۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'میپردازد' به 'میپردازد') |
جز (جایگزینی متن - 'یش' به 'یش') |
||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
مؤلف محترم مقدمه کتاب را در ضمن سه مطلب مطرح کرده است. مطلب اول اینکه لازم است در مطرح کردن مباحث کلامی، اگر طرف مقابل بحث، شیعی و امامیمسلک است، با ادله درونمذهبی برای او استدلال آورده شود و اگر طرف مقابل از مذهب اهل سنت است، در این صورت مسئله متفاوت | مؤلف محترم مقدمه کتاب را در ضمن سه مطلب مطرح کرده است. مطلب اول اینکه لازم است در مطرح کردن مباحث کلامی، اگر طرف مقابل بحث، شیعی و امامیمسلک است، با ادله درونمذهبی برای او استدلال آورده شود و اگر طرف مقابل از مذهب اهل سنت است، در این صورت مسئله متفاوت میشود و باید در استدلال کردن برای او از ادله مشترک بر پایه قرآن، عقل و روایات مورد توافق او و یا طرفین بهره جست<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ج1، ص8</ref>. | ||
مطلب دوم اینکه اگر استدلال به قرآن کریم باشد (که در آن آیات مورد استفاده در موضوع امامت بسیار یافت | مطلب دوم اینکه اگر استدلال به قرآن کریم باشد (که در آن آیات مورد استفاده در موضوع امامت بسیار یافت میشود)، باید شأن نزول آیات مربوطه بسیار مورد توجه قرار گیرد؛ بدین ترتیب که شأن نزول آیات، از طریق اهل سنت روایت شده باشد و اگر استدلال بهوسیله عقل باشد، باید قوانین و احکام کلی عقل لحاظ شود و خارج از این قوانین بحث صورت نگیرد و اگر استدلال از سنت صورت میگیرد، باید از کتب اهل سنت برگرفته شده باشد<ref>ر.ک: همان، ص11-10</ref>. | ||
مطلب سوم، اهمیت بحث از امامت است و اینکه این بحث نسبت به مباحث دیگر، از حساسیت و اهمیت بسزایی برخوردار است و ضرورت دارد مباحث امامشناسی را پیگیری کنیم و از این بحث کنیم که چه کسی پس از پیامبر اکرم(ص) بهعنوان جانشین معین گردید است<ref>ر.ک: همان، ص12</ref>. | مطلب سوم، اهمیت بحث از امامت است و اینکه این بحث نسبت به مباحث دیگر، از حساسیت و اهمیت بسزایی برخوردار است و ضرورت دارد مباحث امامشناسی را پیگیری کنیم و از این بحث کنیم که چه کسی پس از پیامبر اکرم(ص) بهعنوان جانشین معین گردید است<ref>ر.ک: همان، ص12</ref>. | ||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
اولین دلیل طرحشده در بحث اثبات امامت و ولایت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]]، آیه شریفه مباهله است. سؤال اول این است که در این آیه نام هیچیک از اهلبیت(ع) ذکر نشده است؛ لذا ناچاریم برای ادامه استدلال، از روایات سنت استفاده کنیم؛ سنتی که مورد تأیید اهل سنت باشد. از حسن اتفاق، قضیه مباهله در صحاح و مسانید و تفاسیر معتبر اهل سنت ذکر شده است؛ فلذا هیچ شخصی، توانایی انکار آن را ندارد. حال برای استدلال دقیق به این اسانید روایی، دو جهت باید در نظر گرفته شود: یکی جهت سندی است که لازم است روایت متفق بین طرفین باشد و دوم جهت دلالی است و آن اینکه باید روایت واضحالدلاله باشد. وجه دلالت آیه شریفه بر امامت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]]، کلمه «أنفسنا» در آیه شریفه مباهله است که گویای بالاترین فضیلت ممکن برای ایشان و نهایت قرابت آن حضرت به جایگاه رفیع پیامبر اکرم(ص) است<ref>ر.ک: متن کتاب، ج1، ص17-40</ref>. | اولین دلیل طرحشده در بحث اثبات امامت و ولایت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]]، آیه شریفه مباهله است. سؤال اول این است که در این آیه نام هیچیک از اهلبیت(ع) ذکر نشده است؛ لذا ناچاریم برای ادامه استدلال، از روایات سنت استفاده کنیم؛ سنتی که مورد تأیید اهل سنت باشد. از حسن اتفاق، قضیه مباهله در صحاح و مسانید و تفاسیر معتبر اهل سنت ذکر شده است؛ فلذا هیچ شخصی، توانایی انکار آن را ندارد. حال برای استدلال دقیق به این اسانید روایی، دو جهت باید در نظر گرفته شود: یکی جهت سندی است که لازم است روایت متفق بین طرفین باشد و دوم جهت دلالی است و آن اینکه باید روایت واضحالدلاله باشد. وجه دلالت آیه شریفه بر امامت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]]، کلمه «أنفسنا» در آیه شریفه مباهله است که گویای بالاترین فضیلت ممکن برای ایشان و نهایت قرابت آن حضرت به جایگاه رفیع پیامبر اکرم(ص) است<ref>ر.ک: متن کتاب، ج1، ص17-40</ref>. | ||
آیه بعد، آیه شریفه تطهیر است: '''إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً''' ﴿الأحزاب: 33﴾. در این آیه برای استدلال، بیان دو نکته دقیق لازم است: یکی اینکه «اهل بیت»، چه کسانی هستند و دوم اینکه مراد از ذهاب رجس چه چیزی میباشد؟ برای تعیین معنای «اهل بیت»، ناچاریم به کتب حدیث و کلمات علما - از محدثین و مفسرین – مراجعه کنیم. هنگامی که به معتبرترین کتب و اسانید روایی اهل سنت رجوع | آیه بعد، آیه شریفه تطهیر است: '''إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً''' ﴿الأحزاب: 33﴾. در این آیه برای استدلال، بیان دو نکته دقیق لازم است: یکی اینکه «اهل بیت»، چه کسانی هستند و دوم اینکه مراد از ذهاب رجس چه چیزی میباشد؟ برای تعیین معنای «اهل بیت»، ناچاریم به کتب حدیث و کلمات علما - از محدثین و مفسرین – مراجعه کنیم. هنگامی که به معتبرترین کتب و اسانید روایی اهل سنت رجوع میشود، مشاهده میگردد که هنگام نزول این آیه شریفه، پیامبر اکرم(ص)، اهل بیت خویش را، یعنی [[امام على(ع)|علی]] و فاطمه و حسن و حسین(ع) را در زیر کسای خویش جمع میکند و به درگاه خدا عرض میکند: «اللهم هولاء أهل بيتي». در ادامه مصنف با بیان تحلیلی از آیه شریفه، معنای ذهاب رجس از اهلبیت(ع) را که همان عصمت و طهارت ذاتی است، ثابت میکند<ref>ر.ک: همان، ص41-66</ref>. | ||
دلیل بعد برای اثبات ولایت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]]، آیه شریفه ولایت است: '''إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاَةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَ هُمْ رَاكِعُونَ''' ﴿المائدة: 55﴾. برای استدلال به این آیه لازم است به سنت مراجعه شود تا وجه و شأن نزول آیه مشخص گردد و پس از آن لازم است که وجه استدلال به آیه شریفه بر امامت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] مشخص گردد<ref>ر.ک: همان، ص67-94</ref>. | دلیل بعد برای اثبات ولایت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]]، آیه شریفه ولایت است: '''إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاَةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَ هُمْ رَاكِعُونَ''' ﴿المائدة: 55﴾. برای استدلال به این آیه لازم است به سنت مراجعه شود تا وجه و شأن نزول آیه مشخص گردد و پس از آن لازم است که وجه استدلال به آیه شریفه بر امامت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] مشخص گردد<ref>ر.ک: همان، ص67-94</ref>. | ||
حدیث دار، چهارمین دلیل برای اثبات بحث امامت است که پیامبر اکرم(ص) فرمودند: «إن هذا أخي و وصيي و خليفتي فيكم، فاسمعو له و أطيعوا». اولین مطلب مورد بحث در این روایت بحث سندی آن است که مؤلف با بیان اسناد و طرق گوناگون این روایت، توثیق و قطعیت صدور آن را اثبات میکند. سپس وارد بحث دلالی این آیه | حدیث دار، چهارمین دلیل برای اثبات بحث امامت است که پیامبر اکرم(ص) فرمودند: «إن هذا أخي و وصيي و خليفتي فيكم، فاسمعو له و أطيعوا». اولین مطلب مورد بحث در این روایت بحث سندی آن است که مؤلف با بیان اسناد و طرق گوناگون این روایت، توثیق و قطعیت صدور آن را اثبات میکند. سپس وارد بحث دلالی این آیه میشود و با بیان ویژگیهای خاص این روایت نسبت به روایات دیگر، به سه مورد از ویژگیهای ممتاز این روایت نسبت به سایر ادله میپردازد و در ادامه به ذکر نظرات بزرگان از علمای اهل سنت درباره این روایت میپردازد که مؤید مدعای امامیه در اثبات ولایت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] با روایت مزبور است<ref>ر.ک: همان، ص95-126</ref>. | ||
پنجمین دلیل مطرحشده در این بحث، حدیث شریف غدیر است، که به مقتضای نزول آیه شریف تبلیغ: '''يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ''' ﴿المائدة: 67﴾. پیامبر اکرم در روز غدیر مأمور شد که بزرگترین پیام رسالت خویش را به امت برساند و آن معرفی [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] بهعنوان جانشین و ولی امر امت بود که در این راستا حضرت بر بالای منبری از جهاز شتران رفت و دست [[امام على(ع)|علی(ع)]] را در مقابل امت بالا برد و فرمود: «من كنت مولاه فإن عليا مولاه، اللهم وال من والاه و عاد من عاداه» (هرکس من مولای او هستم، از این پس علی مولای اوست؛ خدایا دوست دوستدار او باش و دشمن دشمن او). | پنجمین دلیل مطرحشده در این بحث، حدیث شریف غدیر است، که به مقتضای نزول آیه شریف تبلیغ: '''يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ''' ﴿المائدة: 67﴾. پیامبر اکرم در روز غدیر مأمور شد که بزرگترین پیام رسالت خویش را به امت برساند و آن معرفی [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] بهعنوان جانشین و ولی امر امت بود که در این راستا حضرت بر بالای منبری از جهاز شتران رفت و دست [[امام على(ع)|علی(ع)]] را در مقابل امت بالا برد و فرمود: «من كنت مولاه فإن عليا مولاه، اللهم وال من والاه و عاد من عاداه» (هرکس من مولای او هستم، از این پس علی مولای اوست؛ خدایا دوست دوستدار او باش و دشمن دشمن او). | ||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
در ادامه، مؤلف برای اثبات ولایت امیرالمؤمنین، به حدیث ولایت، حدیث ثقلین، حدیث طیر، حدیث منزلت و دلیل عقلی تمسک میکند. در استدلال عقلی، مصنف با شمارش اوصاف امیرالمؤمنین و برتری آن حضرت بر سایر صحابه، بیبدیل بودن آن حضرت را ثابت میکند تا معلوم شود کسی در حد علی(ع) نبوده تا بتواند لیاقت جانشینی رسول اکرم(ص) را داشته باشد. | در ادامه، مؤلف برای اثبات ولایت امیرالمؤمنین، به حدیث ولایت، حدیث ثقلین، حدیث طیر، حدیث منزلت و دلیل عقلی تمسک میکند. در استدلال عقلی، مصنف با شمارش اوصاف امیرالمؤمنین و برتری آن حضرت بر سایر صحابه، بیبدیل بودن آن حضرت را ثابت میکند تا معلوم شود کسی در حد علی(ع) نبوده تا بتواند لیاقت جانشینی رسول اکرم(ص) را داشته باشد. | ||
از جمله ویژگیهای | از جمله ویژگیهای بیشمار [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] علم ایشان است که پس از پیامبر اکرم، هیچکس از صحابه در حد ایشان نبود. دومین ویژگی آن حضرت عدالت وی بود که در تمام طول زندگی حتی به موری ظلم نکرد و بسیار حکیمانه به قضاوت و داوری میپرداخت و سومین ویژگی بیبدیل ایشان شجاعتش بود که در جنگها و وقایع گوناگون آن را بروز داد و همگان را متحیر نمود و دوست و دشمن را به اعتراف و تحسین واداشت. اساسا اشجع الناس بودن آن حضرت و خدمات ارزنده وی در پرتو شجاعت به اسلام و مسلمین، از حد روایت گذشته و به مرز درایت رسیده است<ref>ر.ک: همان، ص317-354</ref>. | ||
بخش بعدی در مورد ادله قول به خلافت ابوبکر است که نگارنده، ده دلیل را بر این ادعا مفصلا | بخش بعدی در مورد ادله قول به خلافت ابوبکر است که نگارنده، ده دلیل را بر این ادعا مفصلا برمیشمارد و سپس به نقد و بررسی تکتک آنها میپردازد<ref>ر.ک: همان، ص355-388</ref>. | ||
موضوع بعدی مطرحشده در این جلد، بحث از ادله مثبت امامت و ولایت مابقی ائمه اطهار(ع) است که مؤلف با بیان نصوص حدیثی دال بر این مدعا به تشریح این موضوع میپردازد و در نهایت فصلی را اختصاص به امام زمان(عج) داده و در طی سه فصل به بررسی آن همت میگمارد: فصل اول در مورد اصل اعتقاد به امام زمان است. فصل دوم در مورد مباحثی است که مرتبط به امام زمان است، با توجه به روایات و اقوال اهل سنت در این موضوع. فصل سوم در باب جواب به سؤالاتی است که در موضوع مهدویت مطرح شده است<ref>ر.ک: همان، ص421-444</ref>. | موضوع بعدی مطرحشده در این جلد، بحث از ادله مثبت امامت و ولایت مابقی ائمه اطهار(ع) است که مؤلف با بیان نصوص حدیثی دال بر این مدعا به تشریح این موضوع میپردازد و در نهایت فصلی را اختصاص به امام زمان(عج) داده و در طی سه فصل به بررسی آن همت میگمارد: فصل اول در مورد اصل اعتقاد به امام زمان است. فصل دوم در مورد مباحثی است که مرتبط به امام زمان است، با توجه به روایات و اقوال اهل سنت در این موضوع. فصل سوم در باب جواب به سؤالاتی است که در موضوع مهدویت مطرح شده است<ref>ر.ک: همان، ص421-444</ref>. |
ویرایش