۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
حائری طهرانی، عباس: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'می‌د' به 'می‌د'
جز (جایگزینی متن - 'ها' به 'ها') |
جز (جایگزینی متن - 'می‌د' به 'می‌د') |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
</div> | </div> | ||
'''شیخ عباس حائری طهرانی''' (1298 – 1360ق) از مراجع تهران و علمای قم بود. او از اساتید اخلاق و دارای کرامات و جانشین شیخ عبدالکریم حائری در نمازهای جماعت وی بود که گاهی شیخ عبدالکریم در احتیاطاتش هم به وی ارجاع | '''شیخ عباس حائری طهرانی''' (1298 – 1360ق) از مراجع تهران و علمای قم بود. او از اساتید اخلاق و دارای کرامات و جانشین شیخ عبدالکریم حائری در نمازهای جماعت وی بود که گاهی شیخ عبدالکریم در احتیاطاتش هم به وی ارجاع می‌داد. | ||
== تولد == | == تولد == | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
شیخ عباس، پس از تحصیل مقدمات در مروی تهران، برای طی مراحل بعدی درسی به نجف اشرف سفر کرد. او در درس علمای بزرگ آن زمان حاضر شد و به اجتهاد رسید.<ref>ر.ک: همان</ref> | شیخ عباس، پس از تحصیل مقدمات در مروی تهران، برای طی مراحل بعدی درسی به نجف اشرف سفر کرد. او در درس علمای بزرگ آن زمان حاضر شد و به اجتهاد رسید.<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
وی پس از تکمیل درسش، به ایران برگشت و در قم ساکن شد. آقابزرگ تهرانی در طبقات أعلام الشيعة مینویسد: شیخ عباس در تشیید بنای حوزه علمیه قم با شیخ عبدالکریم حائری، مشارکت داشت. او در تحکیم ستونهای این حوزه کوشید و طلاب را به اخلاص تشویق میکرد. وی در آنجا مشغول تدریس و امامت و سایر وظایف حوزوی بود. شیخ عبدالکریم او را اکرام میکرد و مورد اعتمادش بود و گاهی در احتیاطاتش به شیخ عباس ارجاع | وی پس از تکمیل درسش، به ایران برگشت و در قم ساکن شد. آقابزرگ تهرانی در طبقات أعلام الشيعة مینویسد: شیخ عباس در تشیید بنای حوزه علمیه قم با شیخ عبدالکریم حائری، مشارکت داشت. او در تحکیم ستونهای این حوزه کوشید و طلاب را به اخلاص تشویق میکرد. وی در آنجا مشغول تدریس و امامت و سایر وظایف حوزوی بود. شیخ عبدالکریم او را اکرام میکرد و مورد اعتمادش بود و گاهی در احتیاطاتش به شیخ عباس ارجاع می‌داد. همچنین در اوقاتی که مانعی برایش پیش میآمد که در نماز جماعت حاضر شود، وی را بهعنوان امام بهجای خودش میگذاشت.<ref>ر.ک: فاضل قائینی نجفی، علی، ص4-5</ref> | ||
«درسهای اخلاق و عقاید ایشان همواره موردتوجه و اقبال فضلا و طلاب بود. ایشان سالهای متمادی در مساجد پایینشهر قم و در اواخر در مسجد مدرسه حقانی اقامه جماعت میکرد و در مناسبتها و ماههای محرم و صفر و رمضان، مریدان و ارادتمندان، بهویژه طلاب از بیانات و مواعظش بهرهمند میگردیدند و در سالهای آخر عمرش بنا به تقاضای مرحوم آیت‌الله‌العظمی سید محمد حجت کوهکمرهای، روزهای جمعه در مدرسه حجتیه برای طلاب درس اخلاق میگفت و با خواندن دعای ندبه، نورانیت و صفایی به مجلس | «درسهای اخلاق و عقاید ایشان همواره موردتوجه و اقبال فضلا و طلاب بود. ایشان سالهای متمادی در مساجد پایینشهر قم و در اواخر در مسجد مدرسه حقانی اقامه جماعت میکرد و در مناسبتها و ماههای محرم و صفر و رمضان، مریدان و ارادتمندان، بهویژه طلاب از بیانات و مواعظش بهرهمند میگردیدند و در سالهای آخر عمرش بنا به تقاضای مرحوم آیت‌الله‌العظمی سید محمد حجت کوهکمرهای، روزهای جمعه در مدرسه حجتیه برای طلاب درس اخلاق میگفت و با خواندن دعای ندبه، نورانیت و صفایی به مجلس می‌داد. بسیار حال خوشی داشت و جلساتش از معنویت خاصی برخوردار بود، بااینکه غالباً ً مریض بود و از ناراحتی قلبی، معده و ریه رنج میبرد، اما با عشق و معنویت خاصی جلسات اخلاقی و دعای ندبه را اجرا میکرد.»<ref>بینام، ص4</ref> | ||
== سفر به تهران == | == سفر به تهران == | ||