پرش به محتوا

عصرة المنجود فی علم الكلام: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۱ اوت ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'می‎ک' به 'می‌ک'
جز (جایگزینی متن - 'ی‎ا' به 'ی‌ا')
جز (جایگزینی متن - 'می‎ک' به 'می‌ک')
خط ۴۶: خط ۴۶:
از نکات برجسته در آثار کلامی وی، اهتمام به ارائه شواهد متنوع از گفته‎های صاحبان اقوال و مستندسازی و نیز گردآوری آراء پیروان فرق و مذاهب گوناگون است و از این رهگذر منقولات او را باید دربردارنده آثاری دانست که در طول زمان از میان رفته‎اند<ref>ر.ک: همان</ref>‎.
از نکات برجسته در آثار کلامی وی، اهتمام به ارائه شواهد متنوع از گفته‎های صاحبان اقوال و مستندسازی و نیز گردآوری آراء پیروان فرق و مذاهب گوناگون است و از این رهگذر منقولات او را باید دربردارنده آثاری دانست که در طول زمان از میان رفته‎اند<ref>ر.ک: همان</ref>‎.


اثر مهم وی عصرة المنجود دربردارنده موضوعات و باب‎های مختلف علم کلام است. چنان‎که اشاره شد وی در این اثر از شیوه [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|نصیرالدین]] دوری گزیده و به متکلمان امامی پیش از او نظر داشته است. در مقام مقایسه میان آنان با آثار کلامی [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|نصیرالدین‎طوسی]]، باید گفت: [[نباطی عاملی، علی بن محمد|بیاضی]] در این کتاب، کلام خود را با سخن از ضرورت بحث عقلی آغاز می‎کند و «مباحث وجود و احکام آن» در کتاب‎های [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|نصیرالدین طوسی]] و پیروان او، جای خود را در این کتاب به «وجوب معرفت و طرق آن» داده است. دیگر آنکه برخلاف این آثار که به علت فلسفی شدن نظم مباحث، از موضوعاتی همچون «ضرورت شکر»، «معرفت حدوث اجسام»، «خَلق اعمال»، «استطاعت»، «خلق قرآن» و «مؤمن فاسق» در آنها سخنی نرفته است، [[نباطی عاملی، علی بن محمد|بیاضی]] در کتاب خود به شیوه قدما به‎تفصیل به این مباحث پرداخته است. از همین روست که به اقوال و آراء و ادله معتزله تمایل نشان می‎دهد. پیداست که این اختلاف روش، تنها در نگرش کلامی وی بوده و در مسائلی چون «فلک» که صبغه فلسفی بحث بیشتر است، به آثار [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|نصیرالدین طوسی]] استناد می‎جوید. با توجه به یادکرد [[نباطی عاملی، علی بن محمد|بیاضی]] از الصراط المستقيم، در عصرة المنجود، باید گفت این کتاب ظاهراً در دو دهه پایانی عمر او نگاشته شده است<ref>ر.ک: همان، ص244-243</ref>‎.
اثر مهم وی عصرة المنجود دربردارنده موضوعات و باب‎های مختلف علم کلام است. چنان‎که اشاره شد وی در این اثر از شیوه [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|نصیرالدین]] دوری گزیده و به متکلمان امامی پیش از او نظر داشته است. در مقام مقایسه میان آنان با آثار کلامی [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|نصیرالدین‎طوسی]]، باید گفت: [[نباطی عاملی، علی بن محمد|بیاضی]] در این کتاب، کلام خود را با سخن از ضرورت بحث عقلی آغاز می‌کند و «مباحث وجود و احکام آن» در کتاب‎های [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|نصیرالدین طوسی]] و پیروان او، جای خود را در این کتاب به «وجوب معرفت و طرق آن» داده است. دیگر آنکه برخلاف این آثار که به علت فلسفی شدن نظم مباحث، از موضوعاتی همچون «ضرورت شکر»، «معرفت حدوث اجسام»، «خَلق اعمال»، «استطاعت»، «خلق قرآن» و «مؤمن فاسق» در آنها سخنی نرفته است، [[نباطی عاملی، علی بن محمد|بیاضی]] در کتاب خود به شیوه قدما به‎تفصیل به این مباحث پرداخته است. از همین روست که به اقوال و آراء و ادله معتزله تمایل نشان می‎دهد. پیداست که این اختلاف روش، تنها در نگرش کلامی وی بوده و در مسائلی چون «فلک» که صبغه فلسفی بحث بیشتر است، به آثار [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|نصیرالدین طوسی]] استناد می‎جوید. با توجه به یادکرد [[نباطی عاملی، علی بن محمد|بیاضی]] از الصراط المستقيم، در عصرة المنجود، باید گفت این کتاب ظاهراً در دو دهه پایانی عمر او نگاشته شده است<ref>ر.ک: همان، ص244-243</ref>‎.


===ویژگی‎های کتاب===
===ویژگی‎های کتاب===
# [[نباطی عاملی، علی بن محمد|علامه بیاضی]] در این کتاب، به‎ویژه در باب امامت، در ورای قواعد عقلی، ‎از کتاب و سنت طرح بحث کرده و دلیل آورده است.  
# [[نباطی عاملی، علی بن محمد|علامه بیاضی]] در این کتاب، به‎ویژه در باب امامت، در ورای قواعد عقلی، ‎از کتاب و سنت طرح بحث کرده و دلیل آورده است.  
# نویسنده تنها به بیان مذهب و اعتقادات خود در همه ابواب کتاب بسنده نکرده، بلکه به آراء و نظرات دیگران نیز با نقد و تحلیل اشاره کرده است؛ لذا این کتاب همانند موسوعه کاملی در علم کلام است.  
# نویسنده تنها به بیان مذهب و اعتقادات خود در همه ابواب کتاب بسنده نکرده، بلکه به آراء و نظرات دیگران نیز با نقد و تحلیل اشاره کرده است؛ لذا این کتاب همانند موسوعه کاملی در علم کلام است.  
# نویسنده گاهی به فرقه‎های کلامی که اثری از آنها در این عصر نمانده، مانند فرقه مقاربه اشاره کرده است و این از اطلاعات وسیع او در موضوع ملل و نحلل حکایت می‎کند.  
# نویسنده گاهی به فرقه‎های کلامی که اثری از آنها در این عصر نمانده، مانند فرقه مقاربه اشاره کرده است و این از اطلاعات وسیع او در موضوع ملل و نحلل حکایت می‌کند.  
# در این کتاب از برخی مصادری که اثری از آنها نمانده، مانند الدر االنضيد [[ابن بابویه، محمد بن علی|ابن بابویه]] ([[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]]) نقل شده است.
# در این کتاب از برخی مصادری که اثری از آنها نمانده، مانند الدر االنضيد [[ابن بابویه، محمد بن علی|ابن بابویه]] ([[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]]) نقل شده است.
# نویسنده از مکتب [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سید مرتضی]] و شاگردش [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|محقق طوسی]] تأثیر پذیرفته و به همین ‎خاطر به هنگام بحث از معجزات، مسئله صرفه را ذکر کرده که از آراء [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سید مرتضی]] در مبحث اعجاز قرآن کریم است<ref>ر.ک: مقدمه، ص19-18</ref>‎.
# نویسنده از مکتب [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سید مرتضی]] و شاگردش [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|محقق طوسی]] تأثیر پذیرفته و به همین ‎خاطر به هنگام بحث از معجزات، مسئله صرفه را ذکر کرده که از آراء [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سید مرتضی]] در مبحث اعجاز قرآن کریم است<ref>ر.ک: مقدمه، ص19-18</ref>‎.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش