۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ها' به 'ها') |
جز (جایگزینی متن - 'یت' به 'یت') |
||
خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
صوری در عدلون (که در راه میان صیدا و صور قرار دارد) از عبدالله ملیباری معروف به سندی محدث حدیث شنید. | صوری در عدلون (که در راه میان صیدا و صور قرار دارد) از عبدالله ملیباری معروف به سندی محدث حدیث شنید. | ||
او در طرابلس در مجالس ادیبان و محدثان آن شهر تردد داشت؛ البته مصادر تاریخی به دخول او به بیروت یا جونیه یا جبیل در مسیرش به سمت طرابلس، اشاره نکردهاند. از اساتید وی در طرابلس اشخاص زیر را | او در طرابلس در مجالس ادیبان و محدثان آن شهر تردد داشت؛ البته مصادر تاریخی به دخول او به بیروت یا جونیه یا جبیل در مسیرش به سمت طرابلس، اشاره نکردهاند. از اساتید وی در طرابلس اشخاص زیر را میتوان نام برد: | ||
# محمد بن سلیمان بن حیدره؛ | # محمد بن سلیمان بن حیدره؛ | ||
# علی بن حسین بن ابورجاء بن ابوالعیش أطرابلسی؛ | # علی بن حسین بن ابورجاء بن ابوالعیش أطرابلسی؛ | ||
خط ۱۰۰: | خط ۱۰۰: | ||
=== ادامه سفرهای علمی به شام و عراق و سایر اساتید === | === ادامه سفرهای علمی به شام و عراق و سایر اساتید === | ||
او از مصر به تنیس رفت و قاضی ابوبکر محمد بن عبیدالله بن اسحاق تنیّسی بر او انشاد کرد. سپس به بلاد شام رفت. در آنجا وارد دمشق شد. از اساتیدش در دمشق | او از مصر به تنیس رفت و قاضی ابوبکر محمد بن عبیدالله بن اسحاق تنیّسی بر او انشاد کرد. سپس به بلاد شام رفت. در آنجا وارد دمشق شد. از اساتیدش در دمشق میتوان محمد بن جعفر کلاعی را نام برد. ظاهراً او برخی تألیفاتش را در آنجا و پیش از سفر به عراق نوشته است. صوری در سال 418ق در بغداد مستقر شد و در آنجا میان شهرهای الانبار، کوفه، بغداد، بصره و عکبراء آمد و شد داشت. برخی گفتهاند او تنها در کوفه، از چهارصد شیخ استماع کرد. از شیوخش در الانبار ابوبکر محمد بن اسحاق بن محمد بن طلّ بن وابل ازدی انباری را میتوان نام برد و از شیوخش در عکبراء ابونصر محمد بن احمد بن حسین بن عبدالعزیز عکبری. از اساتیدش در بصره هم ابویعقوب یوسف بن یعقوب بن اسماعیل بن خُرَّزاذ بصری را میتوان ذکر کرد. او در حدود چهلسالگی به بغداد رفت و در آنجا از اساتید فراوان آن شهر آموخت که به علت کثرت تعداد از ذکر نامشان احتراز میکنیم.<ref>ر.ک: همان، ص17-19</ref>.<ref>برای دیدن اساتیدش در بغداد ر.ک: همان، ص19-21</ref> صوری پس از سفر به بغداد، به مدت 23 سال در آنجا ماند تا از دنیا رفت. او در بغداد از ائمه اهل سنت حفاظ و علمای بزرگ بود، خطیب بغدادی مصاحب و ملازم او بود و این دو نفر پیش قاضی ابوالقاسم تنوخی بیتوته میکردند.<ref>ر.ک: همان، ص28</ref> | ||
== شاگردان == | == شاگردان == |
ویرایش