أصول‌الدين (تمیمی بغدادی): تفاوت میان نسخه‌ها

'''أصول‌الدين'''، اثر عالم اشعری قرن پنجم هجری، [[بغدادی، عبدالقاهر بن طاهر|عبدالقاهر بن طاهر تمیمی بغدادی]]، کتابی است که اصول دین اشاعره را به معرض نمایش گذاشته است.

[[فخر رازی، محمد بن عمر|فخرالدین رازی]] در رساله «اصول دین‎»، محتوای این کتاب را در قالب اصل‎، به‎عنوان مذهب اهل سنت آورده است.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/7877 ر.ک: همان، ص366]</ref>.

اصل دهم: احکام مربوط به افعال مکلفان 5 است‎: واجب‎، حرام‎، مستحب‎، مکروه و مباح<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/7877 ر.ک: همان]</ref>.

اصل سیزدهم: بر مردم واجب است که شخصی را به‎عنوان امام تعیین کنند تا قضات را بگمارد، مرزها را حفظ کند و فی‎ء را تقسیم نماید. نویسنده می‎گوید: پیامبر(ص) هیچ‎کس را به‎عنوان امام و جانشین خود تعیین نکرد. یکی از شرایط امام‎، افزون بر علم‎، عدالت و سیاست‎، این است که نسبش به قبیله قریش برسد. امام نباید مرتکب گناه کبیره بشود و بر گناهان صغیره نیز نباید اصرار بورزد. ترتیب امامت ابوبکر، عمر، عثمان و علی به‎حق بود<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/7877 ر.ک: همان]</ref>.