قاآنی، حبیب‌الله بن محمدعلی: تفاوت میان نسخه‌ها

قاآنی، حبیب‌الله بن محمدعلی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۲ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۲۶

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ، ‏۲۲ اوت ۲۰۱۹

جز

جایگزینی متن - 'ی‎ا' به 'ی‌ا'

Hbaghizadeh@noornet.net

۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش

@@ خط ۴۶: / خط ۴۶: @@
 ==تحصیل و زندگی==
-قاآنی در هفت‎سالگی، به مکتب می‌رود و در یازده‎سالگی پدرش را از دست می‎دهد و با خانواده خود به تنگدستی می‎افتد؛ چنانکه در شرح‎حال خود نوشته است، در این هنگام «از نعیم دنیا جز فرش و حصیر و قرص خمیری هیچ نداشتم و احتیاجم بر آن داشت که خود، پدر خویش شده، راهی پیش گیرم. طریق اسلاف شایسته دیدم.» بدون تشویق و تحریک کسی، حجره‎ای در یکی از مدارس گرفته و به درس و مشق می‎پردازد. ازآنجاکه طبعی موزون داشته، یکی دو قصیده در ستایش حسینعلی میرزا، فرمانفرمای فارس می‎سراید و در ازای آن، شاهزاده نامبرده، مستمری ناچیزی برای وی مقرر می‎دارد. شاعر به همین مقرری قناعت کرد و در تحصیل علوم، چنان توسن همت به جولان درآورد که در سال نگذشت، بر همگان پیشی گرفت «به نوعی که هرکس می‎دید، شگفتی‎ها می‎کرد»<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/17868/1/5 همان]</ref>.
+قاآنی در هفت‎سالگی، به مکتب می‌رود و در یازده‎سالگی پدرش را از دست می‎دهد و با خانواده خود به تنگدستی می‌افتد؛ چنانکه در شرح‎حال خود نوشته است، در این هنگام «از نعیم دنیا جز فرش و حصیر و قرص خمیری هیچ نداشتم و احتیاجم بر آن داشت که خود، پدر خویش شده، راهی پیش گیرم. طریق اسلاف شایسته دیدم.» بدون تشویق و تحریک کسی، حجره‎ای در یکی از مدارس گرفته و به درس و مشق می‎پردازد. ازآنجاکه طبعی موزون داشته، یکی دو قصیده در ستایش حسینعلی میرزا، فرمانفرمای فارس می‎سراید و در ازای آن، شاهزاده نامبرده، مستمری ناچیزی برای وی مقرر می‎دارد. شاعر به همین مقرری قناعت کرد و در تحصیل علوم، چنان توسن همت به جولان درآورد که در سال نگذشت، بر همگان پیشی گرفت «به نوعی که هرکس می‎دید، شگفتی‎ها می‎کرد»<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/17868/1/5 همان]</ref>.
 وی چند سالی هم در اصفهان، به تکمیل علوم ادبیات و زبان عربی و علوم ریاضی و معارف اسلامی پرداخت و سپس به شیراز بازگشت. هنگامی‎که شانزده ساله بود، با ورود شاهزاده حسنعلی میرزا شجاع‎السلطنه فرزند دیگر فتحعلی شاه به شیراز، مورد لطف و عنایت وی قرار گرفته و از تشویق‌های او برخوردار گشت. در همان سال (1329ق)، شاهزاده مزبور به فرمانفرمایی خراسان منصوب گشت و قاآنی نیز همراه او، روانه مشهد شد و در آن شهر، با پشتیبانی شاهزاده، به تحصیل علم و حکمت ادامه داد و نیز به سرودن شعر راغب‎تر شد و ازاین‎پس تخلص خود را که «حبیب» بود، به مناسبت نام فرزند حسنعلی میرزا شجاع‎السلطنه (اوکتای قاآن)، به قاآنی تغییر داد. شاعر هنگام جلوس محمدشاه بر تخت سلطنت، به حلقه شاعران دربار وی پیوست و از شاه لقب «حسان‎العجم» (به نام حسان ابن ثابت مداح حضرت رسول(ص)) گرفت<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/17868/1/6 همان، ص6]</ref>.
@@ خط ۵۶: / خط ۵۶: @@
 قاآنی در مدت سه سالی که از 1259 تا 1262ق در شیراز اقامت و فراغتی داشته، به گفته خود، سه چهار ماهی «به تعلیم زبان انگلیسی اشتغال نموده» و در این زبان نیز تا اندازه‎ای پیشرفت کرده بود<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/17868/1/7 همان، ص7]</ref>.
-شاعر در سال 1262ق با مرگ حامی خود حسنعلی میرزا شجاع‎السلطنه، با حالی پریشان به تهران باز می‎گردد. ولی پس از چندی با آشنایی با علیقلی میرزا اعتضادالسلطنه به مهدعلیا مادر ناصرالدین شاه معرفی می‎شود. وی سپس به دربار ناصرالدین شاه معرفی می‎شود. وی سپس به دربار ناصرالدین شاه که از زمان ولایتعهدی خود او را می‎شناخت راه یافت و شاعر رسمی دربار گشت. ازآن‎پس یکسره با خانواده خود در تهران رحل اقامت افکند. در تهران به تربیت فرزندش محمدحسن که مانند خود وی، طبع شعر داشت و بعدها تخلص سامانی یافت همت گماشت و او را به‎طور فشرده، تحت تعلیم قرار داد، طوری که وی را افزون بر آموزش زبان فرانسه، «به خواندن اقسام ریاضی‎اش مشغول ساخته مسائل کلیه آن فنون را از هندسه و هیأت و نجوم و حساب، پیوسته به او القا می‎کرد و به دقیقه‎ای از دقایق آن‎ها، ابقا نمی‎نمود»<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/17868/1/7 همان]</ref>.
+شاعر در سال 1262ق با مرگ حامی خود حسنعلی میرزا شجاع‎السلطنه، با حالی پریشان به تهران باز می‎گردد. ولی پس از چندی با آشنایی با علیقلی میرزا اعتضادالسلطنه به مهدعلیا مادر ناصرالدین شاه معرفی می‎شود. وی سپس به دربار ناصرالدین شاه معرفی می‎شود. وی سپس به دربار ناصرالدین شاه که از زمان ولایتعهدی خود او را می‎شناخت راه یافت و شاعر رسمی دربار گشت. ازآن‎پس یکسره با خانواده خود در تهران رحل اقامت افکند. در تهران به تربیت فرزندش محمدحسن که مانند خود وی، طبع شعر داشت و بعدها تخلص سامانی یافت همت گماشت و او را به‎طور فشرده، تحت تعلیم قرار داد، طوری که وی را افزون بر آموزش زبان فرانسه، «به خواندن اقسام ریاضی‌اش مشغول ساخته مسائل کلیه آن فنون را از هندسه و هیأت و نجوم و حساب، پیوسته به او القا می‎کرد و به دقیقه‎ای از دقایق آن‎ها، ابقا نمی‎نمود»<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/17868/1/7 همان]</ref>.
 ==وفات==