اطفیش، محمد بن یوسف: تفاوت میان نسخه‌ها

شیخ، جز دو مرتبه که برای زیارت بقاع مقدسه و ادای فریضه حج سفر کرد، از میزاب خارج نشد. او در سفر اخیر (دومین سفر) در مسیر سفرش از برخی مجامع علمی مانند: جامع الزیتونه (دانشگاه زیتون) تونس و جامع الازهر (دانشگاه الازهر) مصر، بازدید و همچنین دروسی را در حرم مدنی القا کرد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/21756/1/21 ر.ک: همان، صفحات ت و ث]</ref>. البته او زیارت‎های محلی‎ای در مناطق خودشان داشت؛ در فصل‎های پاییز و بهار شیخ محمد به قراره و بریان و ورجلان و... می‎رفت و در آن مناطق به نشر علم می‌پرداخت<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/21756/1/21 ر.ک: همان، صفحه ث]</ref>.

در 1224ق/ 1823م، مادرش او را برای آموزش قرآن به یکی از مکاتب قرآنی سپرد و او در نه‎سالگی توانست حافظ قرآن شود. محمد، اشتهای عجیبی به قرائت و کتابت و حضور در مجالس علما داشت<ref>ر.ک: همان، صفحه عین</ref>. شیخ، هنوز عمرش از شصت سال تجاوز نکرده بود که توانست به درجه اجتهاد برسد<ref>ر.ک: همان، صفحه ش</ref>. او با علمای حرم، یعنی شیخ زینی دحلان و حسبی‎الله شافعی، شیخ ابراهیم حقی حنفی و شیخ علیش مالکی مباحثاتی داشت و آنان بارها به تفوق علمی او شهادت می‎دادند<ref>ر.ک: همان، صفحه ت</ref>.