فضل زيارة الحسين علیه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

| عنوان =‏فضل زيارة الحسين(ع)

| ناشر =کتابخانه عمومي حضرت آيت‌الله العظمي مرعشي نجفي (ره)

| کتابخانۀ دیجیتال نور =27642

'''فضل زيارة الحسين(ع)'''، تألیف [[شجری، محمد بن علی|محمد بن علی بن حسن علوی شجری]] (متوفی 445ق)، اثری است حدیثی که نویسنده در آن به بیان موضوع فضیلت زیارت امام حسین(ع) و اقامه عزای آن حضرت و گریه بر مصائب ایشان می‌پردازد. این اثر توسط [[حسینی اشکوری، احمد|سید احمد حسینی]] مورد تحقیق قرار گرفته و منتشر شده است.

در ابتدای کتاب، مقدمه‎ای به قلم محقق آمده، سپس زندگی‎نامه مؤلف به نقل از سید عبدالعزیز طباطبایی یزدی ذکر شده است.

آنچه در این تصحیح‎ ارائه‎ شده، شامل 89 روایت از پیامبر، ائمه اهل‎البیت و برخی از صحابه و تابعین است‎ که‎ مؤلف، آن‎ها را با سندی‎ متصل‎ روایت‎ می‎کند، ولی متأسفانه‎ نسخه‎ای‎ که در اختیارِ محقق‎ کتاب‎ قرار داشته، ناقص بوده و ظاهراً اصل کتاب بیش از این ادامه داشته است. در‎ توضیحات‎ محقق آمده است که اگرچه‎ روایات‎ کتاب نظم‎ مشخصی‎ ندارد‎، می‎توان روایات آن را‎ به سه دسته تقسیم کرد:

# آنچه به‎ترتیب از پیامبر گرامی(ص)، [[امام على(ع)|علی(ع)]]، حسن(ع)، حسین(ع)، [[امام سجاد(ع)|زین‎العابدین‎(ع)]]، محمد باقر(ع)، [[امام جعفر صادق(ع)|جعفر صادق(ع)]]، عبدالله بن حسن‎، موسی‎ بن‎ عبدالله‎، محمد‎ بن حسین بن‎ علی‎ بن حسین، [[امام رضا(ع)|علی بن موسی‎الرضا(ع)]]، قاسم بن ابراهیم، عبدالله بن لهیعه، منصور بن عمار و حمزة‎ الزیات‎، روایت‎ شده است.

# آنچه در فضیلت گریه بر امام حسین(ع) و اقامه عزای ایشان و فضیلت تربت آن حضرت و فضیلت‎ کسی که وی را زیارت کند، روایت شده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/27642/1/8 ر.ک: تقدیم، ص8-9]</ref>،<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/165/179 موسوی‎نژاد، سید علی، ص179]</ref>.

اولین روایتی که محمد بن علی علوی به آن اشاره کرده، روایتی است که امام حسین(ع) از شهادت خویش خبر می‎دهد. در این روایت حضرت علی از پیامبر اکرم(ص) چنین نقل می‎کند: جبرئیل بر من نازل شد و خبر داد که شما کشته خواهید شد و قبورتان پراکنده خواهد بود؛ پس خدا را حمد و ستایش کرده و از خدا خیر شما را درخواست نمودم. حضرت سیدالشهداء(ع) عرض کرد: اى پدر چه کسى قبور ما را زیارت مى‎کند و بااینکه از هم جدا و متفرقند با آنها آشنا شده و بر سر آن‎ها خواهد آمد؟ حضرت فرمودند: جماعتى از امّتم که قصدشان از زیارت این قبور احسان به من است و من نیز در قیامت به نزدشان حاضر شده و بازوهایشان را گرفته و آن‎ها را از هول و وحشت و گرفتارى آن روز مى‎رهانم<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/27642/1/28 ر.ک: متن کتاب، ص28-29]</ref>.

در روایتی دیگر از پیامبر(ص)، درباره محل شهادت امام سخن به میان می‎آید<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/27642/1/34 ر.ک: همان، ص34-35]</ref>. در روایتی دیگر این مضمون آمده که هر کس در هر زمان (در زمان حیات و ممات امام) به زیارت آن حضرت بشتابد، این باعث آمرزش گناهانش می‎شود<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/27642/1/29 ر.ک: همان، ص29-31]</ref>.

شش روایت اول از پیامبر(ص) نقل شده است. هفتمین و هشتمین سند روایت به [[امام على(ع)|امام علی(ع)]] ختم می‎شود. روایت نهم از زبان امام حسن مجتبی(ع) است که در فضیلت زیارت قبر برادرش امام حسین(ع) است. ایشان به نقل از پیامبر(ص) نقل می‎کند که هرکس امام حسین(ع) را زیارت کند، چنان است که خداوند را در عرش زیارت نموده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/27642/1/39 ر.ک: همان، ص39]</ref>.

برخی از روایاتی که نویسنده به آنها اشاره می‎کند دارای چند سند است. در روایتی امام حسین(ع) می‎فرماید: هرکس به زیارت من بیاید من در قیامت به دیدار او می‎روم و از آتش دوزخ نجاتش می‎دهم. این روایت با سه سند آمده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/27642/1/40 ر.ک: همان، ص40]</ref>.

[[امام سجاد(ع)]]، درباره اهمیت زیارت امام حسین(ع) می‎فرماید: هر روز به زیارت امام حسین(ع) برو! اگر نتوانستی هر جمعه (هر هفته)، اگر نتوانستی هر ماه. هرکس این کار انجام ندهد و به زیارت آن حضرت نشتابد، حق پیامبر خدا(ص) را سبک شمرده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/27642/1/42 ر.ک: همان، ص42-43]</ref>.

نویسنده بعد از ذکر یک روایت در فضیلت زیارت امام حسین(ع) از زید بن علی، به بیست‎ودو روایت از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] در این‎باره اشاره می‎کند، سپس روایات دیگری را از امام رضا(ع) و برخی از فرزندان و نوادگان ائمه نقل می‎نماید<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/27642/1/49 ر.ک: همان، ص49-74]</ref>.

بخش بعدی کتاب، هشت روایت درباره فضیلت گریه بر امام حسین(ع) و ثواب برپایی عزای آن امام است. سپس پنج روایت درباره فضیلت تربت آن امام و استفاده آن جهت شفا آمده و در پایان سه روایت درباره جایگاه کسانی که به زیارت امام مشرف می‎شوند بیان شده است. از روایت پایانی کتاب (روایت نودم) فقط بخشی از سند آن باقی مانده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/27642/184 ر.ک: همان، ص84-94]</ref>.

محقق برای انتشار این اثر تنها از یک نسخه بهره برده که آن نسخه در کتابخانه آیت‌الله مرعشی نجفی موجود است. این نسخه قدیمی که به قرن هفتم بازمی‎گردد، هرچند دارای خطی زیبا است، لکن نواقصی هم دارد؛ ازجمله دارای تحریفات و کلماتی مبهم است که محقق برخی از آن‎ها را اصلاح نموده است. علاوه بر این در بین سطور کتاب فضاهای خالی وجود دارد که به نظر می‎رسد نویسنده به ‎قصد اضافه نمودن اسانید جدید، آن قسمت‎ها را سفید گذاشته است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/27642/1/9 ر.ک: مقدمه، ص9]</ref>.

<references />

#[[:noormags:1365|موسوی‎نژاد، سید علی، «کتاب‎های حدیثی منتشرشده از زیدیه (1)»، مجله علوم حدیث، پاییز 1381، شماره 25، درج در پایگاه مجلات تخصصی نور (نورمگز)]].

 

[[رده:25 آبان الی 24 آذر(97)]]

 

[[رده:سال97-25آبان الی24آذر]]