پرش به محتوا

مدرس یزدی، علی‌اکبر: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۱ اوت ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ه‎ا' به 'ه‌ا'
جز (جایگزینی متن - 'می‎ک' به 'می‌ک')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'ه‎ا' به 'ه‌ا')
خط ۳۰: خط ۳۰:
|-
|-
|اساتید
|اساتید
| data-type="authorTeachers" |[[قمشه‌ای، محمدرضا|محمدرضا قمشه‎ای]]
| data-type="authorTeachers" |[[قمشه‌ای، محمدرضا|محمدرضا قمشه‌ای]]


[[قشقایی، جهانگیر|جهان‎گیرخان قشقایی]]
[[قشقایی، جهانگیر|جهان‎گیرخان قشقایی]]
خط ۴۵: خط ۴۵:
</div>
</div>


'''علی‎اکبر مدرس یزدی'''، معروف به حکیم الهى و حِکمى یزدى، استاد حکمت و عرفان قرن سیزدهم و چهاردهم است. [[قمشه‌ای، محمدرضا|محمدرضا قمشه‎ای]] و [[قشقایی، جهانگیر|جهان‎گیرخان قشقایی]] از اساتید وی و [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینى]] و [[مرعشی، شهاب‌الدین|سید شهاب‎الدین مرعشى نجفى]] از شاگردان او بوده‎اند. در کتاب «[[رسائل حکمیه]]» چهار رساله فارسی از او چاپ شده است.
'''علی‎اکبر مدرس یزدی'''، معروف به حکیم الهى و حِکمى یزدى، استاد حکمت و عرفان قرن سیزدهم و چهاردهم است. [[قمشه‌ای، محمدرضا|محمدرضا قمشه‌ای]] و [[قشقایی، جهانگیر|جهان‎گیرخان قشقایی]] از اساتید وی و [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینى]] و [[مرعشی، شهاب‌الدین|سید شهاب‎الدین مرعشى نجفى]] از شاگردان او بوده‌اند. در کتاب «[[رسائل حکمیه]]» چهار رساله فارسی از او چاپ شده است.


==زندگی‎نامه==
==زندگی‎نامه==
خط ۵۲: خط ۵۲:
حکیم یزدى چندى قبل از وقایع مشروطه به قم رفت. او در قم ازدواج کرد و تا پایان عمر در آنجا ماند و به تدریس علوم عقلى و نقلى پرداخت. وى در قم، به هنگام بروز اختلاف میان مردم، یکى از مراجع رفع دعاوى بود، اما ظاهراً مخالفان فلسفه و عرفان نظر خوشى به او نداشتند.
حکیم یزدى چندى قبل از وقایع مشروطه به قم رفت. او در قم ازدواج کرد و تا پایان عمر در آنجا ماند و به تدریس علوم عقلى و نقلى پرداخت. وى در قم، به هنگام بروز اختلاف میان مردم، یکى از مراجع رفع دعاوى بود، اما ظاهراً مخالفان فلسفه و عرفان نظر خوشى به او نداشتند.
   
   
حکیم یزدى را از مدرّسان شاخص فلسفه و عرفان عهد خویش دانسته‎اند. [[آشتیانی، جلال‌الدین|سید جلال‎الدین آشتیانى]] احاطه حکیم یزدى را در علوم ریاضى بیش از الهیات و علوم دیگر دانسته است. برخى از اسناد به‎جامانده از او، مبین علاقه وى به مسائل سیاسى و مشارکت در امور اجتماعى است. وى با بدیع‎الملک‎میرزا عمادالدوله، حاکم یزد، مناسبات حسنه‌اى داشت. بدیع‎الملک خود را شاگرد حکیم دانسته و برخی آثار او را ترجمه کرده است.
حکیم یزدى را از مدرّسان شاخص فلسفه و عرفان عهد خویش دانسته‌اند. [[آشتیانی، جلال‌الدین|سید جلال‎الدین آشتیانى]] احاطه حکیم یزدى را در علوم ریاضى بیش از الهیات و علوم دیگر دانسته است. برخى از اسناد به‎جامانده از او، مبین علاقه وى به مسائل سیاسى و مشارکت در امور اجتماعى است. وى با بدیع‎الملک‎میرزا عمادالدوله، حاکم یزد، مناسبات حسنه‌اى داشت. بدیع‎الملک خود را شاگرد حکیم دانسته و برخی آثار او را ترجمه کرده است.


حکیم یزدى در 1344ق، در قم درگذشت و در قبرستان شیخان دفن شد. فقیه و مؤسس حوزه علمیه قم، حاج ‎شیخ عبدالکریم حائرى، در آن روز، به احترام وى، درس را تعطیل کرد.
حکیم یزدى در 1344ق، در قم درگذشت و در قبرستان شیخان دفن شد. فقیه و مؤسس حوزه علمیه قم، حاج ‎شیخ عبدالکریم حائرى، در آن روز، به احترام وى، درس را تعطیل کرد.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش