۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'مید' به 'مید') |
جز (جایگزینی متن - 'به' به 'به') |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
در پیشگفتار ابتدا منطق چینی، هندی و یونانی معرفی شده و پس از آن دستگاه منطقی ارسطو، فارابی و ابن سینا مورد مطالعه قرار گفته است. مصحح، روش متأخران در منطق را با این عبارت ادامه میدهد: «ابن سینا در عروضیه که در بیستویک سالگى نوشته است، از روش ارسطو پیروى کرد و با اختصار همه اجزای منطق را در آن آورد و در کتاب شفا بهطور مبسوط از آن بحث نمود». سپس ابن سینا را بنیانگذار روش متأخران دانسته و دانشمندانى مانند [[غزالی، محمد بن محمد|غزالى]] و ساوى و دیگران را از پیروان او میداند<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص11</ref>. | در پیشگفتار ابتدا منطق چینی، هندی و یونانی معرفی شده و پس از آن دستگاه منطقی ارسطو، فارابی و ابن سینا مورد مطالعه قرار گفته است. مصحح، روش متأخران در منطق را با این عبارت ادامه میدهد: «ابن سینا در عروضیه که در بیستویک سالگى نوشته است، از روش ارسطو پیروى کرد و با اختصار همه اجزای منطق را در آن آورد و در کتاب شفا بهطور مبسوط از آن بحث نمود». سپس ابن سینا را بنیانگذار روش متأخران دانسته و دانشمندانى مانند [[غزالی، محمد بن محمد|غزالى]] و ساوى و دیگران را از پیروان او میداند<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص11</ref>. | ||
در ادامه مباحث پیشگفتار، تاریخ پارهای از مسائل منطقی، سرگذشت ساوی و | در ادامه مباحث پیشگفتار، تاریخ پارهای از مسائل منطقی، سرگذشت ساوی و کتابهای او و نسخههای مورد استفاده مصحح در تصحیح این اثر ذکر شده است.<ref>ر.ک: همان، ص61-27</ref>. | ||
الف)- «كتاب التبصرة»: کتاب تبصره همواره مورد توجه بوده و از | الف)- «كتاب التبصرة»: کتاب تبصره همواره مورد توجه بوده و از کتابهای درسی بشمار میرفته است.<ref>ر.ک: موحد، صمد، 727</ref>. [[ابن سهلان ساوی، عمر بن سهلان|ابن سهلان]] این کتاب را از روی کتاب بصائر خود که در چهار جا از آن یاد میکند و کتابهای ابن سینا نگاشته است.<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص46</ref>. | ||
نویسنده در ابتدای کتاب غرض از منطق را اینگونه تبیین میکند: «غرض از منطق، شناخت این دو راه است؛ یعنى «قول شارح» و «حجّت» و جدا کردن آنچه راست است از این هر دو، از آنچه ناراست است»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص5</ref>. سپس پس از طرح مباحث مختلف منطق با طرح موضوع برهان و مغالطه و اقسام آنها کتاب را به پایان آورده است. | نویسنده در ابتدای کتاب غرض از منطق را اینگونه تبیین میکند: «غرض از منطق، شناخت این دو راه است؛ یعنى «قول شارح» و «حجّت» و جدا کردن آنچه راست است از این هر دو، از آنچه ناراست است»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص5</ref>. سپس پس از طرح مباحث مختلف منطق با طرح موضوع برهان و مغالطه و اقسام آنها کتاب را به پایان آورده است. |
ویرایش