ابن منذر، محمد بن ابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها

تاج‎الدین سبکی (متوفی 771ق) در بیان اینکه وی مجتهد بوده و درعین‎حال از مذهب شافعی پیروی می‎کرده است چنین می‎نویسد: المحمدون الاربعه: محمد بن نصر و محمد بن جریر و ابن خزیمه و ابن المنذر من اصحابنا، و قد بلغوا درجة الاجتهاد المطلق و لم یخرجهم ذلک عن کونهم من اصحاب الشافعی المتخرجین علی اصوله المتمذهبین بمذهبه، لوفاق اجتهادهم اجتهاده، بل قد ادعی من هو بعد من اصحابنا الخلص کالشیخ ابی علی و غیره، انهم وافق رأیهم... انهم فی احزاب الشافعیه معدودون و علی اصوله فی الاغلب مخرجون و بطریقه متهذبون و بمذهبه متمذهبون.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39830/1/16 همان، ص16-17]</ref>

[[ابن قطان مراکشی، حسن بن علی|ابن قطان]] وی را با عبارت فقیه محدث ثقه تعریف می‎کند و ذهبی درباره وی از عبارات حافظ، علامه، فقیه اوحد، شیخ الحرم، و صاحب کتاب‎هایی که مانندش نوشته نشده، استفاده می‎کند. همو متذکر می‎شود که ابن منذر تفسیر کبیری در بیش از ده جلد دارد که نشانگر امامت وی در علم تأویل هم هست. عبارات سبکی درباره وی چنین است: «نزیل مکه، احد اعلام هذه الامة و احبارها، کان اماما، مجتهدا، حافظا، ورعا».<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39830/1/17 ر.ک: همان، ص17-18]</ref>