اسماعیلی، احمد بن ابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها

# رحلت علما برای سماع از او (تا جایی که ابوالحسن علی بن عمر دارقطنی چند مرتبه برای استماع از او سفر کرد ولی موفق به دیدارش نشد و قاضی ابوالطیب طبری که وقتی به محضر او رسید که شیخ مرده بود).

# شهادت علما به امامتش؛ از حاکم، اجماع بر امامت او نقل شده، و ابوالفضل جعفر بن فضل بن فرات، ابن جوزی، ابن عبدالهادی، ابن قاضی شهبه دمشقی و دیگران درباره او عباراتی دارند و حافظ ابن کثیر درباره او گفته: «الحافظ الکبیر».<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/38556/1/38 ر.ک: همان، ص38-40]</ref>

# وی علاوه بر امامت در حدیث، امامت در جرح و تعدیل هم داشت؛ کلمات احمد بن جشمرد بزّاز جرجانی، احمد بن عباس عدوی استرآبادی، احمد بن ابراهیم ابومعاذ خُمری معروف به تنوری و دیگران در استناد به صدق و کذب و... راویان حدیث به کلمات اسماعیلی گواه بر این امر است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/38556/1/42 ر.ک: همان، ص42-43]</ref>

# او علاوه بر تبحر در حدیث، در کلام علما به‎عنوان فقیه بزرگ هم شناخته می‎شد؛ مثلاً حاکم در توصیف او گفته: «شیخ المحدثین و الفقهاء»؛ یا اینکه ابن قاضی شهبه دمشقی درباره‎اش می‎نویسد: «ابوبکر الاسماعیلی الفقیه الحافظ، احد کبراء الشافعیة فقها و حدیثاً و تصنیفاً». از تاج‎الدین سبکی هم عبارت «امام اهل جرجان و المرجوع الیه فی الفقه و الحدیث» درباره او هست. دیگران نیز سخنان این‎چنین درباره او دارند.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/38556/1/43 ر.ک: همان، ص43-44]</ref>

مصنفات زیادی از او به‎جامانده که در میان علما مشهور است؛ ابن عبدالهادی از میان مصنفات وی از «الصحیح»، «المعجم» و «مسند عمر» نام می‎برد. حمزة بن یوسف سهمی در این رابطه می‎نویسد: «سألنی الوزیر ابوالفضل جعفر ابن الفضل ابن الفرات بمصر عن ابی‎بکر الاسماعیلی و ما صنّف و جمع و سیره، فکنت اخبره بما صنف من الکتب و جمع المسانید و المقلین 30 الف، و تخریجه علی کتاب محمد بن اسماعیل البخاری، و جمیع سیره، فتعجب من ذلک، و قال: لقد کان رزق من العلم و الجاه و کان له صیت حسن». علمایی چون ابن کثیر و ذهبی، مصنفات حدیثی او را ستوده‎اند.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/38556/1/45 ر.ک: همان، ص45]</ref>

# المستخرج علی صحيح البخاري؛

# المدخل؛