمی‎رسید) و '''لاٰ تَعْلَمُهُمْ نَحْنُ نَعْلَمُهُم''' (توبه: 101) (تو آنان (منافقان) را نمی‎شناسی؛ ما آنان را می‎شناسیم)، پیامبر(ص) از غیب اطلاعی نداشته؛ به‎گونه‌ای که حتی منافقین امت خویش را نمی‎شناخته است.

این کتاب، از سه بخش تشکیل شده است. مباحث بخش اول، به فطرت اختصاص یافته است. در این بخش تحلیلی علمی و جالب عرضه شده مبنی بر اینکه عقیده به خداوند و توحید از فطرت منبعث شده است و اینکه فطرت پاک، انسان را به اعتراف به وجود خداوند و یگانگی وی هدایت می‌کند<ref>ر.ک: مقدمه کتاب أشعة من عقائد الإسلام، ص3</ref>.

در واقع این همان ندایی است که از اعماق وجود آدمی سر می‎زند؛ ندایی که از هر چیزی به آدمی نزدیک‎تر و در روح وی تأثیرگذارتر است و دستیابی به‎ حق از این راه، نسبت به دیگر راه‌ها بسیار آسان‎تر است؛ لذا اعتراف به اسلام و اصول و عقاید آن بسیار ساده و موافق با فطرت و براهان عقلی صحیح است.<ref>ر.ک: همان</ref>.