۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'یر' به 'یر') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'یش' به 'یش') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
===حل مشكلات آيات القرآن=== | ===حل مشكلات آيات القرآن=== | ||
اثر [[نراقی، مهدی بن ابیذر|محمدمهدی نراقی]] (متوفی 1209)، کتابی است که به رفع اشکال و ابهام از برخی از آیات قرآن اختصاص یافته است. این اثر با مقدمهای کوتاهی درباره نویسنده آغاز | اثر [[نراقی، مهدی بن ابیذر|محمدمهدی نراقی]] (متوفی 1209)، کتابی است که به رفع اشکال و ابهام از برخی از آیات قرآن اختصاص یافته است. این اثر با مقدمهای کوتاهی درباره نویسنده آغاز میشود. | ||
آیه نور، اولین آیهای است که نویسنده به شرح و توضیح مبهمات آن میپردازد. در این آیه شریفه خداوند متعال، نورش را به «مشكات فيها مصباح...» تشبیه نموده است. مشبهبه در اینجا امری مرکب است که مشتمل بر امور متعدد | آیه نور، اولین آیهای است که نویسنده به شرح و توضیح مبهمات آن میپردازد. در این آیه شریفه خداوند متعال، نورش را به «مشكات فيها مصباح...» تشبیه نموده است. مشبهبه در اینجا امری مرکب است که مشتمل بر امور متعدد میشود. برای اینکه تشبیه صحیح باشد باید مشبه نیز مرکب باشد. | ||
چون خداوند از ترکیب بری است، بنابراین مفسرین دستبهقلم شده و برای پاسخ به آن، به کتب روایی و تفسیری مراجعه نمودهاند. بیشتر مفسرین بر این عقیدهاند که مراد از «نوره» در این آیه شریفه، نور پیامبر(ص) است؛ بنابراین نور آسمانها به معنای دارای نور آسمانها یا صاحب نور آسمانها است. طبق این نظریه، خداوند سبحان، صفت شگفت پیامبر خویش را در افاضه و اشراق به صفت «مشکات» تشبیه کرده و قلب او را به «مصباحی» در این مشکات تشبیه فرموده است...<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/23471/1/11 ر.ک: متن کتاب، ص11]</ref>. | چون خداوند از ترکیب بری است، بنابراین مفسرین دستبهقلم شده و برای پاسخ به آن، به کتب روایی و تفسیری مراجعه نمودهاند. بیشتر مفسرین بر این عقیدهاند که مراد از «نوره» در این آیه شریفه، نور پیامبر(ص) است؛ بنابراین نور آسمانها به معنای دارای نور آسمانها یا صاحب نور آسمانها است. طبق این نظریه، خداوند سبحان، صفت شگفت پیامبر خویش را در افاضه و اشراق به صفت «مشکات» تشبیه کرده و قلب او را به «مصباحی» در این مشکات تشبیه فرموده است...<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/23471/1/11 ر.ک: متن کتاب، ص11]</ref>. | ||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
شش نظر دیگر نیز در اینباره ارائه شده است که برخی از آنها از منابع اهل سنت نقل گردیده است<ref>ر.ک: همان، ص12-16</ref>. | شش نظر دیگر نیز در اینباره ارائه شده است که برخی از آنها از منابع اهل سنت نقل گردیده است<ref>ر.ک: همان، ص12-16</ref>. | ||
در آیه 22 سوره کهف، خداوند چنین فرموده است: '''سَيقُولُونَ ثَلاٰثَةٌ رٰابِعُهُمْ كلْبُهُمْ وَ يقُولُونَ خَمْسَةٌ سٰادِسُهُمْ كلْبُهُمْ رَجْماً بِالْغَيبِ وَ يقُولُونَ سَبْعَةٌ وَ ثٰامِنُهُمْ كلْبُهُمْ'''. در این آیه شریفه، جمله سوم آن با واو شروع شده، درصورتیکه چنین به نظر میرسد که با شیوه قبل مقداری متفاوت است. نویسنده میگوید: فایده این واو، تأکید لصوق صفت به موصوف و دلالت بر این است که اتصاف موصوف به این صفت، امری ثابت و مستقر است. در واقع این واو بر جمله وصفیه (صفت برای نکره) داخل | در آیه 22 سوره کهف، خداوند چنین فرموده است: '''سَيقُولُونَ ثَلاٰثَةٌ رٰابِعُهُمْ كلْبُهُمْ وَ يقُولُونَ خَمْسَةٌ سٰادِسُهُمْ كلْبُهُمْ رَجْماً بِالْغَيبِ وَ يقُولُونَ سَبْعَةٌ وَ ثٰامِنُهُمْ كلْبُهُمْ'''. در این آیه شریفه، جمله سوم آن با واو شروع شده، درصورتیکه چنین به نظر میرسد که با شیوه قبل مقداری متفاوت است. نویسنده میگوید: فایده این واو، تأکید لصوق صفت به موصوف و دلالت بر این است که اتصاف موصوف به این صفت، امری ثابت و مستقر است. در واقع این واو بر جمله وصفیه (صفت برای نکره) داخل میشود؛ چنانکه بر جمله حالیه (حال برای معرفه) نیز وارد میگردد؛ بنابراین، این واو نشانگر این است که کسانی که گفتند: «اصحاب کهف هفت نفر بودند و هشتمین آنها سگشان بود»، از روی علم سخن گفتند نه از روی حدس و گمان؛ لذا عبارت «رجما بالغيب» بر گفتار آنها مقدم شده و پس از آن ذکر نشده است...<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/23471/1/17 ر.ک: همان، ص17]</ref>. | ||
نویسنده در ادامه، چهل آیه دیگر را ذکر میکند و ابهامات آنها را برطرف مینماید و اشکالات وارده را پاسخ میدهد. | نویسنده در ادامه، چهل آیه دیگر را ذکر میکند و ابهامات آنها را برطرف مینماید و اشکالات وارده را پاسخ میدهد. | ||
خط ۸۰: | خط ۸۰: | ||
تألیف رضیالدین هاشمی، اثری است منظوم در ذکر نام سور قرآن. | تألیف رضیالدین هاشمی، اثری است منظوم در ذکر نام سور قرآن. | ||
نویسنده، نام یکصدوچهارده سوره را در سی بیت به شکل زیبایی جای داده؛ بهگونهای که ترتیب آن از حمد آغاز و به ناس ختم | نویسنده، نام یکصدوچهارده سوره را در سی بیت به شکل زیبایی جای داده؛ بهگونهای که ترتیب آن از حمد آغاز و به ناس ختم میشود. این اثر برای کسانی که علاقهمند به حفظ ترتیبی سور قرآن هستند بسیار مفید است. | ||
ابیات ابتدایی کتاب چنین است: | ابیات ابتدایی کتاب چنین است: |
ویرایش