الرخصة في تقبيل اليد: تفاوت میان نسخه‌ها

==گزارش محتوا==

ابومنصور عبدالرزاق بن احمد بن عبدالرحمن خطیب

[[منذری، عمر بن مسعود|منذری]] در مختصرش در سنن درباره تصنیف این اثر به دست ابوبکر مقری نوشته: [[ابن مقري، محمد بن ابراهيم|حافظ ابوبکر اصفهانی]] معروف به [[ابن مقري، محمد بن ابراهيم|ابن مقری]] کتاب مختصری را در رخصت در تقبیل دست ذکر کرده است که در آن احادیث و آثار از صحابه و تابعین را ذکر کرده است.

مصنف در بخش اول کتاب به بحث از کسانی پرداخته که بوسیدن دستشان به‎صورت مطلق مکروه است، در بخش دوم همین بحث را(کراهت بوسیدن دست) به سبب یا عارضی ذکر کرده است، در سومین بخش به بحث از استحباب تقبیل ید با شروطش پرداخته است، در بخش چهارم استحباب بوسیدن در غیر دست و شرایط آن را بیان کرده است؛ و در بخش پنجم درباره بوسیدن غیر انسان را بیان کرده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39643/1/7 ر.ک: همان، ص7]</ref> البته نویسنده در این کتاب، روایات را تهذیب نکرده و در برخی موارد مباحث دیگری غیر از بوسیدن دست را آورده مثل ذکر بوسیدن پا و صورت و... در شماره‎های 14، 21، 22، 26، 28 و 29 از بخش باب الرخصة فی تقبیل الید. او همچنین روایات ضعیف و گاهی واهی مانند شماره 21 را هم ذکر کرده است که شاید منظورش از این کار، ذکر همه روایات بوده باشد نه صرفاً روایاتی که ثابت شده. او همچنین بحثش را به‎صورت جامع مطرح نکرده و برخی روایاتی که استادش ابن اعرابی در کتابش «القبل و المعانقة و المصافحة» ذکر کرده را جا انداخته و ذکر نکرده است. نظم و ترتیبی در ذکر روایات ارائه نشده است و در برخی موارد مانند احادیث شماره‎های 6 و 9 و 20 در حدیث عبدالقیس یا شماره‎های 10 و 16 در حدیث سفیان ثوری، 7 و 18 و 19 در انس و 13 و 15 در علی و عباس با تکرار روایت مواجه می‎شویم.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39643/1/12 ر.ک: همان، ص12]</ref>

در بخشی از مطالب کتاب(حدیث‎های 7 و 8) می‎خوانیم: «حدثنا ابویعلی قال نا محمد بن مرزوق قال نا محمد بن عبدالله الانصای قال نا ابی عن جمیلة ام ولد انس بن مالک قالت: کان ثابت اذا اتی انساً، قال یا جاریة هاتی طیبا امسه بیدی فان ثابتا اذا جاء لم یرضی حتی یقبل یدی».<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39643/1/68 ر.ک: متن کتاب، ص68]</ref> ابوعلی به سندی که به جمیله کنیز(ام ولد) انس بن مالک می‎رسد روایت می‎کند: جمیله می‌گفت هنگامی‎که ثابت به انس می‎رسید می‌گفت ای جاریه! بیا و دستان من را بمال و ثابت هنگامی‎که می‎آمد به مالیدن رضایت نمی‎داد و دستم را می‎بوسید.

==وضعیت کتاب==