۵۳٬۳۲۷
ویرایش
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'>
[[پرونده:NUR00933.jpg|بندانگشتی» ایجاد کرد.) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مولف | |کد مولف | ||
|data-type='authorCode'| | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE933AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
==ولادت== | |||
«قاسم غنى»، پزشك و اديب و نويسنده ايرانى، در سال 1272ش، در سبزوار متولد شد. پدرش، ميرزا عبد الغنى از ملاكان بزرگ منطقه بود. قاسم غنى، تحصيلات ابتدايى و مقدماتى را در مكتبخانه طى كرد و در سن 12 سالگى بعد از فوت پدرش، توسط دايى خود به مدرسه دارالفنون فرستاده شد. اخذ ديپلم از اين مدرسه، پنج سال به طول انجاميد. قاسم غنى، براى ادامه تحصيل رهسپار لبنان شد و در مدرسه سن ژوزف بيروت، علاوه بر آموختن زبان انگليسى و عربى، مقدمات طب را نيز طى كرد و وارد كالج آمريكايى شد و در سال 1299ش، دوره دانشكده پزشكى را به پايان رساند. | «قاسم غنى»، پزشك و اديب و نويسنده ايرانى، در سال 1272ش، در سبزوار متولد شد. | ||
پدرش، ميرزا عبد الغنى از ملاكان بزرگ منطقه بود. | |||
==تحصیلات== | |||
قاسم غنى، تحصيلات ابتدايى و مقدماتى را در مكتبخانه طى كرد و در سن 12 سالگى بعد از فوت پدرش، توسط دايى خود به مدرسه دارالفنون فرستاده شد. اخذ ديپلم از اين مدرسه، پنج سال به طول انجاميد. قاسم غنى، براى ادامه تحصيل رهسپار لبنان شد و در مدرسه سن ژوزف بيروت، علاوه بر آموختن زبان انگليسى و عربى، مقدمات طب را نيز طى كرد و وارد كالج آمريكايى شد و در سال 1299ش، دوره دانشكده پزشكى را به پايان رساند. | |||
وى در سن 27 سالگى به ايران بازگشت و به امر طبابت پرداخت. سال 1302ش، براى گذراندن دوره تخصصى به فرانسه رفت و سال 1307ش، مجدداً به كشور مراجعت كرد. او در 1309ش، در سبزوار ميزبان رضاخان بود و علىرغم مخالفت مردم با كانديداتورىاش به دليل بهايى بودن مادرش، با حمايت پهلوى اول، در سال 1312ش، به مجلس راه يافت و چهار دوره پياپى، عنوان نماينده مشهد را حفظ نمود. غنى در تهران بهگونهاى اطمينان رضاخان را جلب كرد كه سمت معلمى وليعهد را از آن خود ساخت و همين نزديكى، او را قادر كرد تا در فراهم كردن مقدمات ازدواج محمدرضا مشاركت جويد؛ بر همين اساس، دو سفر در سالهاى 1317 و 1318ش، به مصر داشت. غنى در آذر 1322ش، در ترميم كابينه على سهيلى به جاى امان الله اردلان، به وزارت بهدارى تعيين گرديد. فروردين 1323ش كه محمد ساعد، نخستوزيرى را عهدهدار بود، وى در وزارت بهدارى ابقا شد. به دليل مخالفت مجلس با اين كابينه، غنى مجدداً بهعنوان وزير فرهنگ معرفى شد. | وى در سن 27 سالگى به ايران بازگشت و به امر طبابت پرداخت. سال 1302ش، براى گذراندن دوره تخصصى به فرانسه رفت و سال 1307ش، مجدداً به كشور مراجعت كرد. او در 1309ش، در سبزوار ميزبان رضاخان بود و علىرغم مخالفت مردم با كانديداتورىاش به دليل بهايى بودن مادرش، با حمايت پهلوى اول، در سال 1312ش، به مجلس راه يافت و چهار دوره پياپى، عنوان نماينده مشهد را حفظ نمود. غنى در تهران بهگونهاى اطمينان رضاخان را جلب كرد كه سمت معلمى وليعهد را از آن خود ساخت و همين نزديكى، او را قادر كرد تا در فراهم كردن مقدمات ازدواج محمدرضا مشاركت جويد؛ بر همين اساس، دو سفر در سالهاى 1317 و 1318ش، به مصر داشت. غنى در آذر 1322ش، در ترميم كابينه على سهيلى به جاى امان الله اردلان، به وزارت بهدارى تعيين گرديد. فروردين 1323ش كه محمد ساعد، نخستوزيرى را عهدهدار بود، وى در وزارت بهدارى ابقا شد. به دليل مخالفت مجلس با اين كابينه، غنى مجدداً بهعنوان وزير فرهنگ معرفى شد. | ||
خط ۴۴: | خط ۵۲: | ||
== تأليفات == | == تأليفات == | ||
از دكتر غنى، آثارى بهصورت ترجمه و تأليف بر جاى مانده كه «يادداشتهاى دكتر قاسم غنى» و بهويژه گزارشهاى مشاهدهاى او از تحولات سياسى، اجتماعى و فرهنگى ايران از انقلاب مشروطيت تا نهضت ملى كردن صنعت نفت، از مهمترين آثار وى به حساب مىآيد و تاكنون دوازده مجلد آن انتشار يافته است. | |||
از | ديگر آثار وى: | ||
# بحث در آثار و افكار حافظ؛ | |||
# معرفة النفس؛ | |||
# تاريخ تصوف در ايران؛ | |||
# تاريخ عصر حافظ؛ | |||
# بحثى در تصوف؛ | |||
# من تاريخ الطب الاسلامى؛ | |||
# بريانپزى ملكه سبا (ترجمه از اثر آناتول فرانس)؛ | |||
# عصيان فرشتگان (ترجمه از اثر آناتول فرانس)؛ | |||
# تائيس (ترجمه از اثر آناتول فرانس). | |||
==وفات== | |||
وی در سال 1331ش، در كشور آمريكا فوت كرد. | |||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
خط ۵۸: | خط ۸۰: | ||
== وابستهها == | == وابستهها == | ||
{{وابستهها}} | |||
[[بحث در آثار و افکار و احوال حافظ]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده | [[بحث در آثار و افکار و احوال حافظ]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده | ||
ویرایش