۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'یخ' به 'یخ') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'به' به 'به') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
'''معادشناسی'''، ترجمه بخش معاد از کتاب «[[الإلهيات علی هدی الكتاب و السنة و العقل]]»، اثر [[سبحانی تبریزی، جعفر|آیتالله جعفر سبحانی]] (متولد 1308ش) است که برگردان آن توسط [[شیروانی، علی|علی شیروانی]] (متولد 1343) صورت گرفته است. | '''معادشناسی'''، ترجمه بخش معاد از کتاب «[[الإلهيات علی هدی الكتاب و السنة و العقل]]»، اثر [[سبحانی تبریزی، جعفر|آیتالله جعفر سبحانی]] (متولد 1308ش) است که برگردان آن توسط [[شیروانی، علی|علی شیروانی]] (متولد 1343) صورت گرفته است. | ||
«[[الإلهيات علی هدی الكتاب و السنة و العقل]]»، مشتمل بر یک دوره کلام اسلامی از مبدأشناسی تا معادشناسی است و از جایگاه ویژهای برخوردار است؛ زیرا مجموعهای است که [[سبحانی تبریزی، جعفر|آیتالله سبحانی]] پس از سالهای متمادی تدریس و نگارش | «[[الإلهيات علی هدی الكتاب و السنة و العقل]]»، مشتمل بر یک دوره کلام اسلامی از مبدأشناسی تا معادشناسی است و از جایگاه ویژهای برخوردار است؛ زیرا مجموعهای است که [[سبحانی تبریزی، جعفر|آیتالله سبحانی]] پس از سالهای متمادی تدریس و نگارش کتابهای متعدد در موضوع عقاید اسلامی، آن را بهعنوان متن درسی در رشته عقاید و کلام برای مجامع فرهنگی و بهویژه حوزههای علمیه سامان دادهاند و سالهاست که محور درسهای عقاید در حوزه علمیه قم است<ref>ر.ک: مقدمه مترجم، ص11</ref>. | ||
==انگیزه ترجمه== | ==انگیزه ترجمه== | ||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
مباحث بعدی بخش اول کتاب، به سیمای قیامت در قرآن اختصاص یافته است. این بخش از کتاب، برگرفته از درس پنجاه از کتاب آموزش عقاید [[مصباح یزدی، محمدتقی|آیتالله مصباح یزدی]] است. | مباحث بعدی بخش اول کتاب، به سیمای قیامت در قرآن اختصاص یافته است. این بخش از کتاب، برگرفته از درس پنجاه از کتاب آموزش عقاید [[مصباح یزدی، محمدتقی|آیتالله مصباح یزدی]] است. | ||
در این بخش آمده است: با مراجعه به قرآن دانسته میشود که برپا شدن قیامت، مقارن با تحولات بزرگی در نظام این جهان است؛ بهگونهای که بساط این عالم برچیده شده و عالم دیگری برپا میگردد. آنگاه همه انسانها از آغاز تا پایان خلقت زنده میگردند و نتایج اعمال خود را میبینند. قرآن، این واقعه بزرگ را با این ویژگیها مطرح نموده است: دگرگونی زمین، کوهها و دریاها؛ دگرگونی آسمان و ستارگان؛ شیپور مرگ (نفخه صور اول)؛ شیپور حیات (نفخه صور دوم)؛ ظهور حاکمیت خدا و قطع | در این بخش آمده است: با مراجعه به قرآن دانسته میشود که برپا شدن قیامت، مقارن با تحولات بزرگی در نظام این جهان است؛ بهگونهای که بساط این عالم برچیده شده و عالم دیگری برپا میگردد. آنگاه همه انسانها از آغاز تا پایان خلقت زنده میگردند و نتایج اعمال خود را میبینند. قرآن، این واقعه بزرگ را با این ویژگیها مطرح نموده است: دگرگونی زمین، کوهها و دریاها؛ دگرگونی آسمان و ستارگان؛ شیپور مرگ (نفخه صور اول)؛ شیپور حیات (نفخه صور دوم)؛ ظهور حاکمیت خدا و قطع سببها و نسبها؛ دادگاه عدل الهی؛ بهسوی بهشت یا دوزخ<ref>ر.ک: همان، ص29-37</ref>. | ||
شفاعت، بحث پایانی این بخش از کتاب است. نویسنده میگوید: بنا بر آنچه از آیات قرآن و روایات معصومین(ع) استفاده میشود، اگر انسان با ایمان از دنیا برود، هرچند اعمالش چندان رضایتبخش نباشد، به عذاب ابدی گرفتار نشده، سرانجام وارد بهشت خواهد شد<ref>ر.ک: همان، ص41</ref>. عقیده به شفاعت نباید مستلزم، نقصی در خداوند سبحان باشد؛ لذا خداوند، خط بطلان بر شفاعتی که مشرکان به آن باور داشتند کشیده است و فرموده: «جز خدا سرپرست و شفاعتگری نخواهد داشت» (انعام: 51، 70؛ سجده: 4؛ زمر: 44). در کنار نفی چنین شفاعتی، شفاعت به اذن خدا اثبات شده است: «هیچ شفاعتکنندهای نیست، مگر بعد از اذن الهی» (یونس: 3؛ بقره: 255 و...)<ref>ر.ک: همان، ص42</ref>. | شفاعت، بحث پایانی این بخش از کتاب است. نویسنده میگوید: بنا بر آنچه از آیات قرآن و روایات معصومین(ع) استفاده میشود، اگر انسان با ایمان از دنیا برود، هرچند اعمالش چندان رضایتبخش نباشد، به عذاب ابدی گرفتار نشده، سرانجام وارد بهشت خواهد شد<ref>ر.ک: همان، ص41</ref>. عقیده به شفاعت نباید مستلزم، نقصی در خداوند سبحان باشد؛ لذا خداوند، خط بطلان بر شفاعتی که مشرکان به آن باور داشتند کشیده است و فرموده: «جز خدا سرپرست و شفاعتگری نخواهد داشت» (انعام: 51، 70؛ سجده: 4؛ زمر: 44). در کنار نفی چنین شفاعتی، شفاعت به اذن خدا اثبات شده است: «هیچ شفاعتکنندهای نیست، مگر بعد از اذن الهی» (یونس: 3؛ بقره: 255 و...)<ref>ر.ک: همان، ص42</ref>. |
ویرایش