۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'یت' به 'یت') |
جز (جایگزینی متن - 'یا' به 'یا') |
||
خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
«غالب غزلیات او لطیف و حاوی مضامین عاشقانه و دلکش است و حق این است که بعضی از ابیات هاتف را بهآسانی نمیتوان از ابیات شیخ و خواجه مشخص کرد»<ref>اقبال، عباس، ص48</ref>. | «غالب غزلیات او لطیف و حاوی مضامین عاشقانه و دلکش است و حق این است که بعضی از ابیات هاتف را بهآسانی نمیتوان از ابیات شیخ و خواجه مشخص کرد»<ref>اقبال، عباس، ص48</ref>. | ||
هاتف، بذلهگو بود، ولی اهل تملق نبود و نمود این کار در اشعارش بر زیبایی آن | هاتف، بذلهگو بود، ولی اهل تملق نبود و نمود این کار در اشعارش بر زیبایی آن میافزود. اشعار او روان و سهل است و در برخی از قسمتها، اشعار «گلشن راز» را به خاطر میآورد. او مطالب عرفانی را به لطافتی ذکر کرده است که مثل یک حکایت پرفایده خاطر را جلب میکند<ref>ر.ک: مشیری، چنگیز، ص332</ref>. | ||
از میان شاعران آن زمان، «آذر» به استادی او اعتراف داشت، ولی سایر شعرا و ادیبانی که با شهرت او مقام خود را در خطر میدیدند، هجویاتی درباره او ساخته و در میان مردم منتشر کردند. چنانکه بیت ذیل گواهی میدهد، در اصفهان کمتر کسی خریدار ابیات او بوده است: | از میان شاعران آن زمان، «آذر» به استادی او اعتراف داشت، ولی سایر شعرا و ادیبانی که با شهرت او مقام خود را در خطر میدیدند، هجویاتی درباره او ساخته و در میان مردم منتشر کردند. چنانکه بیت ذیل گواهی میدهد، در اصفهان کمتر کسی خریدار ابیات او بوده است: |
ویرایش