پرش به محتوا

رؤية الله بين التنزيه و التشبيه: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۱ اوت ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'می‎ک' به 'می‌ک'
جز (جایگزینی متن - 'ی‎ش' به 'ی‌ش')
جز (جایگزینی متن - 'می‎ک' به 'می‌ک')
خط ۳۲: خط ۳۲:
}}  
}}  


'''رؤیة الله بین التنزيه و التشبيه'''، اثر [[بهبهانی، عبدالکریم|عبدالکریم بهبهانی]]، سی و هفتمین جلد از مجموعه [[في رحاب اهل البيت(ع)|في رحاب أهل البیت(ع)]] است که توسط مجمع جهانی اهل‎بیت در یک جلد به زبان عربی با موضوع کلام اسلامی چاپ و منتشر شده است. نویسنده در این اثر درصدد تبیین معنای آیات و روایاتی است که در آن‎ها تعبیر از رؤیت الهی آمده است. در این راستا وی اندیشه قائلان به رؤیت الهی با چشم ظاهری را دسیسه یهودیان برای انحراف فکری مسلمانان می‌شمارد و آن را مواجه به اشکالات عقلی و شرعی متعدد می‌شمارد. او همچنین قول به رؤیت بدون کیفیت را هم دچار اشکال می‎داند و روایات و آیاتی که در این زمینه وارد شده است را حمل بر رؤیت الهی با چشم قلب و ایمان استوار، می‎کند.
'''رؤیة الله بین التنزيه و التشبيه'''، اثر [[بهبهانی، عبدالکریم|عبدالکریم بهبهانی]]، سی و هفتمین جلد از مجموعه [[في رحاب اهل البيت(ع)|في رحاب أهل البیت(ع)]] است که توسط مجمع جهانی اهل‎بیت در یک جلد به زبان عربی با موضوع کلام اسلامی چاپ و منتشر شده است. نویسنده در این اثر درصدد تبیین معنای آیات و روایاتی است که در آن‎ها تعبیر از رؤیت الهی آمده است. در این راستا وی اندیشه قائلان به رؤیت الهی با چشم ظاهری را دسیسه یهودیان برای انحراف فکری مسلمانان می‌شمارد و آن را مواجه به اشکالات عقلی و شرعی متعدد می‌شمارد. او همچنین قول به رؤیت بدون کیفیت را هم دچار اشکال می‎داند و روایات و آیاتی که در این زمینه وارد شده است را حمل بر رؤیت الهی با چشم قلب و ایمان استوار، می‌کند.


==ساختار==
==ساختار==
خط ۴۰: خط ۴۰:
در ابتدای این اثر همچون بقیه جلدهای مجموعه [[في رحاب اهل البيت(ع)|في رحاب أهل البیت(ع)]] مقدمه یکسانی از طرف ناشر مرقوم شده که توضیح آن در ششمین جلد از این مجموعه یعنی «البداء في القرآن الكريم» آمده است.
در ابتدای این اثر همچون بقیه جلدهای مجموعه [[في رحاب اهل البيت(ع)|في رحاب أهل البیت(ع)]] مقدمه یکسانی از طرف ناشر مرقوم شده که توضیح آن در ششمین جلد از این مجموعه یعنی «البداء في القرآن الكريم» آمده است.


نویسنده در این کتاب، ابتدا به بیان مواجهات و آرای مختلف در مسئله رؤیت پرداخته است و شیوه بحثش را مشخص کرده است. وی سپس به بیان سه نحوه برخورد با مسئله رؤیت می‌پردازد؛ اولین رویکرد از آن قائلان به تجسیم و رؤیت با چشم است، دومین رویکرد از آن قائلان به رؤیت بدون کیفیت است که در دو مرحله در کتاب بیان می‌شود و سومین رویکرد به قائلان به تنزیه و استحاله رؤیت تعلق دارد. وی ادله هرکدام از این سه دیدگاه را مطرح و بررسی می‎کند و در پایان، به عوامل ظهور قول به رؤیت می‌پردازد. خلاصه بحث در انتهای کتاب پیش از فهرست مطالب، بیان شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/31722/1/11 ر.ک: متن کتاب، ص11-110]</ref>
نویسنده در این کتاب، ابتدا به بیان مواجهات و آرای مختلف در مسئله رؤیت پرداخته است و شیوه بحثش را مشخص کرده است. وی سپس به بیان سه نحوه برخورد با مسئله رؤیت می‌پردازد؛ اولین رویکرد از آن قائلان به تجسیم و رؤیت با چشم است، دومین رویکرد از آن قائلان به رؤیت بدون کیفیت است که در دو مرحله در کتاب بیان می‌شود و سومین رویکرد به قائلان به تنزیه و استحاله رؤیت تعلق دارد. وی ادله هرکدام از این سه دیدگاه را مطرح و بررسی می‌کند و در پایان، به عوامل ظهور قول به رؤیت می‌پردازد. خلاصه بحث در انتهای کتاب پیش از فهرست مطالب، بیان شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/31722/1/11 ر.ک: متن کتاب، ص11-110]</ref>


خلاصه مطالب کتاب در انتهای آن این‎گونه ذکر شده است: قول به رؤیت الهی در روز قیامت با چشم ظاهری، امری است که اعتقاد به آن به لحاظ عقلی و شرعی صحیح نیست؛ زیرا این امر مستلزم تجسیم و تشبیه برای خدای متعال است و این‎که کسی بخواهد با افزودن نفی کیفیت، درصدد توجیه قول به رؤیت خدا با چشم ظاهری برآید، اشکال این مسئله را حل نکرده است. به‎هرحال آنچه در روایات و آیات درباره رؤیت الهی وارد یا نازل شده است را باید به رؤیت قلبی تفسیر کرد تا از آن اشکال عقلی و شرعی لازم نیاید. بلکه این امر مطابق با معنای ایمان است و اندیشه رؤیت با چشم ظاهری و تشبیه از دسیسه‎های یهود در فکر اسلامی است که ظهور اندیشه قشری‎گری در تفسیر الفاظ و جمود بر حمل همه الفاظ بر معنای ظاهر خودشان در بستر اسلامی، به این دسیسه در اندیشه اسلامی، یاری رساند.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/31722/1/110 ر.ک: همان، ص110]</ref>
خلاصه مطالب کتاب در انتهای آن این‎گونه ذکر شده است: قول به رؤیت الهی در روز قیامت با چشم ظاهری، امری است که اعتقاد به آن به لحاظ عقلی و شرعی صحیح نیست؛ زیرا این امر مستلزم تجسیم و تشبیه برای خدای متعال است و این‎که کسی بخواهد با افزودن نفی کیفیت، درصدد توجیه قول به رؤیت خدا با چشم ظاهری برآید، اشکال این مسئله را حل نکرده است. به‎هرحال آنچه در روایات و آیات درباره رؤیت الهی وارد یا نازل شده است را باید به رؤیت قلبی تفسیر کرد تا از آن اشکال عقلی و شرعی لازم نیاید. بلکه این امر مطابق با معنای ایمان است و اندیشه رؤیت با چشم ظاهری و تشبیه از دسیسه‎های یهود در فکر اسلامی است که ظهور اندیشه قشری‎گری در تفسیر الفاظ و جمود بر حمل همه الفاظ بر معنای ظاهر خودشان در بستر اسلامی، به این دسیسه در اندیشه اسلامی، یاری رساند.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/31722/1/110 ر.ک: همان، ص110]</ref>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش