۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ها' به 'ها') |
جز (جایگزینی متن - 'یپ' به 'یپ') |
||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| data-type="authorBirthPlace" | | | data-type="authorBirthPlace" |پانیپت در نزدیکی دهلی هندوستان | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
</div> | </div> | ||
'''قاضی محمد ثناءالله | '''قاضی محمد ثناءالله پانیپتی عثمانی مظهری نقشبندی''' (1143-1225ق)، از علمای نقشبندی و حنفی شبه قاره هند در قرن دوازدهم هجری است که مرید شیخ محمد عابد لاهوری سنامی و میرزا مظهر جان جانان بوده و کتاب «سيف المسلول» را در رد عقاید شیعه تألیف کرد. | ||
==زادروز، زادگاه== | ==زادروز، زادگاه== | ||
«قاضی محمد ثناءالله | «قاضی محمد ثناءالله پانیپتی عثمانی»، صوفی برجسته طریقه مجددی نقشبندی و عالم و فقیه حنفی شبه قاره هند است که در سال 1143ق/ 1730م، دیده به جهان گشود. زادگاه و موطن او پانیپت، در نزدیکی دهلی بود و نسب وی با 12 واسطه به شیخ جلالالدین چشتی صابری پانیپتی (د 765ق/1364م)، ملقب به کبیرالاولیاء و از جانب او به عثمان بن عفان میرسید و نسب عثمانی او نیز از همین روست<ref>ر.ک: خالقی، محسن، ج13، ص565</ref>. | ||
==تحصیل، جایگاه علمی، مناصب== | ==تحصیل، جایگاه علمی، مناصب== | ||
ثناءالله از خردسالی استعدادی درخشان داشت و در 7 سالگی حافظ قرآن بود. وی در نوجوانی زبان عربی را فراگرفت، سپس به دهلی رفت و نزد ولیالله بن عبدالرحیم عمری - شاه ولیالله محدث دهلوی (د 1176ق/1762م) ـ فقه و حدیث آموخت و در 18سالگی در فقه و اصول کارآمد گردید و چنان در این علوم چیره شد که شاه عبدالعزیز بن ولیالله دهلوی او را «بیهقی وقت» نامید. وی همچنین در جوانی به سلوک و تصوف روی آورد و نخست به شیخ محمد عابد لاهوری سنامی (د 1160ق/1747م) دست ارادت داد و به سفارش همو پس از وفات وی به مریدی نزد میرزا مظهر جان جانان (د 1195ق/1781م) رفت<ref>ر.ک: همان</ref>. | ثناءالله از خردسالی استعدادی درخشان داشت و در 7 سالگی حافظ قرآن بود. وی در نوجوانی زبان عربی را فراگرفت، سپس به دهلی رفت و نزد ولیالله بن عبدالرحیم عمری - شاه ولیالله محدث دهلوی (د 1176ق/1762م) ـ فقه و حدیث آموخت و در 18سالگی در فقه و اصول کارآمد گردید و چنان در این علوم چیره شد که شاه عبدالعزیز بن ولیالله دهلوی او را «بیهقی وقت» نامید. وی همچنین در جوانی به سلوک و تصوف روی آورد و نخست به شیخ محمد عابد لاهوری سنامی (د 1160ق/1747م) دست ارادت داد و به سفارش همو پس از وفات وی به مریدی نزد میرزا مظهر جان جانان (د 1195ق/1781م) رفت<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
ثناءالله که به ارشاد شیخ خود بیشتر اوقاتش را به ذکر و مراقبه و قرائت قرآن میگذرانید، در مدتی کوتاه به مراتب بلندی رسید. میرزا مظهر به ثناءالله علاقه بسیار داشت و او را به دلیل جدیت در سلوک، دیانت و تقوا، «علمالهدیٰ» لقب داد و خلیفه خود گردانید. ثناءالله آنگاه به | ثناءالله که به ارشاد شیخ خود بیشتر اوقاتش را به ذکر و مراقبه و قرائت قرآن میگذرانید، در مدتی کوتاه به مراتب بلندی رسید. میرزا مظهر به ثناءالله علاقه بسیار داشت و او را به دلیل جدیت در سلوک، دیانت و تقوا، «علمالهدیٰ» لقب داد و خلیفه خود گردانید. ثناءالله آنگاه به پانیپت بازگشت و در آنجا چندی منصب قضا و حل اختلافات میان مردم را برعهده گرفت و به همین سبب، به قاضی نیز نامبردار شد. وی از گرایش مردم زادگاهش به تشیع ناخرسند بود و آن را انحراف از صراط مستقیم میانگاشت و به این منظور کتاب «سيف المسلول» را در رد عقاید شیعه تألیف کرد. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
ثناءالله در 1225ق/ 1810م، در | ثناءالله در 1225ق/ 1810م، در پانیپت درگذشت و در همان جا به خاک سپرده شد<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
==آثار== | ==آثار== |
ویرایش