رجعت و معراج، به ضمیمه هفت مقاله دیگر: تفاوت میان نسخه‌ها

در شبهه دیگری چنین ابراز شده است که رجعت، ایجاد [ایجاب؟] می‎کند که عصر ظهور امام دوازدهم(عج)، کافی در تکمیل عمومی حوزه بشر نباشد؛ بااینکه نزد شیعه، مسلم است که امام عصر بعد از ظهور، نفوس را به اعلی درجه تکمیل می‎رساند، پس دیگر رجوع سایر ائمه(ع)، چه لزومی دارد؟

در پاسخ به این شبهه، به این نکته اشاره شده است که اولا بعد از رحلت امام عصر(عج) از دنیا، ابقا و ادامه همین کمال اتم، عود نفوس کلیه ائمه(ع) را اقتضا می‎کند و ثانیا افرادی که به‎وسیله امام عصر(عج) به مقام کمال علمی و عملی رسیده‎اند، باقی نخواهند بود و رحلت خواهند نمود و اخلاف آنان در تکمیل، محتاج به رجعت خواهند بود<ref>ر.ک: همان، ص25</ref>.

فصل پنجم، در بیان مشهودات پیامبر(ص) در معراج بوده<ref>ر.ک: همان، ص46-‎50</ref> و فصل ششم، در بیان فلسفه برگزاری نماز جماعت و اسرار آن می‎باشد؛ از جمله آنکه جان‎های مسلمین در عالم معنی یک نوع وحدت و اتحادی دارند؛ زیراکه نفوس مسلمین تمام به‎صورت اعتقادات و تصورات دینیه و تصدیقات به حقایق واقعه متصور و یک نقش معنوی بر روی همه نفوس فعلیت دارد؛ زیراکه واقع و حقیقت توحید و نبوت و معاد و سایر عقاید، یکی است و همچنین اخلاق فاضله و صفات حمیده یکی بیشتر نیست و بدیهی است که مقام واقع و نفس‎الامر هر امری، تعدد ندارد... در نماز جماعت که مسلمین به هیئت متحده متصل‎به‎هم عبادت می‎نمایند، صورت اتحاد معنوی نفوس تحقق می‎یابد و اتحاد صوری و صنعی تأیید و تأکید اتحاد معنوی را که منظور اصلی است می‎کند<ref>ر.ک: همان، ص51</ref>.