۵۳٬۳۲۷
ویرایش
فروزانفر، بدیع‌الزمان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (A-esmaili@noornet.net صفحهٔ فروزانفر، بدیع الزمان را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به فروزانفر، بدیع‌الزمان منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
</div> | </div> | ||
==ولادت== | |||
استاد «محمدحسن فروزانفر»، معروف به «بديع الزمان فروزانفر» در سال 1276ش، در بشرويه، از شهرهاى كوچك خراسان، چشم به جهان گشود. پدر، وى را «عبد الجليل» نام نهاد، ولى هنگامى كه در دوره پادشاهى رضا شاه بر طبق قانونى مقرر گرديد براى همه ايرانيان شناسنامه صادر شود و هركس براى خود نام خانوادگى برگزيند، وى لقب «بديع الزمان» را كه ظاهرا قوام السلطنه، والى خراسان به او اعطاء كرده بود، به‌عنوان «نام» خود برگزيد و «فروزانفر» را به‌عنوان «نام خانوادگى». | استاد «محمدحسن فروزانفر»، معروف به «بديع الزمان فروزانفر» در سال 1276ش، در بشرويه، از شهرهاى كوچك خراسان، چشم به جهان گشود. | ||
پدر، وى را «عبد الجليل» نام نهاد، ولى هنگامى كه در دوره پادشاهى رضا شاه بر طبق قانونى مقرر گرديد براى همه ايرانيان شناسنامه صادر شود و هركس براى خود نام خانوادگى برگزيند، وى لقب «بديع الزمان» را كه ظاهرا قوام السلطنه، والى خراسان به او اعطاء كرده بود، به‌عنوان «نام» خود برگزيد و «فروزانفر» را به‌عنوان «نام خانوادگى». | |||
==کسب علم و دانش== | |||
فروزانفر، از كودكى به شيوه سنتى معمول در آن روزگار، به تحصيل پرداخت؛ بدين ترتيب كه «مقدمات» را در زادگاهش نزد پدر و برادر خود آموخت و بيشتر قرآن مجيد را از بر كرد، اما اين «مقدمات» از آن‌گونه بود كه چون در نوجوانى - در حدود 13 يا 16 سالگى - به مشهد رفت و به همراه پدر در جمع شاعران و سخن‌شناسان خراسان قدم نهاد، قصيده‌هاى فارسى و عربى خود را براى آنان خواند و مايه شگفتى حاضران گرديد. | فروزانفر، از كودكى به شيوه سنتى معمول در آن روزگار، به تحصيل پرداخت؛ بدين ترتيب كه «مقدمات» را در زادگاهش نزد پدر و برادر خود آموخت و بيشتر قرآن مجيد را از بر كرد، اما اين «مقدمات» از آن‌گونه بود كه چون در نوجوانى - در حدود 13 يا 16 سالگى - به مشهد رفت و به همراه پدر در جمع شاعران و سخن‌شناسان خراسان قدم نهاد، قصيده‌هاى فارسى و عربى خود را براى آنان خواند و مايه شگفتى حاضران گرديد. | ||
| خط ۷۷: | خط ۸۳: | ||
پس از ورود به تهران، نخست به تدريس در دبيرستان و دارالمعلمين عالى پرداخت و پس از تأسيس دانشگاه تهران در سال 1313، در دوران رضا شاه، به استادى زبان و ادبيات فارسى دانشكده ادبيات آن دانشگاه برگزيده شد و از آن سال تا سال 1346 كه بازنشسته شد، در دانشكده‌هاى ادبيات و علوم معقول و منقول (الهيات و معارف اسلامى بعد) تدريس كرد. | پس از ورود به تهران، نخست به تدريس در دبيرستان و دارالمعلمين عالى پرداخت و پس از تأسيس دانشگاه تهران در سال 1313، در دوران رضا شاه، به استادى زبان و ادبيات فارسى دانشكده ادبيات آن دانشگاه برگزيده شد و از آن سال تا سال 1346 كه بازنشسته شد، در دانشكده‌هاى ادبيات و علوم معقول و منقول (الهيات و معارف اسلامى بعد) تدريس كرد. | ||
وى بى‌ترديد نامدارترين استاد ادب فارسى در دانشگاه‌هاى ايران بود. فروزانفر در ضمن تدريس، ساليان دراز رياست دانشكده علوم معقول و منقول را به عهده داشت. يك دوره نيز به‌عنوان سناتور انتصابى به مجلس سنا رفت و پس از بازنشستگى، به رياست كتابخانه سلطنتى ايران منصوب گرديد | وى بى‌ترديد نامدارترين استاد ادب فارسى در دانشگاه‌هاى ايران بود. فروزانفر در ضمن تدريس، ساليان دراز رياست دانشكده علوم معقول و منقول را به عهده داشت. يك دوره نيز به‌عنوان سناتور انتصابى به مجلس سنا رفت و پس از بازنشستگى، به رياست كتابخانه سلطنتى ايران منصوب گرديد. | ||
==وفات== | |||
وی در چهاردهم ارديبهشت 1349 در تهران درگذشت. | |||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||