پرش به محتوا

تاریخ دخانیه یا تاریخ وقایع تحریم تنباکو: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۲ اوت ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ی‎گ' به 'ی‌گ'
جز (جایگزینی متن - 'ه‎ه' به 'ه‌ه')
جز (جایگزینی متن - 'ی‎گ' به 'ی‌گ')
خط ۴۴: خط ۴۴:
«پس از این کلیات، وی به اصل مطلب، یعنی ثبت جریانات آغازین امتیاز تنباکو و رخدادهای پس از آن می‌پردازد. او با این کلیات بر آن است تا نشان دهد که پس از نفوذ فرنگیان، اقدام به تحریم، مهم‎ترین حرکتی بوده که صورت گرفته و ضمن دفع سلطه خارجی، اعتبار اسلام را احیا کرده است... فاصله گرفتن روحانیت از نظام آموزشی جدید و انزوای فکری و فرهنگی، رها کردن قشر تحصیل‎کرده و نگه داشتن بخش سنتی جامعه، سبب شد تا سهم آنها در جامعه محدود شده و کانال‎های قدرت در اختیار فرنگی‎مآبان قرار گیرد. شیخ حسن، پس از اشاره به گرفتن اصل امتیاز توسط خارجی‎ها و نقش امین‎السلطان و نیز ثبت متن امتیازنامه، مجددا به سراغ توسعه نفوذ فرنگی‎ها در ایران پرداخته و فساد و تباهی را ناشی از حضور آنان دانسته است»<ref>همان، ص23</ref>.
«پس از این کلیات، وی به اصل مطلب، یعنی ثبت جریانات آغازین امتیاز تنباکو و رخدادهای پس از آن می‌پردازد. او با این کلیات بر آن است تا نشان دهد که پس از نفوذ فرنگیان، اقدام به تحریم، مهم‎ترین حرکتی بوده که صورت گرفته و ضمن دفع سلطه خارجی، اعتبار اسلام را احیا کرده است... فاصله گرفتن روحانیت از نظام آموزشی جدید و انزوای فکری و فرهنگی، رها کردن قشر تحصیل‎کرده و نگه داشتن بخش سنتی جامعه، سبب شد تا سهم آنها در جامعه محدود شده و کانال‎های قدرت در اختیار فرنگی‎مآبان قرار گیرد. شیخ حسن، پس از اشاره به گرفتن اصل امتیاز توسط خارجی‎ها و نقش امین‎السلطان و نیز ثبت متن امتیازنامه، مجددا به سراغ توسعه نفوذ فرنگی‎ها در ایران پرداخته و فساد و تباهی را ناشی از حضور آنان دانسته است»<ref>همان، ص23</ref>.


«شیخ حسن، در نهایت، از رواج دین‎داری در میان مردم سخن می‎گوید و حتی از تأثیر این جنبش بر منورالفکران که برخلاف گذشته، این‎ بار تحت تأثیر قرار گرفته و از محاسن اسلام و موافق زمان بودن آن سخن می‎گفتند، مقاله‎ای را آورده است»<ref>همان، ص24</ref>.
«شیخ حسن، در نهایت، از رواج دین‎داری در میان مردم سخن می‌گوید و حتی از تأثیر این جنبش بر منورالفکران که برخلاف گذشته، این‎ بار تحت تأثیر قرار گرفته و از محاسن اسلام و موافق زمان بودن آن سخن می‌گفتند، مقاله‎ای را آورده است»<ref>همان، ص24</ref>.


«علی‎رغم آنکه شیخ حسن فقیه بوده و ظاهرا به کار تاریخ اشتغالی نداشته، کتابش در تاریخ جنبش، اثری بکر و بدیع بوده و توان گفت که اسلوب نگارش تاریخ را تا حدود زیادی رعایت کرده است. وی در سرگذشت جنبش، بحث را با کلیات شروع کرده، قدم‎به‎قدم وقایع آن را دنبال کرده و تا رسیدن به نتایج قطعی پابه‎پای حوادث، کتاب خود را به پیش برده است. پرداختن وی به نوشتن تاریخ چنین جنبشی، نشانگر جایگاه والایی است که در این جنبش به‎لحاظ دینی و سیاسی در ذهنیت شیخ حسن داشته است. این، در حالی است که جز یکی دو جزوه کوتاه، این کتاب تنها اثر تک‎نگارانه‎ای است که در این‎باره و در همان دوره‎ای که جنبش برپا بوده، به نگارش درآمده است»<ref>همان، ص14</ref>.
«علی‎رغم آنکه شیخ حسن فقیه بوده و ظاهرا به کار تاریخ اشتغالی نداشته، کتابش در تاریخ جنبش، اثری بکر و بدیع بوده و توان گفت که اسلوب نگارش تاریخ را تا حدود زیادی رعایت کرده است. وی در سرگذشت جنبش، بحث را با کلیات شروع کرده، قدم‎به‎قدم وقایع آن را دنبال کرده و تا رسیدن به نتایج قطعی پابه‎پای حوادث، کتاب خود را به پیش برده است. پرداختن وی به نوشتن تاریخ چنین جنبشی، نشانگر جایگاه والایی است که در این جنبش به‎لحاظ دینی و سیاسی در ذهنیت شیخ حسن داشته است. این، در حالی است که جز یکی دو جزوه کوتاه، این کتاب تنها اثر تک‎نگارانه‎ای است که در این‎باره و در همان دوره‎ای که جنبش برپا بوده، به نگارش درآمده است»<ref>همان، ص14</ref>.
خط ۵۶: خط ۵۶:
«از مواردی از کتاب وی، چنین برمی‎آید که مؤلف در تهران بوده و طبعا به دلیل آشنایی پیشین با علما، به‎ویژه شیخ فضل‎الله نوری که با وی رفت‎وآمد داشته، علاوه بر آنچه خود مشاهده می‎کرده، متن تلگرافات را از طریق آنان به دست می‎آورده است... وی با عبارت «به وسائطی چند به دست آمد»، به‎طور مبهم درباره نوع دستیابی‌اش به منابع اشاره کرده... طبیعی است که وی تنها با حضور در بیت میرزای شیرازی می‎توانسته... [به این امور] دسترسی داشته باشد»<ref>همان، ص15-16</ref>.
«از مواردی از کتاب وی، چنین برمی‎آید که مؤلف در تهران بوده و طبعا به دلیل آشنایی پیشین با علما، به‎ویژه شیخ فضل‎الله نوری که با وی رفت‎وآمد داشته، علاوه بر آنچه خود مشاهده می‎کرده، متن تلگرافات را از طریق آنان به دست می‎آورده است... وی با عبارت «به وسائطی چند به دست آمد»، به‎طور مبهم درباره نوع دستیابی‌اش به منابع اشاره کرده... طبیعی است که وی تنها با حضور در بیت میرزای شیرازی می‎توانسته... [به این امور] دسترسی داشته باشد»<ref>همان، ص15-16</ref>.


«کربلایی با اشاره به «همه این رنج بردن‎ها» که در جمع‎آوری «صورت این مکاتبات و سؤال و جواب‌ها» متحمل شده، هدفش را خدمت به «رؤسای ملت» ذکر کرده، به امید آنکه در آینده رؤسای ملت «از خصوصیاتی که این قصه مشتمل است»، «مطالب مهمه را با تجربه آموخته باشند». او با اشاره به محدودیتی که برای افراد امثال وی وجود دارد، می‎گوید: کسانی که در «این‎گونه وقایع بزرگی که دولت و اولیای دولت طرفند»، واقعه‎نگاری می‎کنند، هر مقدار که «حریص» باشند، نمی‎توانند به همه نکات «پی برده و شرح دهند». در این صورت شرح پاره‎ای مطالب را به عهده دقت نظر و غوررسی ملاحظه‎کنندگان موکول و محول کرده است»<ref>ر.ک: همان، ص16</ref>.
«کربلایی با اشاره به «همه این رنج بردن‎ها» که در جمع‎آوری «صورت این مکاتبات و سؤال و جواب‌ها» متحمل شده، هدفش را خدمت به «رؤسای ملت» ذکر کرده، به امید آنکه در آینده رؤسای ملت «از خصوصیاتی که این قصه مشتمل است»، «مطالب مهمه را با تجربه آموخته باشند». او با اشاره به محدودیتی که برای افراد امثال وی وجود دارد، می‌گوید: کسانی که در «این‎گونه وقایع بزرگی که دولت و اولیای دولت طرفند»، واقعه‎نگاری می‎کنند، هر مقدار که «حریص» باشند، نمی‎توانند به همه نکات «پی برده و شرح دهند». در این صورت شرح پاره‎ای مطالب را به عهده دقت نظر و غوررسی ملاحظه‎کنندگان موکول و محول کرده است»<ref>ر.ک: همان، ص16</ref>.


«یکی از مهم‎ترین نتایجی که با مطالعه کتاب شیخ حسن به دست می‎آید آن است که کسانی از روحانیت با وجود آنکه در کربلا، نجف و سامرا مشغول تحصیل بوده‎اند دقیقا از مسائل سیاسی و فرهنگی جاری مطلع بوده و در ارتباط دائم با این‎گونه مسائل بوده‎اند»<ref>همان، ص16-17</ref>.
«یکی از مهم‎ترین نتایجی که با مطالعه کتاب شیخ حسن به دست می‎آید آن است که کسانی از روحانیت با وجود آنکه در کربلا، نجف و سامرا مشغول تحصیل بوده‎اند دقیقا از مسائل سیاسی و فرهنگی جاری مطلع بوده و در ارتباط دائم با این‎گونه مسائل بوده‎اند»<ref>همان، ص16-17</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش